Staat wringt zich in bochten om covid-vaccinaties te verdedigen
Toine de Graaf | Datum: 31 juli 2025
Illustratie: Leon Baaren aka The Artoonist
“We vlogen met het vliegtuig terwijl we het nog aan het bouwen waren”
In de media wordt gesuggereerd dat Arno van Kessel en Peter Stassen hun civiele rechtszaak tegen de Staat en een aantal prominente personen die verantwoordelijk waren voor het coronabeleid, baseren op complottheorieën. Dat is onjuist. Ze onderbouwen hun beschuldigingen uitgebreid en met veel zelfvertrouwen. Landsadvocaat Pels Rijcken blijft het overheidsbeleid verdedigen, maar kan niet ontkennen dat “veiligheid en effectiviteit” van het covidvaccin van Pfizer niet vaststonden op het moment dat de prik aan de bevolking werd opgedrongen.
Zeven eisers met vaccinatieschade, van wie er één intussen is overleden, claimen dat zestien gedaagden én de Nederlandse staat hen hebben “misleid” over de veiligheid en effectiviteit van de coronavaccins en stellen hen daarom aansprakelijk voor geleden letsel- en vermogensschade. De dagvaarding van 14 juli 2023 vat op de eerste pagina’s de “kern” samen: volgens het officiële narratief kon de pandemie alleen worden bestreden als “iedereen” zich tegen covid-19 zou laten vaccineren. Gebeurde dat niet, dan “zou dat in het bijzonder de meest kwetsbaren in gevaar brengen”. Vaccineren gold als de enige uitweg uit de pandemie, wat je daarom niet alleen deed voor jezelf “maar vooral voor een ander”. Daarbij luidde steeds de boodschap “dat de covid-19 injecties uitgebreid getest, veilig en effectief waren”. De eisers “vertrouwden op gedaagden vanwege hun maatschappelijke posities, kennis en verantwoordelijkheden” en gingen naar de prikstraten, maar liepen “ernstige letselschade” op.
De dagvaarding gaat uitgebreid in op wat gedaagden wordt verweten en vanaf pagina 53 ligt de overheid ofwel “de Staat” onder het vergrootglas. De eisers stellen allereerst vast dat de overheid als “primaire taak” heeft bescherming van haar burgers: “Het is de Staat niet toegestaan om deze taak waarvoor zij exclusief verantwoordelijk en aansprakelijk is over te dragen aan een vreemde mogendheid”, ongeacht of dit een “buitenlandse publiekrechtelijke rechtspersoon” is of een “privaatrechtelijke organisatie”. Deze passage slaat terug op wat eerder in de dagvaarding Mark Rutte, premier tijdens de coronacrisis, is verweten als “prominent lid” van het World Economic Forum (WEF).
Conform de dagvaarding was Klaus Schwab “de meerdere van Rutte”, waarvoor wordt verwezen naar brieven van de WEF-president. Een “belangrijk voorbeeld” is een brief van 21 oktober 2020, waarin Schwab schrijft over ideeën en plannen vanuit het WEF om de zogenaamde ‘post covid-19 wereld’ te hervormen. “Schwab draagt Rutte in deze brief op om ervoor te zorgen dat Nederland deze hervormingen in Europa leidt”, aldus de dagvaarding waarin deze hervormingen als “het covid-19 project” worden aangeduid. “De Covid-19 injecties zijn hierbij cruciaal”, aldus de eisers. “Rutte heeft deze opdracht aanvaard en voert deze namens het WEF uit.”
De Staat heeft bij de uitvoering van haar “primaire taak” de grondrechten en de internationale mensenrechten van zijn burgers te respecteren. Hierbij verwijzen de eisers naar artikel 7 van het in 1966 in New York gesloten Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten (IVBPR). Het bewuste artikel is afgeleid van de Neurenberg code die in 1947 voortkwam uit de Processen van Neurenberg, en luidt: “Niemand mag worden onderworpen aan folteringen, of aan wrede, onmenselijke of vernederende behandeling of bestraffing. In het bijzonder mag niemand, zonder zijn in vrijheid gegeven toestemming, worden onderworpen aan medische of wetenschappelijke experimenten.”
Volgens de eisers was het covid-19 project echter een “medisch en wetenschappelijk (gedrags-)experiment”, dat bij hen tot “ernstige schade” heeft geleid. Het had mede tot doel “het gedrag van burgers door middel van folteringen en wrede, onmenselijke en vernederende behandeling en bestraffing te beïnvloeden”. Hierbij wordt gewezen op coronamaatregelen als “het moeten dragen van ziekmakende mondmaskers en het behouden van minimaal anderhalve meter afstand tot elkaar”. Voor burgers waren deze maatregelen “onmenselijk en vernederend”, ook al was niet iedereen “onder invloed van angst en misleiding” zich daarvan bewust. “Daar komt bij dat de Staat burgers die zich tegen de onrechtmatige covid-19 maatregelen hebben verzet, heeft bestraft.”
Op 10 januari 2024 reageerde landsadvocaat Pels Rijcken met een schriftelijk verweer (Conclusie van antwoord), dat 52 pagina’s telt en vele bijlagen. De landsadvocaat verwerpt de inhoud van de dagvaarding volledig en herhaalt nog eens het officiële narratief. Zo wordt de vermeende rol van het WEF bestreden: dit is “niet meer dan een organisatie gericht op het tot stand brengen van internationale samenwerking” die niet de bevoegdheid heeft “de Staat of zijn bewindspersonen opdrachten te geven, en dat gebeurt ook niet”. Rutte is geen “prominent lid” van het WEF en Schwab niet zijn “meerdere”. Met de oproep aan de bevolking om zich te laten vaccineren tegen covid-19 werd juist voldaan “aan de positieve verplichting van de Staat om de volksgezondheid te beschermen”.
De landsadvocaat bestrijdt dat de eisers vaccinatieschade hebben opgelopen. Sterker: het zou niet eens “aannemelijk” zijn dat zij zich hebben laten prikken, omdat dit nergens wordt onderbouwd. Het vertrouwelijke Pfizer-veiligheidsrapport van april 2021, dat door Van Kessel en Stassen als bijlage is toegevoegd aan de dagvaarding, waarover zo dadelijk meer, veegt de landsadvocaat onder andere van tafel omdat “gesteld noch gebleken is dat eisers een vaccin van Pfizer hebben genomen”. Stassen en Van Kessel voegden daarom begin juni in hun Conclusie van repliek de vaccinatiebewijzen van de zeven eisers toe als bijlage (‘productie 91’). Hieruit blijkt dat alle eisers minstens één Pfizer-prik kregen, meestal twee.
Die vaccins waren “wél” veilig en effectief (werkzaam), houdt de landsadvocaat vol waarbij deze zich beroept op de “wetenschappelijke consensus”. Bevoegde instanties zoals het Europees Medicijnagentschap (EMA) hebben de vaccins “getoetst en beoordeeld”. Tegelijk erkent de landsadvocaat dat de Europese Commissie een “voorwaardelijke” handelsvergunning verleende voor de coronavaccins, met een geldigheidsduur van één jaar en mogelijkheid tot verlenging. Voor het Pfizer-vaccin gebeurde dat op 21 december 2020.
Een voorwaardelijke vergunning is volgens de landsadvocaat mogelijk wanneer nog niet alle “klinische gegevens betreffende de veiligheid en de werkzaamheid van het geneesmiddel zijn verstrekt”. Er moet wel aan enkele eisen worden voldaan. Zo moet een afweging van de voordelen en risico’s van het middel gunstig uitvallen en het “waarschijnlijk” zijn dat de farmaceut de ontbrekende klinische gegevens alsnog kan aanleveren, waarvoor tot twee jaar de tijd werd gegeven. Daarnaast dienen de voordelen voor de volksgezondheid van de onmiddellijke beschikbaarheid van het middel “groter” te zijn dan het risico dat verbonden is aan het ontbreken van gegevens. En: het middel moet “voorzien in onvervulde medische behoeften”. Ofwel, er mag geen medisch alternatief voorhanden zijn. Van Kessel en Stassen noemen dit niet, maar we weten dat er wel alternatieven waren, met het patentvrije en veilige hydroxychloroquine (HCQ) en ivermectine, die dan ook fanatiek werden weggedrukt door instanties als de Inspectie die de jacht opende op artsen als Rob Elens, Alexander van Walraven en Jan Vingerhoets. Hierover meldt de landsadvocaat echter niets.
Wat zijn die ontbrekende gegevens waar de landsadvocaat naar verwijst? Dat zijn niet bepaald kleinigheden. De landsadvocaat erkent letterlijk dat de farmaceuten nog nader onderzoek moesten uitvoeren “naar (onder meer) de duur van de bescherming van de vaccins, hoe goed de vaccins ernstige covid-19 voorkomen, hoe goed het mensen met een minder goed werkend afweersysteem, kinderen en zwangere vrouwen beschermt” en of het vaccin “ook coronaklachten voorkomt”. Met andere woorden, er was nog heel weinig bekend over de veiligheid en effectiviteit van de vaccins. De uitspraken van de landsadvocaat staan op gespannen voet met ontkenning van een medisch experiment en de uitlatingen van toenmalig VWS-minister Hugo de Jonge, die volhield dat bij het goedkeuringsproces “geen bochtjes” waren afgesneden. Het roept ook de woorden in herinnering van Kathrin Jansen, voormalig topfunctionaris van Pfizer. In november 2022 blikte zij in Nature terug op de razendsnelle ontwikkeling van hun mRNA-coronavaccin. “We deden dingen parallel, keken naar gegevens en deden de productie”, bekende Jansen. “We vlogen met het vliegtuig terwijl we het nog aan het bouwen waren.”
Hierover werd niets gecommuniceerd naar het publiek in 2020 en 2021. Toch bestrijdt de landsadvocaat dat het publiek is misleid. Van het “opzettelijk en op onrechtmatige wijze misleiden van eisers, om hen te bewegen tot het nemen van een covid-19 vaccin terwijl gedaagden wisten of behoorden te weten dat die vaccins niet veilig en effectief waren”, is volgens het schriftelijk verweer van de Staat “geen sprake”.
Om dit aannemelijk te maken, dient de landsadvocaat bovenal het al genoemde Pfizer-veiligheidsrapport van april 2021 te neutraliseren. Dit rapport (FDA-CBER-2021-5683-0000054) werd door de farmaceut vertrouwelijk aangeleverd bij de regelgevende instanties in diverse landen, ook in Nederland. In het rapport, dat dus bekend was bij de beleidsmakers, wordt gemeld dat officiële instanties uit verschillende landen vóór 28 februari 2021 bij Pfizer 1223 overlijdens kort na vaccinatie hadden gemeld, op een totaal van 42.086 gerapporteerde bijwerkingen. Het werkelijke aantal overlijdens en bijwerkingen was ongetwijfeld vele malen hoger, want het is bekend dat er altijd sprake is van onderrapportage bij ‘passieve’ meldsystemen.
Volgens de landsadvocaat zijn de getallen in het veiligheidsrapport “zeer beperkt” wanneer ze worden afgezet tegen de tientallen miljoenen Pfizer-doses die begin 2021 werden verscheept. Het exacte aantal doses is echter weggelakt in het rapport. De landsadvocaat wekt de suggestie dat Van Kessel en Stassen die informatie zelf hebben weggelakt, maar dat ontkennen beide advocaten in hun Conclusie van repliek. Zij stellen dat de Staat over een ongelakte versie moet beschikken en eisen dat die alsnog wordt vrijgegeven.
De Staat wijst er daarnaast op dat overlijden en letsel na vaccinatie niet hetzelfde als door vaccinatie. Dit zou te meer gelden, omdat in de beginperiode “met name ouderen en kwetsbaren” werden gevaccineerd. Dit gebeurde echter niet zonder reden, want zij waren juist de burgers die beschermd moest worden tegen covid-19. Het lijkt er sterk op dat het middel voor menigeen erger was dan de kwaal. De sterftepieken die immunoloog prof. Theo Schetters al jarenlang waarneemt tijdens coronavaccinatie-rondes illustreren dit.
De vraag blijft waarom Pfizer dit rapport geheim wilde houden voor het publiek als het maar weinig onthulde. Een Amerikaanse rechter gaf het in oktober 2021 alsnog vrij, na een Wob-procedure (FOIA-request). Van Kessel en Stassen houden het er in hun Conclusie van repliek op dat het rapport al vroeg aantoonde dat de Pfizer-prikken gevaarlijk en dodelijk zijn. Wanneer de Staat — “die over deze informatie beschikte” — deze “meer dan duizend overlijdens en duizenden injectieslachtoffers” niet onder de pet had gehouden, zouden de eisers “geen covid-19 injectie hebben laten zetten”.
De cijfers in het rapport sluiten aan bij de ervaringen van bijwerkingencentrum Lareb, dat in 2021 bijna bezweek onder een hausse aan meldingen. Zo waren na ruim drie maanden vaccineren en bijna vier miljoen gezette prikken 257 sterfgevallen gemeld, van wie zo’n 60 procent overleed binnen een week na coronavaccinatie. Ter vergelijking: in seizoen 2020-2021 werden ruim vier miljoen griep- en pneumokokkenprikken toegediend aan eveneens voornamelijk ouderen, maar dit genereerde slechts twee sterftemeldingen (zeven en acht dagen na een prik).
Van Kessel en Stassen overleggen in de Conclusie van repliek cijfers die hierbij aansluiten. In het griepseizoen 2018-2019 ontving Lareb 491 meldingen van bijwerkingen van de griepprik. Omgerekend waren dit nog geen 16,4 meldingen per 100.000 doses. Na één jaar coronavaccinatie had Lareb echter 184.411 individuele bijwerkingenmeldingen binnen. “Dat zijn dus 670 meldingen per 100.000 doses”, aldus de eisers. En dat waren er extreem veel meer dan mocht worden verwacht “van een ‘veilig vaccin’ dat ‘uit en te na was getest zonder bochtjes af te snijden’ en dat in de preferente werkelijkheid als een ‘wonder’ werd aangeprezen”
Tussen de dagvaarding van de eisers en hun Conclusie van repliek zit bijna twee jaar. Het is daarom niet verrassend dat het laatste processtuk, dat als roldatum 11 juni 2025 heeft (de dag waarop Van Kessel werd aangehouden), nieuwe informatie bevat. Zo vragen de eisers aandacht voor het concept “preferente werkelijkheid”, dat oud-generaal Frank van Kappen in april 2018 introduceerde in het programma Wakker Nederland (WNL). Hij vertelde toen dat de overheid haar “preferente werkelijkheid” op de burgerbevolking projecteert met behulp van geheime informatieoperaties die feiten en gebeurtenissen manipuleren, teneinde grootschalige maatschappelijke veranderingen tot stand te brengen.
Volgens de eisers is dit het type misleiding waarvan zij in coronatijd slachtoffer werden en die aansluit bij de Navo-doctrine van het Centre of Excellence for Strategic Communication (StratCom) in Letland dat informatie-operaties (InfoOps) en Psychologische Operaties (PsyOps) uitvoert. “Deze activiteiten kwalificeren we als een moderne vorm van propaganda”, aldus de eisers. Een voorbeeld van een “politiek pandemie-narratief” (een PsyOp) is volgens hen deze passage uit de Conclusie van antwoord van de Staat: “De covid-19 pandemie was een bewogen periode, waarin verschillende, soms ingrijpende, maatregelen nodig waren om de volksgezondheid en samenleving te beschermen”. Bewijs hiervoor vinden de eisers in de gelekte notulen van de vergaderingen van de Duitse RKI-Krisenstabs (crisisteam — red.) van het Robert Koch-Institut (RKI-Protokolle), te vergelijken met het Nederlandse Outbreak Management Team (OMT).
Die notulen tonen aan dat de RKI-Krisenstabs aanvankelijk volledig verrast werd door het feit dat de politiek, zonder medische aanleiding, sprak over een pandemie en de noodzaak tot vergaande maatregelen. Op 19 maart 2021 onderkende het RKI dat aan corona minder mensen stierven “dan aan de griep” en dat de covid-19 injecties “geen positieve effecten” hadden. Het RKI zag in dat het hoofdrisico om aan covid-19 te sterven een hoge leeftijd was, precies zoals bij de griep, en dat de mRNA-prikken mensen met een hoge leeftijd hier niet tegen beschermden. En ook: dat vier maanden na het begin van de injecties de plotselinge onverwachte overlijdens en ziekenhuisopnamen sterk toenamen.
De ongecensureerde RKI-gegevens laten volgens de eisers geen andere conclusie toe dan dat sprake is van een kwaadaardig opgezet mondiaal project dat overal, ook in Nederland, “volgens hetzelfde draaiboek” is uitgerold. Voor een ieder “die wil zien en horen, is wel duidelijk dat het officiële narratief een farce is”. ⎯
dakl.nl/conclusievanrepliek
dakl.nl/wetenschappelijke-fraude-de
Nederlandse organisaties die opkomen voor mensenrechten tonen geen belangstelling voor de arrestatie en hechtenis van advocaat Arno van Kessel. Dat blijkt uit een rondgang van De Andere Krant bij een aantal prominente mensenrechtenclubs. De Nederlandse afdeling van Amnesty International zegt dat de zaak van Van Kessel “niet binnen onze thema’s” past, terwijl het College voor de Rechten van de Mens laat weten dat de zaak “niet tot ons mandaat behoort”. Geen van de benaderde organisaties was op de hoogte van de situatie van Van Kessel.
Pim Christiaans
“Arno wie?” Dat is de eerste reactie van een perswoordvoerster van Amnesty Nederland als De Andere Krant om commentaar vraagt over de arrestatie van Arno van Kessel. Na ruggespraak met haar collega’s laat zij weten dat de Nederlandse afdeling van Amnesty International geen aandacht gaat besteden aan de arrestatie en hechtenis van de advocaat uit Leeuwarden. “Deze casus kennen wij niet. Wij doen geen uitspraken over individuele zaken. Wij doen alleen uitspraken over gevallen van ongelijke behandeling, bijvoorbeeld op grond van geslacht, geloof of ras. Als meneer zich gediscrimineerd voelt, kan hij daarover een melding bij ons doen en dan buigen wij ons over de zaak.”
Amnesty International, in 1961 opgericht met als doel het opkomen voor de rechten van politieke gevangenen, stelt dat de arrestatie van Van Kessel niet binnen de “zorgpunten” past die Amnesty Nederland heeft gekozen. Die zorgpunten zijn “etnisch profileren door de politie”, “de behandeling van mensen zonder verblijfsrecht” en “vreemdelingendetentie”. Internationale thema’s voor Amnesty zijn “psychisch geweld” en “LGBTQ-rechten”. “Wij hebben nu eenmaal beperkte mankracht en kunnen niet alles oppakken,” verklaart de perswoordvoerster. In het verleden uitte Amnesty kritiek op de behandeling van gevangenen in de Extra Beveiligde Inrichting in Vught, waar Van Kessel wordt vastgehouden. Desondanks weigert de woordvoerster dieper in te gaan op zijn zaak.
Ook bij het onafhankelijke nationale instituut College voor de Rechten van de Mens doet de naam Arno van Kessel geen belletje rinkelen. Na een korte uitleg verklaart een woordvoerder: “Daar kunnen wij eigenlijk niet zoveel over zeggen als mensenrechteninstituut. Wij kijken überhaupt alleen naar gelijke behandeling en niet per se naar persoonlijke casussen. Als meneer Van Kessel zou denken ‘ik ben gediscrimineerd’, dan kan hij een discriminatieklacht bij ons indienen. Maar dat gaat dan alleen om wetgeving over gelijke behandeling. Ik zie hier zeker de nieuwswaarde van in, maar als mensenrechteninstituut kunnen we hier casusinhoudelijk niet zomaar iets over zeggen. Ik denk ook niet dat het passend is bij het mandaat van het college.”
Justice & Peace is volgens de eigen website in de afgelopen vijftig jaar betrokken geweest bij het verdedigen van mensenrechten in uiteenlopende kwesties, zoals de vluchtelingencrisis in Sri Lanka in de jaren ’80, het oproepen tot afschaffing van de doodstraf in Europa in de jaren ’90 en het pleiten voor een massapardon voor ongedocumenteerde migranten in Nederland rond het millennium. De woordvoerder van deze organisatie heeft nog niet eerder van Arno van Kessel gehoord. “Maar wij houden ons niet bezig met dit soort individuele zaken. Misschien moet u het eens proberen bij het Rode Kruis of bij de media.”
De organisaties Human Rights Watch en Nederlands Juristen Comité voor de Mensenrechten (NJCM) reageerden voor het sluiten van de krant niet op verzoeken om een reactie op de ontwikkelingen rondom Van Kessel.
Wat je alleen leest in De Andere Krant
Dossiers
