Lawine aan onderzoeksrapporten over schade door mRNA-vaccinaties
Toine de Graaf | Datum: 19 augustus 2025
Dr. Peter McCullough (links) getuigde op 21 mei 2025 over de corruptie bij overheid en farmaceutische industrie voor de Senaatscommissie voor Binnenlandse Veiligheid in Washington | Fotografie: Haiyun Jiang
ondanks alle schaderapporten blijven onderzoekers vaccinaties aanbevelen
Er zijn al ruim 4000 wetenschappelijke artikelen verschenen waarin een relatie wordt aangetoond tussen de coronavaccinaties en schade aan hart en longen, zo blijkt uit een overzicht van Amerikaanse onderzoekers. Zij vinden dat er meer aandacht moet komen voor de risico’s van de vaccins voor bepaalde bevolkingsgroepen. De Amerikaanse cardioloog Peter McCullough reageert ontzet en pleit voor een algeheel verbod op de mRNA-vaccins.
Peter McCullough dringt al lange tijd aan op een moratorium op de mRNA-vaccins vanwege hun schadelijke effect op onder meer hart en bloedvaten. Eind juli benoemde hij op de Substack ‘Focal points’, waarop ook epidemioloog Nicholas Hulscher schrijft (zie artikel hieronder), één voordeel van het alsmaar uitblijven van zo’n moratorium: “Hoe langer covidvaccins wereldwijd op de markt blijven, hoe groter de kans op publicaties over bijwerkingen”. Als bewijs verwees hij naar een recente review van Amerikaanse onderzoekers, die in de medische PubMed-databank zochten naar wetenschappelijke publicaties over schade aan hart en longen na coronavaccinatie. Het resulteerde in een indrukwekkende vangst: 4117 artikelen. McCullough las de review en concludeert dat de vaccins “verwoestende cardiopulmonale bijwerkingen” hebben. Hij vestigt vooral de aandacht op de bekende problematiek waarover de onderzoekers studies vonden, zoals hartontstekingen (myocarditis en pericarditis), plotselinge hartdood en longembolie ofwel een bloedprop in een bloedvat van een long.
De onderzoekers zelf zijn van mening dat, ondanks deze complicaties, de risico-batenanalyse nog steeds “sterk in het voordeel van vaccinatie is” aangezien de door hen in PubMed gevonden bijwerkingen “vaker voorkomen bij een natuurlijke infectie en een significant slechtere prognose opleveren”. Dit is een bekende reflex — covid-19 is gevaarlijker dan de vaccins — die bovendien noodzakelijk is om een review als deze gepubliceerd te krijgen in een peerreviewed tijdschrift. Zo schrijven de auteurs dat vaccingerelateerde gevallen van myocarditis/pericarditis een “gunstiger ziekteverloop” lijken te hebben met minder behoefte aan invasieve behandeling dan myocarditis/pericarditis door een natuurlijke corona-infectie. McCullough bestrijdt dit echter al geruime tijd, op basis van wetenschappelijke studies en persoonlijke ervaringen.
Over plotselinge hartdood na coronavaccinatie doen de auteurs pijnlijke vaststellingen. “De meeste gedocumenteerde gevallen zijn geassocieerd met myocarditis of niet-gediagnosticeerde reeds bestaande hartaandoeningen, die beide kunnen leiden tot fatale aritmie”, schrijven ze. Aritmie is een hartritmestoornis, eveneens een bekende bijwerking van de coronavaccins. Autopsiebevindingen bij gerapporteerde gevallen van plotselinge hartdood onthullen vaak “significante ontstekingsinfiltratie van hartspierweefsel, consistent met vaccin-geassocieerde myocarditis”.
De associatie tussen coronavaccinatie en hartdood varieert volgens de review “van dagen tot een paar weken na toediening van het vaccin, wat de noodzaak benadrukt van een verhoogde klinische waakzaamheid bij risicopopulaties”. Hierbij kan worden gedacht aan “personen met predisponerende factoren zoals eerdere myocarditis, genetische aritmiesyndromen of significante structurele hartziekte” die volgens de auteurs “zorgvuldige monitoring” kunnen vereisen. Zij wijzen op het belang van het afwegen “van de voordelen van vaccinatie tegen deze risico’s en het opstellen van aanbevelingen voor risicogroepen”, waarbij ze waarschuwingssignalen benoemen zoals pijn op de borst en plots bewustzijnsverlies (flauwvallen). Je vraagt je na zo’n passage af waarom vijf jaar na de introductie van de coronavaccins deze aanbevelingen geen gemeengoed zijn. Blijkbaar is het taboe de voordelen van vaccinatie publiekelijk af te wegen tegen de risico’s — de vaccins zijn immers “veilig en effectief”.
De auteurs melden verder dat longembolie en diepe veneuze trombose tot de meest gerapporteerde trombotische complicaties behoren na mRNA-vaccinatie. “Er bestaan talrijke casusrapporten die dit fenomeen documenteren, meestal dagen tot weken na de vaccinatie, en vaak bij personen zonder eerdere trombotische risicofactoren.” Vaccin-geassocieerde longembolie presenteert zich doorgaans met benauwdheid of kortademigheid (dyspneu), pijn op de borst en hartkloppingen, terwijl ook hoesten en bewustzijnsverlies zijn gemeld. Ook hartstilstanden die reanimatie vereisen, zijn in sommige casussen gemeld. De onderzoekers blijven de vaccinaties niettemin aanbevelen. Wel stellen zij dat toekomstige studies personen zouden moeten identificeren die risico lopen op het ontwikkelen van cardiopulmonale bijwerkingen na coronavaccinatie, zodat “aanbevelingen voor vaccinatieschema’s op maat kunnen worden gedaan”.
GERELATEERD ARTIKEL
Zorgmedewerkers in ons land die direct contact hebben met kwetsbare patiënten kunnen vanaf 15 september weer de jaarlijkse coronaprik halen. Maar de vraag is of ze daar verstandig aan doen. Een onlangs verschenen Zwitserse studie geeft aan dat een boosterprik de kans op een griepachtige luchtwegaandoening juist verhoogt. Het is niet de eerste keer dat dit effect wordt aangetoond in een wetenschappelijke studie.
In de nieuwe studie, die is gepubliceerd in het peerreviewed tijdschrift Nature’s Communications Medicine, werden 1745 zorgmedewerkers in Zwitserland gedurende enkele maanden gevolgd om te zien hoe hun vaccinatiestatus hun kans op een griepachtige luchtwegaandoening en werkverzuim beïnvloedde. Een ‘griepachtige aandoening’ werd gedefinieerd als plotselinge koorts (minstens 38 °C of koortsgevoel) plus ten minste één luchtwegsymptoom (hoesten, keelpijn, loopneus, verlies van reukvermogen) met een acute aanvang.
Tussen november 2023 en mei 2024 werden van medewerkers van verschillende zorginstellingen in het land wekelijks gegevens verzameld over symptomen en ziekteverzuim. Onderzoekers van het Epidemiology, Biostatistics and Prevention Institute (EBPI) aan de Universiteit van Zürich, die de statistische berekeningen voor hun rekening namen, voerden een aanvullende analyse uit in verband met mogelijke statistische confounding (vertekening).
De uitkomst is dat medewerkers die recent een coronabooster hadden gekregen vaker symptomen rapporteerden en zich ziek meldden dan ongevaccineerden. Het sterkste effect trad op kort na vaccinatie: de associatie met het aantal genomen coronaprikken was minder sterk dan met het tijdstip van de prik. Dit suggereert volgens de onderzoekers dat het negatieve effect “na verloop van tijd afneemt”. Medewerkers die de jaarlijkse griepprik kregen, meldden overigens minder vaak symptomen en hadden minder verzuimdagen.
Op basis van hun bevindingen concluderen de auteurs dat boostervaccinatie niet bijdroeg aan een meetbare bescherming van de betrokken zorgverleners en mogelijk zelfs tijdelijk de kans op symptomatische infectie en verlies van werkdagen heeft vergroot. “Verder onderzoek ter bevestiging van onze resultaten en onderzoek naar de vermeende immunologische mechanismen achter dit fenomeen is echter nodig.” Wat dit laatste betreft wijzen de auteurs onder meer op de mogelijkheid van “immunologische imprinting” door coronavaccinatie. Diverse wetenschappelijke artikelen suggereren dat de vaccins het immuunsysteem van ontvangers hebben “geïmprint” door blootstelling aan het spike-eiwit van de oorspronkelijke Wuhan-stam, wat hun reactie op latere varianten van het virus negatief kan hebben beïnvloed. De Zwitserse onderzoekers houden daarnaast rekening met de mogelijkheid dat de vaccins “de aangeboren immuunrespons kunnen beïnvloeden”, want ook dat effect is al beschreven in studies.
De Amerikaanse epidemioloog Nicolas Hulscher wijst er in een commentaar op de gezamenlijke Substack ‘Focal points’ op dat de nationale surveillance in Zwitserland aantoonde dat tijdens de onderzoeksperiode ongeveer 21 procent van de griepachtige aandoeningen covid-19 betrof en ongeveer 20 procent griep was. “De rest werd veroorzaakt door andere luchtwegvirussen”, aldus Hulscher. “Dit betekent dat boostervaccins het risico op infectie met meerdere verschillende pathogenen verhogen.” Hij vat samen dat medewerkers na drie vaccindoses een 56 procent hoger risico hadden op een griepachtige aandoening en 49 procent meer ziektedagen opnamen dan ongevaccineerden. Na vier vaccindoses waren deze percentages respectievelijk 70 en 50 procent.
Hulscher schrijft dat de Zwitserse bevindingen zeven eerdere studies bevestigen die eveneens aantonen dat coronavaccins het infectierisico verhogen. “Deze gegevens maken het duidelijk: mRNA-technologie voor infectieziekten werkt als een infectiebevorderaar.” Het roept in herinnering wat afgelopen winter in Nederland gebeurde, toen de coronavaccinatiecampagne werd gevolgd door een ferme griepgolf. Zorgmedewerkers, die vanaf 15 september weer mogen komen opdraven voor een coronaprik, zullen die periode nog niet vergeten zijn. “Het is tijd om terug te keren naar de principes van gezond verstand in de volksgezondheid en dit gevaarlijke platform voor genoverdracht van de markt te halen”, besluit Hulscher.
Wat je alleen leest in De Andere Krant
Dossiers
