Veranderend straatbeeld Huizen schudt bewoners en raadsleden wakker
Beeld: Screenshot van Google Maps
“Raadsleden weten vaak niet waar ze voor gestemd hebben”
De onteigening van een stuk privégrond om een hoogspanningsmast te kunnen plaatsen, is al van de baan. Melvin Trost hoopt met zo’n dertig medestanders meer voor elkaar te krijgen in Huizen. Elke maand luisteren zij bij de raadsvergaderingen naar de plannen van de gemeente én laten ze de beleidsmakers weten dat ze hen op de voet volgen. Met de nieuwe Omgevingswet, die 1 januari vorig jaar geruisloos inging, kan de gemeente SDG-plannen vaak vrijuit uitvoeren. Maar oplettende inwoners en steeds meer gemeenteraadsleden staan dat niet meer zomaar toe.
Meer 5G-masten, surveillancecamera’s, transformatorhuizen — soms recht voor iemands huis — hoogspanningsmasten, (illegale) boomkap en lantaarnpalen met de mogelijkheid er 5G en privacyschendende modules aan te koppelen. Het zijn zomaar wat voorbeelden van het veranderende straatbeeld als gevolg van de Sustainable Development Goals (SDG’s) van de EU — ofwel Agenda 2030 — die met de nieuwe Omgevingswet gemakkelijker door te voeren zijn. Het zorgt in veel gemeenten voor weerstand. Zo ook in Huizen. Hoewel door deze nieuwe wet behoorlijk lastig is om wat te beginnen tegen de gemeete, bewijst Melvin Trost in de Noord-Hollandse plaats met enkele andere inwoners dat er wel degelijk weerstand geboden kan worden. Er ging al een streep door het plan om een stuk privégrond in een natuurgebied in Huizen te onteigenen voor een hoogspanningsmast, nadat inwoners met conclusies van de Gezondheidsraad aantoonden dat deze masten gezondheidsklachten en zelfs kanker kunnen veroorzaken. Ze toonden aan dat het ook schadelijk voor het natuurgebied zou zijn.
Trost is blij dat het loont: hun inzet om steeds meer mensen én raadsleden bewust te maken. Elke maand is hij met een vaste groep inwoners aanwezig bij gemeenteraadsvergaderingen om elkaar te steunen en een vinger aan de pols te houden, maar ook om informatie te delen met de beleids-
makers en de raadsleden. “Wat raadsleden zich vaak niet realiseren is dat ze dan wel voor de Omgevingsplannen en -visie gestemd hebben, maar eigenlijk niet voldoende op de hoogte zijn gesteld wat dit nu daadwerkelijk inhoudt. Met termen als energie-, klimaat- en watertransitie en ‘we bepalen’ zijn ook zij misleid. Met ‘we’ wordt namelijk Burgemeester en Wetshouders bedoeld, niet de overige partijleden”, aldus Trost.
In september vorig jaar sprak hij tijdens de gemeenteraadsvergadering zijn ongenoegen daarover uit, en dat hij wil begrijpen waarom het college en ambtenaren er niet zijn voor de inwoners van de gemeente Huizen. De zogeheten Omgevingsvisie klinkt leuk, zei hij, maar de woorden ‘democratie’ of ‘vrijheid’ las of hoorde hij nergens terug, ook niet in de SDG’s en Agenda 2030. “Het gaat om meer macht van multinationals en ngo’s in een opmars naar China 2.0”, stelt Trost.
De gemeente heeft binnen de Omgevingswet echter een uitweg, zegt hij. Met het zogeheten overgangsrecht kan zij binnen deze wet zelf een afweging maken. “Het is niet zo dat iemand zijn eigendom moet afstaan omdat er een wet is. De gemeente heeft binnen die wet het recht daar zelf over na te denken en te beslissen. Dan kun je beroep doen op de gemeente, de zaken te heroverwegen.”
Door het werk van de Huizenaren maken ook de raadsleden zich inmiddels zorgen over bepaalde ontwikkelingen. In december vorig jaar dienden vijf partijen de ‘Motie M2 Beleidsplan digitale infrastructuur’ in. Daarin werd de infrastructuur die er bij de Smart City’s komt kijken aan de kaak gesteld, zoals onder meer het reguleren van verkeersstromen, automatische nummerbordherkenning en camerabeveiliging met gezichtsherkenning. De motie, die ternauwernood werd aangenomen, pleitte in het beleid voor deze digitale infrastructuur ook inwoners, organisaties en bedrijven te kennen en de bescherming van een gezonde leefomgeving en privacy mee te nemen.
Trosts sociale betrokkenheid gaat verder dan de raadszaal. Zo hielp hij mee met het onderzoek naar 4G- en 5G-straling in Huizen, waar op sommige plekken veel te hoge EMF-waarden werden vastgesteld. Deze waardes legden ze online vast (zie link onder dit artikel) en verspreidden een folder daarover in de gemeten wijken. “Dit om bewoners te informeren en bewust te maken van wat de gemeente zonder hun toestemming uitvoert en dat er wel degelijk gezondheidsgevaren zitten aan elektromagnetische straling voor mens en natuur. Daarnaast hebben de nieuwe technologieën een impact op het milieu en komt privacy, cybersecurity en vrijheid onder druk te staan én heeft er geen breed maatschappelijk debat over plaatsgevonden.”
Zijn missie is, zo zegt hij, op vriendelijke wijze het gesprek aan te blijven gaan en geen haatdragende boodschap te brengen. Of dat nu in de raadszaal is, op straat of tijdens het uitgaan. Trost neemt daarmee een taak op zich die eigenlijk bij de gemeente ligt: het informeren van inwoners. “We worden te weinig betrokken bij zaken die ons allemaal aangaan. We hebben het hier over gezondheid, privacy, leefbaarheid en bewegingsvrijheid — kwesties die een grote invloed gaan hebben op onze manier van leven. Je bespeurt ook onvrede bij dorpsgenoten, zeker wanneer het gaat om doorgevoerd beleid dat ten nadele van hen zelf is. Door hen op bepaalde besluiten te wijzen, gaan ze erover nadenken en soms ook stappen ondernemen.”
Nadat zonder overleg een transformatorhuis werd geplaatst, spanden de bewoners een rechtszaak tegen de gemeente aan. Netbeheerder Liander eiste een onkostenvergoeding van 50.000 euro omdat de gemeente wettelijk verplicht was de grond te verkopen aan de maatschappij, die de aanleg van kabels en toebehoren van de overige transformatorhuizen al op de afgesproken plekken gelegd hadden. De buurtbewoners verloren de zaak. Of ze ook moeten gaan betalen, daarover is nog geen uitspraak gedaan. Omdat ook verschillende raadsleden de gang van zaken discutabel vonden, dienden ze een motie in waarin ze voor meer overleg met inwoners pleitten. Die motie werd aangenomen. “Zo zie je dat het één meer effect heeft dan het andere, maar het zorgt sowieso voor meer zichtbaarheid rond dit wanbeleid”, besluit Trost.
Megawindturbines die de leefomgeving van mens en dier verpesten‚ ‘nulemissiebeleid’ waardoor ondernemers de stad niet meer in kunnen met dieselbusjes‚ smart city-apparaten zoals 5G‚ wifi-trackers en sensoren in lantaarnpalen die de privacy en gezondheid van burgers aantasten‚ wateroverlast als gevolg van ‘vernattingsbeleid’‚ wolven die recreatie onmogelijk maken‚ de komst van oefenterreinen voor Defensie — op allerlei manieren wordt de leefomgeving van burgers bedreigd. Steeds meer mensen komen hiertegen in verzet. Ze spreken in bij raadsvergaderingen of zetten acties op touw om de controle over hun omgeving terug te pakken.
Wij zijn ervan overtuigd dat burgers op lokaal vlak veel kunnen bereiken. Zeker als we verbinding maken met elkaar. Daarvoor is deze nieuwe rubriek bedoeld. Hierin belichten wij wekelijks een lokaal initiatief waarmee burgers zich teweerstellen tegen plannen die hun leefomgeving aantasten. Alle initiatieven zullen bij elkaar worden gebracht op een aparte website van De Andere Krant (in ontwikkeling). Wij hopen dat mensen hierdoor elkaar weten te vinden en niet zelf steeds opnieuw het wiel hoeven uit te vinden.
Ben jij bezig met een lokaal initiatief waarvoor je aandacht wilt vragen en dat ook voor mensen elders in het land relevant is? Neem dan contact op met de redactie: redactie@deanderekrant.nl o.v.v. De Grote Verbouwing.
Wat je alleen leest in De Andere Krant
Dossiers
