^DeAndereKrant

De WHO zelf stelt dat het “een unieke kans is om het gezondheidsstelsel in de hele wereld voor alle mensen te verbeteren”. Snel rigoureus in kunnen grijpen betekent immers levens redden. Internationaal gezondheidsexpert Astrid Stuckelberger stelt echter dat onder het mom van volksgezondheid een ordinaire machtsgreep gepleegd wordt door wereldleiders die azen op een nieuwe wereldorde en zo toe kunnen werken naar een globaal aangestuurde wereldregering.

“Hiermee zetten de ministers van volksgezondheid bij natuurrampen of pandemieën in een klap de eigen wetgeving aan de kant en dragen zij de bevoegdheden over aan de WHO, die dan dwangmaatregelen zoals lockdowns of verplichte vaccinatie kan invoeren zonder dat de burgers of politieke ­oppositie daar iets tegen kunnen doen”, legt de Zwitserse uit. Mensenrechten kunnen vervolgens, ditmaal ‘keurig’ afgedekt met internationaal recht, genegeerd worden. In de coronacrisis is dit al gebeurd, maar toen ontbrak de juridische basis.

Stuckelberger is docente aan de medische faculteit van Genève en Lausanne (vanwege haar kritiek op het coronabeleid is zij inmiddels op non-actief gesteld) en werkte tussen 2009 en 2013 samen met het WHO aan de bestrijding van infectieziekten. Zij is van mening dat de organisatie in de loop der jaren gecorrumpeerd is. Voor een deel krijgt WHO zijn geld vanuit verplicht ‘lidmaatschapsgeld’ van de lidstaten.

De andere financiële pijler is giften van stichtingen, organisaties en vermogende personen. Via deze laatstgenoemde weg hebben derden een vinger in de pap gekregen. In 2006 zijn non-gouvermentele organisaties als GAVI, een wereldwijde alliantie van vaccinproducenten – gefinancieerd door de Bill & Melinda Gates foundation – in de WHO “geïnfiltreerd”. Daarnaast zijn individuele farmaceutische bedrijven belangrijke geldschieters geworden van de WHO. Voor het project rond het toekomstige verdrag hebben Bill Gates en een andere Amerikaanse miljardair, Marcel Arsenault, 200 miljoen dollar gestort. Wie betaalt, bepaalt. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de WHO altijd koerst op vaccineren als dé oplossing, stelt Stuckelberger. Ook het karakter van de WHO is door deze ontwikkelingen veranderd van gezondheidswaakhond tot “bedrijf waarin de afzonderlijke lidstaten gezien worden als dochterondernemingen die beleid moeten uitvoeren”, aldus de klokkenluider.

Er zijn meer bedenkelijke zaken rond de WHO. De organisatie moet zelf bepalen of er sprake is van een pandemie en kan dus zelf beslissen hoeveel macht ze naar zich toetrekt en wanneer er sprake is van een noodsituatie. Vlak voor de uitbraak van de Mexicaanse griep (2009) is de definitie van pandemie plots veranderd door de WHO. “Sindsdien wordt er gemeten op basis van besmettingen met PCR-tests. De criteria zijn duidelijk verruimd en dus kan er veel te gemakkelijk een noodsituatie afgekondigd worden, zoals bij corona ook is gebeurd”, zegt Stuckelberger. Na de Mexicaanse Griep hebben de Nederlandse hoogleraar farmaceutische biotechnologie Huub Schellekens en hoofdredacteur van het Geneesmiddelenbulletin Dick Bijl de WHO opgeroepen de criteria terug te draaien en zich weer te baseren op het aantal sterfgevallen, maar daar is nooit gehoor aan gegeven.

Nog een opmerkelijke gebeurtenis was de aanstelling van Tedros Adhanom Ghebreyesus in 2017 tot directeur-generaal van de WHO. Deze Ethiopiër geldt volgens Stuckelberger binnen WHO als onkundig en heeft gerenommeerde kritische experts als Gro Harlem Brundtland en Margaret Chan vervangen door psuedo-specialisten die doen wat hun wordt opgedragen. De Amerikaanse journalist en Ethiopië-kenner David Steinman heeft Tedros aangeklaagd bij het Internationaal Strafhof (ICC) in Den Haag. Hij heeft zich volgens de journalist schuldig gemaakt aan genocide en misdaden tegen de menselijkheid, omdat hij niets deed om wandaden van regeringsfunctionarissen te voorkomen in zijn periode als minister van Buitenlandse Zaken van Ethiopië (2012-2016). Ook wordt Tedros bekritiseerd omdat hij opzichtig zijn best doet Xi Jinping, president van China, te pleasen en het Chinese beleid niet te bekritiseren. Zo had hij aanvankelijk geruchten over een Chinees laboratorium als bron van de pandemie bestempeld als “fake news”. Later moest hij dat terugnemen.

Stuckelberger stelt dat het een uiterst gevaarlijke ontwikkeling is om het gecorrumpeerde WHO meer macht te geven. “De organisatie schendt met haar beleid de eigen internationale verdragen ten aanzien van bewegingsvrijheid, economie en privacy van mensen. Het feit dat ze zich nu plotseling distantiëren van de beperkingen, is een spel. De WHO wil namelijk haar macht fors uitbreiden, en niet alleen in het geval van een pandemie, ook bij elke andere crisis of bedreiging.” Stuckelberger hoopt dat landen in verzet zullen komen tegen het nieuwe pandemieverdrag. “In elk land zouden burgers ervoor moeten zorgen dat er geen handtekening van de minister van Volksgezondheid onder het verdrag komt.”