Nieuws Mens en Macht

Sta met ons op voor de vrede

0913 stop de oorlog
Beeld: Wilfed Klap
💨

Stop de oorlog!​
Stop de oorlog!
Datum: 13 september 2024
Mens en Macht

Sander Compagner & Karel Beckman


We leven in een surrealistische tijd. Een tijd waarin iedereen die de vrede propagandeert op hoon kan rekenen en wordt weggezet als een vriend van Poetin. In Duitsland is het scheldwoord dat gebruikt wordt Putin-­Versteher, ­letterlijk Poetin-begrijper. Het is verdacht en abject om de ander te begrijpen, is de boodschap van dit bizarre frame.

Zou het zo kunnen zijn dat wij en heel veel anderen tegen de oorlog zijn omdat we simpelweg verdriet hebben van al het oorlogsleed? Verdriet om alle jonge levens aan beide zijden die in de knop worden gebroken? Verdriet om alle trauma’s die gecreëerd worden en generaties zullen doorwerken? Van dat verdriet willen de oorlogszuchtigen niet weten.

Na de Eerste en Tweede Wereldoorlog was er op het Europese continent en ook in Nederland bewustzijn over de gruwelen en verschrikkingen van oorlog. Nu, tachtig jaar na dato, lijkt dit helemaal verdwenen. Ondanks dat er sinds de Tweede Wereldoorlog heel veel oorlogen zijn gevoerd, waarin Amerika en zijn westerse partners vaker wel dan niet een aandeel hadden – daarover genoeg in deze krant – was het idee dat we in Nederland onderdeel van een oorlog zouden moeten zijn onbestaanbaar. Tot nu. Rutte sprak al over “onze oorlog”. Vorige week werd bekend dat het leger behoefte heeft aan dienstplichtigen. Sinds februari 2022 is er door Nederland voor meer dan 3 miljard euro aan wapentuig geleverd aan Oekraïne, waarvan minister van Defensie Brekelmans heeft verklaard dat het ook op Russisch grondgebied ingezet mag worden. We zouden volgens steeds meer duiders behoefte hebben aan een oorlogseconomie. De geesten worden stap voor stap rijp gemaakt voor verdere escalatie.

Bij De Andere Krant voelen we de morele verplichting, de invloed die we hebben aan te wenden om verder bloedvergieten te voorkomen. Om te voorkomen dat we steeds verder een oorlog met Rusland ingerommeld worden. Om een spreekbuis te zijn voor alle Nederlanders die zich niet willen neerleggen bij de onvermijdelijkheid van oorlog.

Julian Assange stelde dat wanneer oorlogen begonnen worden met leugens, we ze kunnen beëindigen met de waarheid. Voor mensen die ­geloven in de simpele frames over deze en de meeste oorlogen staan er veel ongemakkelijke waarheden in deze krant. Terwijl we willen geloven dat we als Nederland, als westerse wereld, meestal aan de goede kant van de geschiedenis staan, is het tijd voor introspectie. We hopen dat de lezers van deze krant daarvoor open staan en onze intenties met deze ongemakkelijke waarheden herkennen.

En we hopen dat we met deze krant, samen met alle initiatieven die er gelukkig nog steeds zijn en waar we in deze krant ook verslag van doen, aan de wieg staan van een nieuwe massale vredesbeweging in Nederland. Sluit je aan en laten we samen de oorlog stoppen!

Sander Compagner, uitgever

Is iedereen gek geworden?


De grootste demonstraties die ooit in Nederland hebben plaatsgevonden, waren de anti-kernwapendemonstraties in Amsterdam in 1981 en in Den Haag in 1983.

Ik had erbij kunnen zijn. Maar ik koos ervoor om niet mee te doen.

De demonstraties waren gericht tegen de komst van Amerikaanse kernwapens naar Europa – ‘korte metten met de kruisraketten’! – en ik was in die tijd banger van de dreiging van de Sovjet-Unie dan voor een verwoestende kernoorlog in Europa.

Hoe dom kon ik zijn?

Ik kijk nu anders aan tegen de wereld. Ik ben banger voor de dreiging die uitgaat van de Navo en de Verenigde Staten dan van Rusland.

Het vreemde is, dat ik nu weer een uitzondering ben. Alleen dan andersom. Nu ben ik het die pleit voor onderhandelingen met Rusland, voor vrede – precies wat de demonstranten in de jaren ’80 deden – terwijl de meeste mensen om mij heen vinden dat we Oekraïne moeten steunen om de oorlog te blijven voortzetten. Ze denken dat vrede alleen mogelijk is door ‘de oorlog te winnen’. Dat is precies het standpunt van de Koude Oorlog-haviken waar de vredesactivisten in de jaren ’80 doorheen prikten.

There’s no such thing as a winnable war
It’s a lie we don’t believe anymore, zong Sting in 1985.

Hoe kan het dat ik zo van gedachten ben veranderd? Het heeft er alles mee te maken dat ik anders ben gaan kijken naar de wereld om me heen. Ik ben er in de loop der jaren achter gekomen dat de oorlogen in de wereld voornamelijk het gevolg zijn van westerse agressie. Dat wij in het Westen het meest verantwoordelijk zijn voor de oorlog in Oekraïne, niet de Russen. Dat wij uitbreiden naar het oosten, niet de Russen naar het westen. Dat het onze leiders zijn die Europa dreigen mee te slepen in een nieuwe, totaal onnodige, levensgevaarlijke oorlog.

In de jaren ’80 waren dit niet zulke ongewone gedachten, maar niet-aflatende overheidspropaganda, gesteund door een gezagsgetrouwe media, heeft ertoe geleid dat bij de meeste mensen het besef van onze eigen verantwoordelijkheid voor het kwaad in de wereld is weggezakt. Voor de meeste mensen staat vast dat Rusland de grote agressor is en Poetin de nieuwe Hitler die erop uit is Europa te onderwerpen, als wij hem niet tegenhouden. Dit beeld wordt er al tientallen jaren ingehamerd door politici en de media.

We zijn inmiddels zover dat we overal in Europa nieuwe militaire bases aan het bouwen zijn. Nieuwe wapen- en munitiefabrieken. We trekken troepen samen aan de grens met Rusland. Als kippen zonder kop zijn we op weg naar een nieuwe grote oorlog in Europa.

We vergeten voor het gemak dat Rusland niet alleen staat, de steun heeft van China, een leidende rol speelt in het samenwerkingsverband van BRICS-landen. De op een na grootste kernwapenmacht is in de wereld. We vergeten dat alles wat wij aan agressie tonen richting Rusland, keihard bij ons zal terugkomen.

Willen we dit? Oorlog? De wereld onveilig maken met steeds meer – steeds engere, steeds onmenselijkere – wapens? Een oefenterrein en afzetmarkt zijn voor de Amerikaanse defensie-industrie? Nederland in puin laten schieten?

Is iedereen gek geworden?

Wat je verder ook van Poetin of Rusland mag denken, de Russen hoeven niet onze vijand te zijn. Dat zijn ze omdat wij ze tot vijand maken. We kunnen in vrede met elkaar leven, als we daar voor kiezen.

We willen met deze krant vooral nieuwe lezers bereiken, die weinig weten van de werkelijke achtergronden van de oorlog. Wij hopen dat onze trouwe lezers zullen willen helpen deze krant uit te delen en deze boodschap verder te verspreiden. Zodat het idee van vrede zich als een lopend vuur door ons land verspreidt en de krankzinnige oorlogsplannen van onze leiders wegvaagt. Zodat er, wie weet, weer honderdduizenden de straat op gaan, om te demonstreren voor vrede.

Voordat het te laat is en alles wat ons dierbaar is – onze cultuur, onze natuur, onze steden, onze familie, vrienden en geliefden – ten onder zal gaan in een echte zee van vuur.

Karel Beckman, hoofdredacteur

Help mee voor de vrede!

Deze editie van De Andere Krant proberen we bij zoveel mogelijk Nederlanders en vooral jongeren onder de aandacht te brengen. Lezers die daarbij willen helpen kunnen tegen zeer gereduceerd tarief extra kranten bestellen. 10 kranten voor €15,- of 50 kranten voor €50,- zijn te bestellen via: deanderekrant.nl/bestellen. Wil je meer kranten bestellen mail naar info@deanderekrant.nl.

Extra in deze krant



08014 stop de oorlog

In het hart van deze krant hebben we een Stop de oorlog -poster op A2-formaat toegevoegd. Met deze poster, geïnspireerd op het iconische anti-kernwapenaffiche uit de jaren ’80, hopen we veel Nederlanders die destijds tegen wapentuig en oorlog waren hun pacifistische inborst terug te laten ontdekken. Extra bundels van 4 posters zijn voor € 5 te bestellen via: deanderekrant.nl/bestellen of download hier direct de PDF versie.



 
Wil je meer weten?
Koop de nieuwste editie bij jou in de buurt, of bestel deze editie.
Wil je meer weten?
Koop de nieuwste editie bij jou in de buurt, of bestel deze editie.




©2024 De Andere Krant.
Alle rechten voorbehouden.