^DeAndereKrant

Aan het Pact for the Future gingen achter de schermen jarenlange onderhandelingen vooraf tussen de 193 bij de VN aangesloten landen. Vorige week in het hoofdkwartier van de VN in New York, gaven 143 naties hun onvoorwaardelijke goedkeuring. Liefst 50 landen lieten weten niet volledig gelukkig te zijn met het Pact. Vooral Rusland stribbelde tegen, maar ook China, Noord-Korea, Iran en Argentinië hadden bezwaren. Toch werd via de zogenaamde Silence Procedure – een consensusmethode die maakt dat landen officieel bezwaar in moeten dienen om het Pact tegen te houden (zwijgen is toestemmen) – de deal aangenomen. “Het Pact is aangenomen zonder stemming”, aldus de Zweedse criticus en onderzoeker Jacob Nordangård, die het onderwerp al jaren volgt. Ook een land als Rusland is er uiteindelijk mee akkoord gegaan, merkt hij op.

De VN bracht een jubelend persbericht naar buiten waarin de schijn werd gewekt dat alle VN-landen het eens zijn: United Nations adopts ground-breaking Pact for the Future to transform global governance.

Bizar is dat deze ‘baanbrekende overeenkomst’ door politici en reguliere pers volledig is doodgezwegen. Voor zover bekend was er zondag 22 september, de dag dat het Pact werd aangenomen, namens Nederland geen hooggeplaatste regeringsleider aanwezig in New York, behalve – zo meldt videokanaal Blckbx.tv op gezag van het ministerie van Buitenlandse Zaken – de premier van Aruba en St. Maarten. Premier Schoof deelde op X dat hij pas dinsdag – twee dagen na de bekrachtiging van het Pact – met minister van Buitenlandse Zaken Caspar Veldkamp en minister van Buitenlandse Handel en Ontwikkelingshulp Reinette Klever naar New York afreisde voor de aansluitende Algemene Vergadering van de VN, waar ook koningin Máxima aanwezig was. Met geen woord repten zij over het Pact for the Future.

Is het hele Pact dan irrelevant? Een complottheorie? Niet volgens secretaris-generaal António Guterres van de VN. “Het Pact is de meest uitgebreide internationale overeenkomst sinds vele jaren die geheel nieuwe gebieden bestrijkt”, zei hij. Er werd volgens de 75-jarige Portugees “overeenstemming bereikt over kwesties waarover al tientallen jaren geen overeenstemming werd gevonden”. De VN stelt dat het Pact “de basis zal leggen voor een duurzame, rechtvaardige en vreedzame wereldorde – voor alle volkeren en naties.”

Schoof bekrachtigde het als in zijn beste dagen bij de spionagediensten heimelijk, maar deed dat wel in naam van het gehele Nederlandse volk. Zo staat al in zin één van het Pact: “We, the Heads of State and ­Government, representing the peoples of the world, have gathered at United Nations Headquarters to take action to safeguard the future for present and coming generations.”

In het Pact zijn afspraken vastgelegd die door de VN zijn onderverdeeld in de categorieën: duurzame ontwikkeling, internationale vrede en veiligheid, wetenschap en technologie, jeugd en toekomstige generaties én het transformeren van globaal bestuur. “We kunnen geen toekomst creëren die geschikt is voor onze kleinkinderen met een systeem dat door onze grootouders is gebouwd”, aldus Guterres. Het Pact kent zestig actiepunten om tot die transformatie te komen. De regeringsleiders doen grote beloften, zoals het realiseren van gendergelijkheidsrechten, regels voor de ruimte (outer space), het terugdringen van ­atoomwapens, het gezamenlijke management van (gezondheids)crises, het ontwikkelen van een nieuw digitaal financieel systeem, goed omgaan met kunstmatige intelligentie, het aanpakken van de klimaatcrisis, het dichten van de armoedekloof en het realiseren van een centrale regering die voor alle mensen zorgt. Het is in feite een uitbreiding en versnelling van Agenda 2030. “Het hele Pact is ontworpen om de uitvoering van de Sustainable Development Goals (SDG’s) een impuls te geven”, aldus de VN.

Onderzoeksjournalist James Corbett stelt, na jarenlange bestudering van de globalistische agenda, dat wereldleiders naar een doel toe werken: een centraal globalistisch gezag dat de regels bepaalt voor iedereen. Natiestaten hebben daarin niets te vertellen, die zorgen voor de uitvoering. Om dit mogelijk te maken, bedenken of creëren de bestuurders grote problemen en crises. “Door ons de schuld te geven van de wereldcrises, beweren deze zelfbenoemde vertegenwoordigers van de mensheid dat zij bevoegd zijn om onze activiteiten te reguleren en te controleren.” Hij duidt het Pact als “een agenda van overheersing en controle, van vernietiging en verarming. Een anti-menselijke agenda, gewijd aan de oprichting van een niet-­democratische wereldregering onder leiding van de globalistische technocraten en hun trawanten, ten behoeve van zichzelf.”

Nordangård, specialist in globalisering, en auteur van een baanbrekend boek over de invloed van de Rockefellers in de wereld, Rockefeller – Controlling the Game, stelt eveneens dat de globalisten via het Pact “trachten een wereldwijde machtsgreep te plegen”. Daarom, zegt hij, wordt erover gezwegen. In zijn thuisland Zweden is er ook geen aandacht geweest voor de bijeenkomst. “Het Zweedse electoraat is volledig in het ongewisse gehouden. Dit in een tijdperk waarin informatie razendsnel over de hele wereld kan worden verspreid. In plaats daarvan worden we overspoeld met onzin en angstzaaierij, terwijl we langzaam worden getransformeerd in controleerbare eenheden onder het toeziend oog van het brein van de digitale wereld.”

Nordangård had ook positief nieuws. In een eerdere versie van het Pact was een bepaling opgenomen die de Secretaris-Generaal van de VN grote macht gaf om internationale verordeningen uit te vaardigen in het geval van wereldwijde ‘crises’ (artikel 57). Deze bepaling is in de uiteindelijke tekst sterk afgezwakt. Toch zijn er volgens hem genoeg redenen om ons zorgen te maken. Zo gaat het Pact vergezeld van een global digital compact dat kan leiden tot wereldwijde censuur (verbod op ‘desinformatie’).

De vraag is of en in welke mate het Pact uitgevoerd gaat worden. De Amerikaanse presidentskandidaat Robert Kennedy jr., die zich onlangs aansloot bij Donald Trump, noemt het verdrag onconstitutioneel. “Het staat internationale organisaties toe de soevereiniteit van de VS te schenden door zonder onze toestemming de mondiale noodtoestand uit te roepen. Het is niet goed voor de VS en niet voor de rest van de wereld.” De Argentijnse president Javier Milei maakte ook gehakt van het Pact: “De VN was ooit een organisatie die waakte over vrede, maar is nu een organisatie die een ideologische agenda oplegt. De versnelling van Agenda 2030, hoewel goedbedoeld in zijn doelstellingen, is niets meer dan een supranationaal regeringsprogramma van socialistische aard. Het heeft tot doel de problemen van de moderniteit op te lossen met oplossingen die de soevereiniteit van de natiestaat bedreigen en tegen de rechten van leven, eigendom en vrijheid ingaan.”

Zie ons eerdere achtergrondartikel:

Pepijn van Houwelingen van Forum voor Democratie is een van de weinige Nederlandse politici die waarschuwt voor “de verborgen totalitaire aard van het Pact for the Future”. Hij constateert dat collega-Kamerleden “gehypnotiseerd” lijken door de globalistische mantra’s. “Het is alsof ze blind geloven wat de globalisten verkondigen. Ik moet het ze nageven, de VN laat ons met prachtige woorden geloven dat ze nobele doelen hebben, zoals de armoede beëindigen en vrede op aarde realiseren. Wie kan daar nou tegen zijn? De armoede de wereld uit helpen en vrede voor iedereen, dat wil ik ook hoor, maar het is niet realistisch. Het eerste wat je je dan af moet vragen, is of utopische doelen op zichzelf niet misleidend zijn”, stelt hij.

“Wie goed oplet, ziet dat de meeste maatregelen meer controle vanuit de globalistische wereldregering betekenen, met als gevolg minder soevereiniteit voor de natiestaten en minder vrijheid voor het individu.” Van Houwelingen vroeg een Kamerdebat aan over het Pact, maar kreeg nul op het rekest. “Er is gewoon geen interesse. Ik ga bij de meesten uit van een goede intentie: ze zien echt niet dat hier een wereldwijde totalitaire agenda wordt ingevoerd. Zo kan het dat Nederland zonder debat of stemming instemt met dit Pact. Alleen bij de premier en ministers is het best moeilijk, niet te twijfelen aan hun oprechtheid. Ze tweeten bijna elke stap die ze zetten. Nu bekrachtigen ze een belangrijke internationale bijeenkomst en delen ze niks”, aldus Van Houwelingen. “Ze weten namelijk heel goed dat ze een stortvloed aan kritiek krijgen als ze dit delen.”