Pop Rob

De wereld is een gekkenhuis en het hoofdkwartier staat in Nederland.

Van Geert Wilders naar Rob Jetten. D66 de partij van de beleidsnota’s,

de klimaatcommissies, meer oorlog en meer migratie. De partij die voor verplicht vaccineren was, voor QR-codes en voor uitsluiting van mensen

die zo verstandig waren de “vaccinatiekat” uit de boom te kijken. De partij

die applaudisseert voor alles wat uit de monden van de ongekozen technocraten uit Brussel komt.

Rob Jetten de man die lid is van de globalistische “Trilateral Commission” van de David Rockefeller Fellows. Een elite clubje dat gelooft dat de democratie efficiënter kan zonder de democratie. Dat de democratie dus beter af is zonder democratie. Dat zij precies weten wat de bevolking wil. Ze hebben het goed voor met de burgers. “Als iemand het goed met je voor heeft moet je uitkijken” zei mijn vader altijd.

Uiteindelijk lost het probleem D66 zich vanzelf op. De oorlogspartij heeft gewonnen. Kom op kiezers van D66, grijp je kans. Nú aanmelden om naar het front gaan. De volgende verkiezingen verliest D66 de helft van zijn kiezers, gestorven aan het front om de democratie te redden.

Als ik naar Rob kijk zie ik een pop een sprekende pop, een buikspreekpop, een etalagepop, een handpop, een pop met een sleutel in zijn rug. Ik was gek op de Thunderbirds. Ik zie bij Rob net als bij de poppen van de Thunderbirds dunne draadjes die hem besturen.

Rob past in het rijtje van nieuwe onnozele als Vincent Karremans en onze kind minister van defensie Ruben Brekelmans. Krijgen we straks ook een kind als Minister-President? Rob heeft zijn razendsnelle populariteit te danken aan machtige spindokters en domme kiezers. Maar wat snel komt kan diep vallen, dat hebben we bij Kaag gezien. Zo zal het ook met Rob aflopen, mensen die in sprookjes geloven kunnen beter een abonnement op de Efteling van onze Ruben Brekelmans nemen.