^DeAndereKrant

De Britse onderzoeksjournalist ­Sonia Elijah kreeg eerder deze maand een primeur cadeau van Wouter Aukema (59). Aukema verwierf de afgelopen jaren bekendheid als een van de vier Woo-onderzoekers die vele opzienbarende onthullingen deden over het coronabeleid op basis van hun naspeuringen in overheidsdocumenten. Tijdens een video-interview met Elijah vertelde de data-analist ineens over een Engelstalig “forensisch rapport” van 140 pagina’s, dat hij samenstelde met een anonieme onderzoekspartner. Het rapport handelt over verdwenen meldingen van bijwerkingen van de coronavaccins uit de EMA-databank (EudraVigilance). “Het was vooraf niet mijn bedoeling dit nu al te vertellen”, zegt Aukema. “Ik had het ook niet voorbereid.” Elijah vroeg door en kreeg aanvullende informatie los van Aukema, en zelfs pagina’s te zien uit zijn nog vertrouwelijke rapport, die ook in het video-interview te zien zijn.

Daarin wordt een verontrustend patroon beschreven. Aukema’s samenwerkingspartner voerde over langere tijd wekelijks systematische downloads uit van bijwerkingenmeldingen (individual case safety reports) van de coronavaccins uit EudraVigilance. In die publieke database (adrreports.eu) zitten meldingen voor alle medicatie uit de hele wereld, dus niet alleen uit de EU. Aukema ontdekte door die regelmatige downloads dat er systematisch meldingen verdwijnen. Wie de ‘verdwijntruc’ runt, weet hij niet. “Ik stel alleen vast dat het gebeurt, en op grote schaal.” Tussen oktober 2021 en november 2022 verdween voor de coronavaccins zo’n 40 procent van de wereldwijde ernstige case safety ­reports (inclusief ziekenhuisopnames en overlijdens).

Als alleen wordt gekeken naar verdwenen sterfgevallen, valt op dat dit vooral gebeurt rond de Pfizer-­vaccins. Prof. Ronald Meester en Marc Jacobs benoemen dit ook in hun oversterfte-rapport, dat eind augustus verscheen. In hoofdstuk 7 (Betrouwbaarheid van de data), waaraan Aukema meewerkte, laten ze zien dat halverwege 2022 in Europa 2301 sterfgevallen waren gemeld na een Pfizer-prik, volgens de EMA-­database. Door de wekelijks downloads kwam echter aan het licht dat “structureel meldingen verdwijnen”, schrijven Meester en Jacobs. Zij komen, wanneer ze de verdwenen dossiers meetellen, uit op 2890 gemelde sterfgevallen na coronavaccinatie in de EU. Een verschil van 589 sterfgevallen.

Aukema: “Kijk je verder dan de EU, dan staan tot en met juni 2022 in totaal 11.524 na Pfizer-prikken gemelde sterfgevallen geregistreerd in de EMA-database.”

Dat Meester en Jacobs uitgerekend Aukema inschakelden bij hoofdstuk 7 is niet vreemd. Al in het najaar van 2022 schreef Aukema op Twitter over de verdwenen meldingen. Bij Blckbx lichtte hij destijds zijn bevindingen toe. Kort voor die uitzending kwam de afdeling persvoorlichting van EMA met een schriftelijk reactie. Daarin werd Aukema “misleidende beweringen” verweten en “gebrek aan kennis van EudraVigilance”. EMA verklaarde in vetgedrukte letters gegevens in de database niet zelf te kunnen “wijzigen”, als secundaire ontvanger van de data.

Anno 2024 kijkt Aukema nog altijd met verbazing terug op die reactie. “EMA meldde bijvoorbeeld niet ­welke van mijn beweringen misleidend waren. Daarnaast heb ik genoeg kennis van EudraVigilance om onomstotelijk te kunnen vaststellen dat meldingen verdwijnen. Interessant is dat EMA verklaarde dat niet zelf te kunnen doen, als secundaire ontvanger. Ze krijgen de bijwerkingenmeldingen namelijk van de landelijke bijwerkingencentra zoals Lareb en van vergunninghouders, ofwel farmaceutische bedrijven.”

Ogenschijnlijke wijzigingen door EMA zijn volgens het agentschap toe te schrijven aan “de stroom en de cyclus van spontane meldingen, zoals follow-ups en duplicaat­beheer”. Volgens Aukema verklaart dit slechts ten dele het gesignaleerde patroon van verdwijningen. “Ik geef je een voorbeeld van een follow-up. Iemand krijgt na een coronaprik een beroerte. Die bijwerking wordt gemeld. Na verloop van tijd overlijdt de betrokkene, wat opnieuw wordt gemeld. Dat is dan de ‘follow-up’. Bij ‘duplicaatbeheer’ wordt een dubbele melding teruggebracht tot één melding, nadat zowel de zorgverlener als de patiënt dezelfde bijwerking hebben gemeld. Elke verwijdering dient te worden ondersteund door een ‘verzoek tot nietigverklaring’, ofwel een nullification request van een aanleverende partij, bijvoorbeeld een farmaceutisch bedrijf. Tot maart 2022 heeft EMA alle nullification requests gepubliceerd. Maar er zijn veel meer verdwenen meldingen dan er nullification ­requests zijn.”

Daarbij komt volgens Aukema dat duplicaatbeheer een onregelmatig proces is, terwijl hij heeft vastgesteld dat de verwijdering van meldingen een systematisch en regelmatig karakter heeft. Bovendien verdwijnen vooral serieuze en dodelijke bijwerkingen en nauwelijks relatief onschuldige meldingen. “Ook die bevinding matcht niet met duplicaatbeheer”, benadrukt Aukema. Hij wijst er ook nog op dat tussen de 2890 gemelde sterfgevallen na Pfizer-vaccinatie uit het rapport van Meester en Jacobs géén dubbele meldingen zaten. “De verdwijning van 589 sterfgevallen heeft dus niets te maken met duplicaatbeheer.”

Als EMA zelf geen dossiers in de database kan wijzigen, verlegt dat de focus naar de aanleverende partijen, zoals de Larebs van deze wereld en de farmaceuten. “Doen zij het? En waarom? Ik weet het niet, maar krijg de indruk dat veiligheidssignalen worden afgeroomd. Noem het: flatten the curve. Wat hierbij aansluit, is dat meldingen niet alleen verdwijnen maar ook met terugwerkende kracht worden gewijzigd. De vaccinproducenten dienen elk half jaar veiligheidsrapporten te overleggen, ofwel Periodic Safety Update Reports (PSURs). Daarvoor worden op een bepaald moment alle dossiers bevroren. Maar ook na dit zogenaamde Data Lock Point (DLP) vinden nog wijzigingen plaats. Zo worden leeftijden van melders gewist. Wat betekent dit voor de veiligheidsmonitoring in een bepaald leeftijdscohort, bijvoorbeeld 18 tot 45 jaar? Een ernstige melding van iemand van 41 jaar van wie de leeftijd is gewist, kan niet worden meegenomen in dat cohort. Dat geeft een vertekend beeld bij de analyse, ten gunste van de vaccins.”

Intussen hebben speurders in de Amerikaanse databank voor vaccinbijwerkingen (VAERS) vergelijkbare patronen gesignaleerd. Naomi Wolf stipt dit ook aan in haar recent verschenen boek The Pfizer papers. Zij verwijst daarbij naar het werk van Alberto Benavidez en Jessica Rose. Zo zouden 182 kinderen die overleden na coronavaccinatie, zijn verdwenen uit VAERS, volgens een schatting van Benavidez. Hij signaleert een “massale verwijdering” van dossiers en concludeert dat VAERS “actief catastrofale bijwerkingen toedekt”. Wolf haalt het voorbeeld aan van een jongen van 12 jaar die op 27 november 2021 zijn eerste Pfizer-prik kreeg en enkele dagen later plotseling in zijn slaap overleed, zonder symptomen vooraf. Zijn casus­beschrijving verdween van de ene op de andere dag.

Ook Jessica Rose, immunoloog en computationeel bioloog, verdiepte zich in de verdwijning van meldingen over de coronavaccins uit ­VAERS, waarover zij al in oktober 2021 een wetenschappelijk artikel publiceerde. Zij concludeert dat meldingen zonder uitleg uit het systeem kunnen worden verwijderd op hetzelfde moment waarop nieuwe meldingen worden ingevoerd. Half november deed Sonia Elijah een video-interview met Rose. “Ik was ook uitgenodigd en zou normaal gesproken hebben deelgenomen aan dat gesprek”, vertelt Aukema. “Maar ik was helaas verhinderd.”

In dat interview vertelde Rose onder meer dat eind 2022 in VAERS cruciale velden zijn gewist uit meer dan 100.000 buitenlandse dossiers. Die waren gekoppeld aan het Yellow Card-systeem van de Britse Medicines and Healthcare products Regulatory Agency (MHRA), dat te vergelijken is met EMA. Tot de verdwenen velden behoorden ‘Vrije-tekst’, ‘Symptoombeschrijvingen’, Çhronische aandoeningen’ en ‘Diagnostische details’. Volgens Rose zijn hierdoor specifieke veiligheids­signalen voor myocarditis, neuropathie en longembolie “toegedekt”.

Aukema voelt zich gesteund door de ontdekkingen in VAERS. “Het gebeurt dus niet alleen bij EMA, stel ik vast. EudraVigilance en VAERS zijn de twee belangrijkste bijwerkingen­databanken in de wereld. Als uit beide systemen dossiers verdwijnen, geeft dat te denken. In mijn optiek vergroot dit de kans dat de fabrikanten erachter zitten. Temeer daar ik ervan uitga dat EMA de waarheid spreekt en het zelf niet kan doen. Stel dat Pfizer/BioNTech betrokken zou zijn bij de verdwijningen? Dan opent dit een ontsnappingsroute voor de Nederlandse overheid, die met de rug tegen de muur staat door het vaccincontract dat de EU heeft afgesloten voor de mRNA-vaccins.”

In maart 2023 publiceerde het Nederlandse ‘Woo-team’, met daarin onder anderen Aukema, een analyse van de ongelakte vaccincontracten. In die analyse worden “aanzienlijke verschillen” gesignaleerd in de specifieke contractvoorwaarden, ten gunste van Pfizer-BioNTech. Zo is een EU-­lidstaat die een bestelling plaatste bij de Amerikaans-Duitse vaccinleverancier “onherroepelijk en onvoorwaardelijk” gebonden aan de voorwaarden van het contract die de fabrikant onder meer vrijwaren van juridische aansprakelijkheid. EU-­lidstaten draaien op voor alle claims van derden, “nu of in de toekomst”. Zelfs in geval van “grove schuld” of een “defect product” waardoor burgers schade zouden lijden. Het Woo-team concludeerde dat Pfizer-BioNTech carte blanche heeft gekregen van de EU.

In het contract met Pfizer-BioNTech is echter in artikel II.6.5 bepaald dat wanneer een contractpartij “fraude” pleegt of “frauduleuze verkeerde voorstellingen” geeft, deze wél aansprakelijk kan worden gesteld. “Dat is een belangrijke bepaling, in het licht van wat gebeurt in EudraVigilance en VAERS”, zegt Aukema. “Als Pfizer bijwerkingenmeldingen zou laten verdwijnen uit een publieke database, is dat aan te merken als datafraude. En kunnen EU-landen, en dus ook Nederland, onder dat wurgcontract uit. De aansprakelijkheid van de lidstaten is namelijk eeuwigdurend en onbeperkt, want niet afgekapt tot een limiet van bijvoorbeeld 1 miljard euro. Daardoor begrijp ik nu overigens beter de opstelling van bijvoorbeeld Lareb, het College ter Beoordeling van Geneesmiddelen (CBG) en het ministerie van VWS. Als zij bijvoorbeeld meegaan in het oversterfterapport van Meester en Jacobs en de coronavaccins laten vallen, gaat de Nederlandse Staat failliet. Zo simpel is het.”

Aukema vindt daarom dat hij goed werk doet. “Datafraude betekent einde vaccincontract. Als ik in dat opzicht het voorwerk heb gedaan, help ik toch de Nederlandse Staat? Alleen moet die het nu overnemen. Ik ben namelijk geen Openbaar Ministerie. Het forensisch rapport dat hier ligt, is een aanzet. Ik ben data-analist: ik extraheer patronen uit big data. In de enorme EMA-databank zijn verontrustende patronen gevonden: er verdwijnen systematisch dossiers en er worden dossiers gewijzigd. Dat hebben we in ons rapport geprobeerd inzichtelijk te maken. Waarom het nog steeds niet naar buiten is gebracht? Omdat we wachten op het momentum. Ik ben niet uit op aandacht of applaus, maar op actie. Ik wil dat het opgepakt wordt, dat er iets mee gebeurt. In mijn optiek zou hier bijvoorbeeld de focus moeten liggen van de parlementaire enquêtecommissie. Die zit nog echt in het verkeerde verhaal.”

De machtswisseling in de VS stemt hem hoopvol. “Misschien is het een route om het daar te publiceren”. Zijn naam is inmiddels goed bekend aan de ­andere kant van de oceaan. Aukema voerde het afgelopen jaar video­gesprekken met bekende Amerikaanse coronacritici die benieuwd zijn naar zijn data-analyses, zoals viroloog Robert Malone, cardioloog Peter McCullough en de republikeinse senator Ron Johnson die zich al sinds 2021 inzet voor mensen met vaccinatieschade. “Ik wacht op een opportunity die gaat leiden tot actie. Er dient een forensische audit verricht te worden op EudraVigilance. Ik kan namelijk niet bepalen wie verantwoordelijk is voor de verdwijningen en wijzigingen op basis van de data waartoe ik toegang heb. Maar dat is wel te achterhalen.”

Intussen gaat Aukema onverstoorbaar door. “Ik ben in de gelukkige omstandigheid dat ik mijn tijd hieraan kan spenderen. Soms maak ik weken van honderd uur. Ik doe de laatste tijd voortdurend nieuwe ontdekkingen, met dank aan mijn gecrowdfunde computersysteem.”

Begin deze week legde De Andere Krant EMA enkele vragen voor naar aanleiding van Aukema’s bevindingen. De afdeling persvoorlichting mailde de volgende dag een uitgebreide reactie van duizend woorden. Daarmee zouden we een pagina kunnen vullen. We hebben besloten dat niet te doen, ook omdat het een erg inhoudelijk-technische reactie is op vragen die Aukema bezighouden. De reactie is wel integraal te lezen op onze website (dakl.nl/reactieEMA).

De reactie van EMA komt in essentie overeen met haar eerdere en kortere reactie aan Blckbx, uit najaar 2022. Frappant is dat EMA Aukema nu niet meer noemt en hem dus ook geen “misleidende beweringen” verwijt. Het agentschap meldt dat geen gevallen van bijwerkingen verdwijnen uit EudraVigilance. Ook benadrukt het opnieuw zelf geen gegevens in de database te kunnen wijzigen: “Wij verzamelen en visualiseren slechts gegevens die aan Eudra­Vigilance zijn verstrekt”. De fluctuaties in het aantal gevallen komt door “follow-ups, nietigverklaringen en dubbele meldingen”.

Wij deelden de reactie van EMA met Aukema, die voor publicatie inzage kreeg in het volledige artikel. “Door deze reactie neemt mijn vertrouwen in EMA toe”, reageert de data-analist. “Ze zeggen eigenlijk: Wij zijn niet degenen die het doen, maar de farmaceuten en de Lareb’s van deze wereld. Dit is een signaal dat zijn weerga niet kent.”