Mijn welkomstboodschap voor de Navo
Karel Beckman | Datum: 24 juni 2025
Beeld: DEN HAAG – Demissionair minister-president Dick Schoof samen met NAVO-chef Mark Rutte | ANP ROBIN VAN LONKHUIJSEN
De Navo is in de stad. De handelaren in dood. De pooiers van de oorlog
De Navo is in de stad.
De handelaren in dood. De pooiers van de oorlog.
Ze zijn gekomen naar de Stad van de Vrede om hun oorlogspropaganda te verkondigen. Naar de Stad van het Recht om te verkondigen dat ze het recht aan hun laars lappen.
Judas Rutte, keizer Trump, en de hele optocht van profiteurs, plunderaars. De hogepriesters van de crisis. De vrienden van isis. De staatsterroristen.
Ze zeggen dat ze ons komen beschermen. Dat zeggen afpersers ook.
Beschermen zoals in Vietnam met Agent Orange? Zoals in Cambodja met tapijtbombardementen? Zoals in Irak, Afghanistan, Libië, Syrië, Indonesië, Congo, Nicaragua, Argentinië, Chili, Guatemala, El Salvador, Panama, Costa Rica, Servië?
Hiroshima? Nagaski?
9/11?
Als de Navo er was voor vrede, waarom maken ze dan geen einde aan de slachting in Gaza? Dat kunnen ze morgen doen als ze willen. Dat ze het niet doen, zegt genoeg.
Waarom ze hier zijn? Voor ons geld. Ze willen onze boerderijen en parken. Onze bossen en rivieren. Onze huizen en wegen. Onze zonen en dochters. Ze zullen niet rusten voordat ze alles hebben.
Het gaat maar om één ding. Macht. Wereldhegemonie. Hoeveel bloed dat kost, maakt ze niet uit. Wanneer zijn ze ooit gestraft voor hun misdaden?
Ooit was er een vredesbeweging die dit begreep. Die de Navo en het Amerikaanse Rijk zag voor wat het zijn: gewetenloze moordenaars.
Die de Koude Oorlog meemaakte en alle misdaden van dichtbij aanschouwde. Die wist wie de killers waren van de Kennedy’s. Martin Luther King. Malcolm X. Patrice Lumumba. (Hint: het waren niet de Russen.)
Deze vredesbeweging geloofden niet in peace through strength. Ze geloofden in give peace a chance.
Zij beseften dat je je niet bewapent voor vrede, maar voor oorlog. Dat wapens worden gemaakt om te worden gebruikt, zodat de aasgieren winst kunnen blijven maken met nieuwe wapens.
Deze vredesbeweging geloofde niet in zondebokken. In de demonisering van vijanden. Ze steunden geen dictators. Maar ze doorzagen de propaganda die van iedere leider die in de weg staat van westerse heerschappij een nieuwe Hitler maakt.
Ze waren ervan overtuigd dat er meer is dat mensen bindt dan scheidt. We share the same biology, regardless of ideology.
Ze wisten dat er geen winnaars zijn in oorlog. There’s no such thing as a winnable war. It’s a lie we don’t believe anymore.
Die vredesbeweging bestaat niet meer. Ze is weggehersenspoeld.
Wanneer ik met vrienden probeer te praten over Rusland, raken ze in paniek. Ze doen hun vingers in hun oren, springen op en rennen weg. Letterlijk.
Ze hebben de leugen van Big Brother geslikt. Peace through strength. War is peace.
Liever laten ze zich meeslepen in een nieuwe oorlog, dan dat ze twijfelen aan wat de overheid hun vertelt. Net als bij corona. Triest maar waar.
Maar — er is een nieuwe vredesbeweging. Wie? Waar?
De nieuwe vredesbeweging, dat zijn wij. Wij die niet buigen. Wij die niet zwijgen. Wij die niet meedoen. Wij die weigeren te haten.
Wij die de straat opgingen vijf jaar geleden en nu weer de straat op zullen gaan.
Wij die de valse vlag, die ze ongetwijfeld voor ons aan het voorkoken zijn, door zullen prikken.
En wij hebben een welkomstboodschap voor gladjanus Rutte en zijn Noord-ÂAtlantische Volksverlakkers als ze naar Den Haag komen.
Neem je bommen mee, je drones, de microben en gifspuiten die je nog in je tas hebt zitten, je maskers, je hairspray, je onnozele grijnzen — en sodemieter op. Lazer op — naar Brussel, naar Washington, de City of London of welk roversnest je ook bent uitgekropen. We willen jullie drek niet.
De oude vredesbeweging had een slogan. Yankees go home.
Voor de nieuwe vredesbeweging stel ik een nieuwe slogan voor.
Scumbags fuck off.
Laat ons met rust.
Laat de mensheid eindelijk een keer in vrede leven.