Een toevallig complot
Rypke Zeilmaker | Datum: 18 december 2025
Als Nederland geen belastinggeld in Het Klimaat pompt, wordt Global Banking boos
Ieder degelijk complotboek op de markt van samenzweringsliteratuur, bevat de slagzin die aan Mayer Amschel Rothschild (1743-1812) wordt toegeschreven: “Give me control over a nation’s currency, and I care not who makes its laws”. Wie de valuta van een land controleert, die controleert het land. Wie geld uit niets mag scheppen — zoals Centrale Banken nu doen — en wie een regering verleidt tot schulden maken, die krijgt de werkelijke macht.
De Rothschild’s uit Frankfurt pionierden succesvol in het greep krijgen op regeringen via financiële schulden. Ook pionierden zij in het fenomeen ‘meer geld uitlenen dan je zelf hebt’ via handel in schuldpapieren. Obligaties heten die nu: verhandelbare schuldbewijzen waarbij een belegger geld uitleent aan een overheid of bedrijf voor een vaste looptijd.
Staatsobligaties werden de hoeksteen van internationale schuldhandel: 12.000 miljard euro aan schuld hebben EU-lidstaten inmiddels openstaan bij beleggers. Die vinden staatsobligaties een veilige investering, omdat overheden altijd kunnen terugvallen op hun belastingvee.
De bijzonder tijdelijke premier van Groot Britannië, Liz Truss, mocht Rothschilds eeuwenoude profetie in 2022 nog ondervinden. Daarom citeerde zij Mayer Amschels uitspraak in 2024 in haar gepubliceerde memoires. De BBC noemde haar vervolgens ‘antisemiet’. Dankzij economisch verwoestend coronabeleid was de inflatie — geldontwaarding — in september 2022 torenhoog. Inflatie wordt bewust veroorzaakt door Centrale Banken, om staatsschulden te beheersen.
De Bank of England drukte tijdens ‘corona’ 895 miljard pond bij, om het financieel stelsel te redden. Geld bijdrukken heet eufemistisch quantitative easing. Ze kopen met dat ‘uit niets’ gemaakte ‘geld’ staatsobligaties weg bij beleggers. Zo verlegden ze de financiële risico’s — veroorzaakt door coronabeleid — van beleggers in staatsschuld, naar belastingbetalers en spaarders.
Doordat de Centrale Bank het beleggingsrisico wegkocht, durfden beleggers weer nieuwe staatsobligaties te kopen. Daardoor konden landen zich weer verder in de schulden steken met de uitgifte van nieuwe obligaties. Met die geleende miljarden, pompte Engeland maar ook de Europese Commissie kapitaal richting klimaatbeleid. Zo stimuleren overheden papieren economische groei.
De belastingbetaler moet deze carrousel op de been houden. Dus waardoor moest Truss al na twee maanden opkrassen? Ze kondigde in september 2022 belastingverlagingen aan. Precies het tegendeel van wat beleggers wilden. Grote beleggers dumpten in reactie hun staatsobligaties, waardoor de rente daarover steeg. Daardoor werd de kredietwaardigheid van Groot-Brittannië plots bedreigd.
De Bank of England startte vervolgens een campagne tegen Truss. In oktober was ze al weggejaagd. Niet de ‘kiezer’ bepaalt dus het regeringsbeleid bij landen die in schuld zijn gedompeld: dat bepalen de gelddrukkers en beleggers. Dankzij ‘corona’ werden landen dus nóg afhankelijker van centrale banken en beleggers. Een beetje complotdenker ziet daar geen toeval in, maar een strategie.
Het eerder vermelde Rothschild-citaat komt uit het klassieke complotboek Behold a Pale Horse (1990) van de Amerikaanse ex-marinier William Cooper. Het hoofdstuk Stille Wapens voor Geruisloze Oorlogen zou gebaseerd zijn op een uitgelekte notitie van economisch strategen. Die beschrijven dat staatsuitgaven voor wapens en oorlog een onmisbare economische motor zijn van landen. Vallen die uitgaven in vredestijd weg, dan zou je een gelijke hoeveelheid subsidie in bijvoorbeeld ruimtevaartprogramma’s moeten pompen, wil het financieel stelsel blijven draaien. Of dat document nu ‘echt’ was of niet: de strategische logica klopt met wat je ziet gebeuren. Het op staatsschuld drijvende geldstelsel heeft alsmaar meer publieke uitgaven nodig om in de lucht te blijven. Anders implodeert het.
Op de kredietcrisis van 1929 volgde Franklin Roosevelts New Deal: een injectie van enorme staatsuitgaven tegen economische instorting van de VS. Zo’n zelfde programma na de kredietcrisis van 2008 heet Green Deal: een decennia durend project met staatsuitgaven om ‘de klimaatverandering’ te verslaan. Dat oorlogsprogramma in vredestijd had volgens toenmalig gouverneur van de Bank of England (2016), Mark Carney, liefst 90 duizend miljard dollar nodig aan investeringen.
Westerse overheden maken daartoe miljardenschulden voor aanschaf van klimaatwapens, zoals windturbines. Global Banking verdient vervolgens weer geld aan de honderden miljarden aan ‘groene’ obligaties, die regeringen voor klimaatfinanciering uitgeven.
Zo verklaart eenvoudige complotlogica waarom Nederland klimaatgidsland is, waar ‘toeval’ of ‘menselijk falen’ dat niet doen. Rob Jetten weet dat Nederlands klimaatbeleid wereldwijd 0 graden Celsius opwarming voorkomt. Maar als Nederland geen belastinggeld in Het Klimaat pompt, wordt Global Banking boos. En dát zou pas een ramp zijn! De Planeet redden is dus Global Banking redden, wanneer je — ketterij!- niet in toeval gelooft.
Wat je alleen leest in De Andere Krant
Dossiers
