Medicijnvrouw Carola Esparza: “Wij zijn allemaal verbonden”
Peter Toonen | Datum: 17 juli 2025
Carola Esparza: mkfotografie
“Ik vraag me nog vaak af of er bij veel mensen in psychiatrische inrichtingen niet juist talenten zijn wakker geworden die niet worden erkend”
“We leven in een tijd van profetieën” zegt de Chileense medicijnvrouw Carola Esparza die elk jaar naar Europa reist om hier haar kennis en wijsheid te delen. “Al duizend jaar wordt gezegd dat de adelaar en de condor nu samenkomen. De adelaar staat voor de visie, de condor voor het hart. Ons eigenlijke werk is dus het hart en het hoofd samen te brengen.”
Al vijftien jaar lang komt de Chileense sjamaan Carola Esparza elke zomer naar Nederland. Van daaruit reist ze naar andere plekken in Europa om ceremonies, lezingen, persoonlijke readings met healings te geven. Ruim twintig jaar geleden keerde zij terug naar haar Mapuche-roots. “Het Chileense Mapuche volk is al zo’n 16.000 jaar oud”, vertelt ze. “Ze leefden naast andere inheemse volkeren en hun rijk bestreek bijna geheel Chili, tot over het Andesgebergte naar Argentinië. Mapu betekent aarde of land en che is mens. Daarom zeggen we in onze taal niet Pachamama, zoals de Inca’s en de Quero’s, maar Ñuke Mapu (spreek uit als: Njoekie Mapoe). De Mapuche zijn de ‘mensen van de aarde’, al is dit een simpele vertaling: je bent namelijk eerst een che, een mens. En dan kun je eventueel een mapu-che worden, iemand die verbonden is met de aarde. De aarde bestaat voor ons uit de wereld zoals we die zien en uit het hemelgewelf dat staat voor de onzichtbare wereld. Om een mapu-che te worden, moet je kennis/wijsheid van beide hebben, de zichtbare aarde beneden en de onzichtbare aarde boven. Ook moet je beschikken over wijsheid, liefde, goedhartigheid en rechtvaardigheid en kracht.” Ze illustreert haar uitleg met haar trommel die eruitziet als een schaal. “Het zichtbare bolle gedeelte van de kultrún (de houten Mapuchetrommel) staat voor de zichtbare aarde en voor de onderwereld die we niet waarnemen. Daarom zitten er in de drum ook voorwerpjes die we niet zien, zoals kralen, schelpen en muntjes. Daarboven is de onzichtbare boog die voor de ‘onzichtbare aarde’ staat, het hemelgewelf, oftewel de bovenwereld. De huid van de drum is voor de middenwereld, waar wij ons bevinden.”
De weg naar haar huidige levenswerk begon met een crisis. “Het was eind jaren ’90 toen ik na veertien jaar wonen en werken als modeontwerpster in New York een zware depressie kreeg — ik was ernstig ziek. Mijn succesvolle modebedrijf — ik werkte ook voor beroemdheden — ging failliet en ik verloor mijn huis en er kwam een einde aan het huwelijk met mijn Japanse man, met wie ik zeventien jaar was getrouwd. Alles liep spaak. Ik ging terug naar Chili, op zoek naar mijn wortels en antwoorden: in de bergen deed ik een vision quest — een zoektocht naar inzichten en innerlijke waarheid. Ik bestudeerde de Kabbala, metafysica, runen, reiki, tarot en werd onderwezen door verschillende leraren. Ik werd helderhorend en kreeg andere bijzondere paranormale vermogens. Dat was ook zwaar voor me, want ik wist niet wat ik ermee aan moest. Ik kon het met niemand delen. Ik hoorde stemmen in mijn hoofd en dacht dat ik schizofreen aan het worden was. In die tijd had ik geen andere verklaring. Dus voor mij was het wakker worden in deze spirituele wereld zwaar, omdat ik niemand kende die me hierbij kon begeleiden. Ik vraag me nog vaak af of er bij veel mensen in psychiatrische inrichtingen niet juist talenten zijn wakker geworden die niet worden erkend. In mijn geval koos ik ervoor de spirituele tekens te onderzoeken, zoals de synchroniciteiten, de ‘toevallige’ ontmoetingen in mijn leven. Ik bezocht ceremonies en gebruikte krachtige planten als ayahuasca en San Pedro, die ik meesterplanten noem. Ik zocht een meer betekenisvol leven. Ik werd arm, had geen huis meer, maar op de een of andere manier zei iets me dat alles oké was en dat ik mocht vertrouwen. Tien jaar zocht ik naar mijn wortels, mijn roots. Ik wist dat iets contact met me zocht dat mij les kon geven en voelde dat dit te maken had met de oude inheemse bevolking.”
Maar het antwoord was nog niet helder. Tot zij een elder (een oudste) van de Mapuche-nation ontmoette, Doňa Rosa. “Zij nam mij onder haar vleugels en deelde haar wijsheid met mij. Dat was in 2015. Ik voelde een sterke band met haar, maar had ook mijn twijfels over mijn connectie met het inheemse volk. Ik was tenslotte opgegroeid in onze hoofdstad Santiago de Chili, waar ik naar een katholieke school ging die werd geleid door Duitse nonnen. Ik deed een DNA-test, waaruit bleek dat ik 70 procent inheems was. Veel meer dan ik ooit vermoedde — ik dacht meer Spaans bloed te hebben. En dan zie je hoe racisme en discriminatie in mensen doorwerkt: mijn moeder ontkende alles. Ze zei zelfs: “Misschien hebben ze jou in het ziekenhuis verwisseld met een andere baby.” Erkennen dat je inheems bent, was slecht.
Uiteindelijk bleek mijn inheemse herkomst van mijn grootvader van moeders kant te komen. De Mapuchehealer aan wie ik dit voorlegde, zei dat mijn voorouders hun leefgebied hadden verlaten en naar Santiago waren vertrokken en daarbij hun naam veranderd hadden. ‘Daarom zul je je afkomst niet terug kunnen vinden’, zei hij. Ik wilde dit niet geloven en dacht: er moet iets opgeslagen en terug te vinden zijn. Bij de burgerlijke stand vertelden ze dat indertijd de inheemsen zwaar gediscrimineerd werden. Dat er daarom weinig of niks van hen terug te vinden is. Mapuches kozen vaak zelf voor hun naamsverandering, omdat ze anders gediscrimineerd werden. Je naam is juist heel belangrijk omdat het informatie bevat over je afkomst. Ik draag dus geen traditionele achternaam, maar ben wel toegewijd aan mijn inheemse volk. Daarom woon ik ook in Mapuche-gebied om te kunnen blijven leren.”
Het is een aparte weg om mestizo (mesties) te zijn — van gemengde Europese en inheemse Mapuche-afkomst, vindt Carola. “Want waar hoor je dan thuis? Onze totale afkomst zit ín ons, in ons DNA. Ook bij Europeanen zit de voorouderlijke informatie in hun DNA. In feite zit het geheugen van het gehele universum in ieders DNA. Vorig jaar was ik in Oostenrijk op de Frauenberg, vlakbij de stad Leibnitz. Daar had ooit een Isistempel gestaan, geleid door vrouwen. Aan de voet van deze heuvel leefde een kleine gemeenschap die werkte met kruiden en oude inheemse kennis. De curator van het museum daar vertelde me dat de tempel was vernietigd door de Romeinen. Zij hadden iedereen vermoord en van de plek was niets meer overgebleven. Zelfs de beelden waren onthoofd. Maar nog steeds kon je voelen dat het een krachtplek is. De oude kerken in Europa zijn ook gebouwd op leylijnen, energielijnen die er nog steeds zijn. Deze energie kun je niet wegnemen en die is voelbaar als je op zo’n plek bent. Zo zijn wij zijn allemaal verbonden met elkaar en de aarde.”
“Dit brengt me bij de profetie van de condor (het hart) en de adelaar (het hoofd)”, vervolgt ze. “We leven in de tijd waarvan al duizend jaar gezegd wordt dat de adelaar en de condor, de twee grootste roofvogels op aarde, zullen samenkomen. Ik ben drager van de condorveer, verbinder tussen het oude en het nieuwe, en een boodschapper van deze tijd: van de profetieën van de Maya’s en andere inheemse volkeren. De profetie zegt: eerst was er maar één mensengeslacht. Toen was er een groep die naar het noorden vertrok — zij werden het volk van de technologie. Een andere groep wandelde zuidwaarts en zij werden de mensen van de Aarde. Zij werden de boeren en de healers met hun kennis van de planten. Zij ontwikkelden de kennis van het hart. Nu moeten beide groepen samenkomen.” Maar deze profetie spreekt — misschien nog wel belangrijker — over het samenkomen van het hoofd en het hart, een weg die iedereen individueel moet gaan. In Carola zijn deze twee zijn samengekomen en daarmee kan ze anderen begeleiden op de weg van het hoofd naar het hart.
Alle traditionele Amerikaanse volkeren hebben het over hetzelfde, zegt ze. “Dat het nu tijd is terug te keren naar Moeder Aarde, naar de simpele dingen in het leven en naar een gemeenschapsleven. De aarde en de zon zijn aan het transformeren. “Het is tijd voor de basisprincipes van de kümi mögen, het juiste leven (in Quecha, de Incataal). In veel tradities is er een woord dat dit omschrijft. Het gaat daarbij eigenlijk om drie dingen: dienstbaar zijn (minka genoemd), gemeenschapsleven (ayllu) en wederkerigheid (ayny). Voor de Inca’s bijvoorbeeld waren dit de drie basiswetten. Wederkerigheid werkt bijvoorbeeld zo: je neemt van de aarde en je geeft aan haar terug. Je eet een appel en wat ervan over is gaat weer de aarde in — zo krijg je een meer vruchtbare bodem. Van dienst zijn voor anderen wil zeggen dat je geen luie donder moet zijn, laat niet alles aan de gemeenschap over, maar wees er ook dienstbaar aan. Van een gemeenschap, het derde principe, maken we allemaal deel uit. Je buurt, je dorp, je kerkgenootschap, je schoolgemeenschap is de omgeving waaraan je je niet kunt onttrekken. Ik zie deze leringen bij alle inheemsen in heel Amerika: ga terug naar de gemeenschap, leef vanuit het hart en vanuit de geest en samen kunnen we iets anders creëren. De grotere tijdcycli geven dit aan.”
Op de vraag hoe wij alvast kunnen bijdragen aan een betere wereld zegt Carola: “Be happy! Dat is lijkt erg simpel maar is het allerminst. Ik heb daarover nagedacht: wij mensen houden ervan problemen te scheppen. En jullie in Nederland zitten erg veel in je hoofd. Maar wees blij, gelukkig. Dat is niet altijd even gemakkelijk, want het leven heeft zijn ups en downs. Maar als je je happy voelt, genereer je een helende frequentie. Door blij te zijn, vergroot je je frequentie, verhoog je je trilling en dat werkt door op anderen. Dus als je zin hebt om te zingen: zing! Wil je de vloer vegen, doe dat dan! Als je arts wilt zijn, word arts. Wat het ook is: be happy! Wees dankbaar. Deze frequentie, daar geloof ik sterk in, kan het verschil maken. Ik denk dat de kwantumfysica dit in de nabije toekomst zal bewijzen.”
Carola Esparza geeft persoonlijke consulten in het Engels of Spaans.
Wil je een afspraak maken?
dragondorado231@gmail.com
Meer informatie:
dakl.nl/carola-esparza
dakl.nl/shaman-carola
Carola spreekt op 15 juli bij de KIVA film- en dialoogavond in De Lieve Vrouw in Amersfoort.
kiva-wisdomkeepers.com
Wat je alleen leest in De Andere Krant
Dossiers
