‘Why can’t we talk about this?’
Toine de Graaf | Datum: 2 augustus 2025
Michael Oesch in de documentaire Why can’t we talk about this?
Rauwe documentaire over neurologische schade na coronaprik
De Canadese documentaire ‘Why can’t we talk about this?’ vestigt de aandacht op een zeldzame neurologische bijwerking van coronavaccinatie: ontsteking van het ruggenmerg (myelitis transversa) met de symptomen van een dwarslaesie. Hoofdpersoon Michael Oesch verblijft inmiddels in een verpleeghuis, waar de vijftiger 23 uur per dag op bed ligt. Hij is lang niet de enige: alleen al in Nederland zijn tientallen lotgenoten met dezelfde bijwerking.
Waarom kunnen we hier niet over praten? Deze titel kwam als vanzelf op bij de Canadese documentairemaker Dean Rainey toen hij zich verdiepte in de casus van Michael Oesch. Overal waar hij vragen stelde over het lot van Michael, stuitte hij op muren van zwijgzaamheid. Het inspireerde hem tot een bredere zoektocht naar het waarom. Hij kreeg enkele artsen, onderzoekers en een advocaat voor zijn camera die zich wél durfden uit te spreken, onder wie de Canadese arts Chris Shoemaker. Het resultaat is een rauwe, aangrijpende documentaire over wat kennelijk verborgen moet blijven: mensen met een invaliderende bijwerking na coronavaccinatie.
Doel van de documentaire is “ongehoorden een stem te geven en kijkers uit te dagen een ongemakkelijke waarheid onder ogen te zien”. Het relaas van grootvader Michael is ongemakkelijk voor iedereen die gelooft in de slogan ‘veilig en effectief’, waarmee de coronavaccins nog steeds worden uitgevent. Michael was een gezonde vijftiger, tot het najaar van 2022. Hij was een geliefde schoolbuschauffeur die er niet voor terugdeinsde zich achter zijn stuur uit te dossen als piraat. Hij was muzikant (bekend als ‘MOesch’) en honkbalscheidsrechter bij de Toronto Beaches. En: een fanatieke wandelaar, die tussen 2002 en 2005 meer dan 12.000 kilometer aflegde in Canada.
Als buschauffeur moest hij zich laten vaccineren tegen covid-19, om zijn baan te behouden. In 2021 nam Michael twee prikken (Astrazeneca en Pfizer), maar kreeg datzelfde jaar gewoon corona. Begin 2022 kreeg hij zijn derde vaccinatie (Moderna) en had in juni weer covid-19. Enkele maanden later, in oktober 2022, liet hij zich voor de vierde keer vaccineren (Moderna). Binnen 36 uur begon hij met zijn been te slepen. Hij meldde zich bij zijn arts, die hem meteen adviseerde geen coronavaccin meer te nemen. Volgens de dokter was zijn probleem waarschijnlijk getriggerd door de prik, maar hij durfde dat niet op schrift te stellen. Dat zou de rode draad worden in de hele geschiedenis, die veel slachtoffers met vaccinatieschade zullen herkennen: binnen de beslotenheid van de spreekkamer durven artsen soms nog wel het achterste van hun tong te laten zien, maar niet daarbuiten of op papier.
Een MRI resulteerde in een officiële diagnose: acute atypische myelitis transversa. Ofwel: een ontsteking van het ruggenmerg, met de symptomen van een dwarslaesie zoals acute zwakte in de benen en gevoelsstoornissen. De documentaire volgt Michaels lijdensweg door het Canadese zorgsysteem, dat de oorzaak van zijn problematiek hartgrondig ontkent. Zijn neurologische aandoening staat er officieel te boek als ‘idiopathisch’, wat inhoudt dat de oorzaak ‘onbekend’ is. Michael kwalificeert het liever als “idioot”. De term ‘vaccinatieschade’ valt nergens in zijn medisch dossier. Het onderzoek dat Michael wenst — een analyse of zijn lichaam spike-eiwit produceert afkomstig van het vaccin — wordt hem geweigerd. Evenals therapieën die hij zou willen uitproberen, zoals hyperbare zuurstoftherapie.
In 2023 en 2024 verergerde zijn situatie dusdanig, dat hij niet langer thuis kon blijven bij zijn vrouw. Michael verblijft nu in de langdurige zorg in Dundas (Ontario). Daar ligt hij 23 uur per dag op bed, met beperkte bewegingsvrijheid. Hij heeft dagelijks spasmen (pijnlijke krampaanvallen), waarvoor hij weliswaar medicatie krijgt. Lopen en staan lukken niet meer. Michael is intussen ook beperkt geraakt in het gebruik van zijn armen en handen. “Ik zit hier en wacht tot ik sterf”, zegt hij.
De meeste landen met een vorm van vaccinatieplicht beschikken over een compensatieprogramma voor vaccinatieschade. Dat geldt ook voor Canada. Michael en tal van lotgenoten hebben inmiddels de ervaring dat hier weinig van te verwachten valt. Het bedrijf dat het zogenaamde Vaccine Injury Support Program (VISP) uitvoert voor de Canadese overheid, heeft zelf intussen al meer miljoenen geïncasseerd dan alle vaccinatieslachtoffers bij elkaar. Michael heeft nog niet één Canadese dollar ontvangen en niets wijst erop dat daar verandering in zal komen.
Een eenvoudig te bedienen elektrische rolstoel kon hij zich tot voor kort niet veroorloven, omdat hij evenmin een zorgverzekering heeft. Een wervingsactie (op gofundme.com) brengt daar nu verandering in. Dat laatste is mede te danken aan de Britse verplegingswetenschapper John Campbell, die vorige maand op zijn populaire Youtube-kanaal een interview plaatste met Michael Oesch en daarbij aandacht vroeg voor diens crowdfunding. De video, waarin Campbell samen met Michael zijn ziektegeschiedenis doorneemt, passeerde al snel de 100.000 views.
De video maakt onder meer duidelijk dat Michael van alles probeert om zijn gezondheidssituatie te verbeteren. Zo stapte hij over op een ‘anti-inflammatoir’ dieet met veel fruit en groenten, wat enige verbetering geeft. Dit geldt eveneens voor het periodiek vasten (autofagie) en de supplementen die hij gebruikt, waaronder vitamine D. Ook slikt hij ivermectine. Inmiddels heeft hij samen met zijn vrouw Saskia — die Hollandse roots heeft — na lang zoeken een massagetherapeut gevonden die bereid is naar het verpleeghuis te komen. “De verlichting die het hem biedt, is van onschatbare waarde gebleken”, zo schrijft Saskia op hun Gofundme-pagina.
Campbell is ondubbelzinnig: “Ik zie wereldwijde ontkenning”. Hij kan geen enkel begrip opbrengen voor het “gebrek aan nieuwsgierigheid” bij artsen. Michael laat weten het wél te snappen. Financiële afhankelijkheid verklaart volgens hem wat er gaande is, want hoe slecht hij er ook aan toe is: Michael kan begrijpen dat dokters hun inkomen en hypotheek niet voor hem op het spel gaan zetten.
De medische ontkenning van myelitis transversa als vaccinbijwerking dateert overigens niet van gisteren. Al in 2020, tijdens de klinische registratiestudie (trial) voor het coronavaccin van Astrazeneca, werd deze bijwerking gemeld, waarop de trial enkele dagen werd gepauzeerd. Maar die werd hervat, omdat een verband niet zou zijn aangetoond. In januari 2022 waarschuwde het College ter Beoordeling van Geneesmiddelen (CBG) op zijn website zorgverleners echter extra te letten op symptomen van myelitis transversa. Op dat moment had bijwerkingencentrum Lareb al zeven meldingen ontvangen van myelitis transversa na een Astrazeneca- of Janssen-prik. Het Europees Medicijnagentschap (EMA) adviseerde een waarschuwing op te nemen in de bijsluiter van beide vaccins.
In januari 2023 stond bij Lareb de teller al op 48 meldingen. In twee derde van de gevallen ontstonden de klachten binnen 28 dagen na vaccinatie. Het mRNA-vaccin van Pfizer — het meest gebruikte coronavaccin in ons land — bleek veruit het vaakst geassocieerd met myelitis transversa: 24 meldingen waren gedaan na een Pfizer-prik, gevolgd door Astrazeneca (12), Moderna (7) en Janssen (5). Volgens Lareb was het aantal meldingen na een Astrazeneca- of Janssen-prik “duidelijk hoger dan verwacht”. Maar er kon volgens Lareb “geen conclusie worden getrokken” over de relatie van myelitis transversa met de vaccins van Pfizer en Moderna.
In de algemene info op de Lareb-site over ontsteking van het ruggenmerg staat dat dit een “zeldzame bijwerking van het coronavaccin van Astrazeneca en Janssen” betreft. Het is “meestal het gevolg van een auto-immuunreactie”. Lareb haalt daarnaast gevallen aan van myelitis transversa die in de wereld zijn gemeld na onder andere vaccinatie tegen influenza (waaronder H1N1), bof/mazelen/rodehond (BMR), hepatitis B en gele koorts. Hierbij wordt onder meer verwezen naar een studie uit 2009, waarvan de Israëlische immunoloog prof. Yehuda Shoenfeld coauteur was. Shoenfeld stelde in 2015, samen met wetenschappers uit de hele wereld, een medisch handboek samen over zeldzame auto-immuunziekten die kunnen worden uitgelokt door vaccinatie: Vaccines & Autoimmunity. Lareb noemt dit boek gemakshalve maar niet, want ook dat valt helaas al jaren onder de “wereldwijde ontkenning” van Campbell.
dakl.nl/docu-dean-rainey
dakl.nl/verlamming-na-covid-vaccinatie
dakl.nl/benefit-for-the-love-of-mike
Wat je alleen leest in De Andere Krant
Dossiers
