Verplicht problemen kopen
Beeld: Belastingbrief
Wie denkt te kunnen terugvallen op zijn spaargeld komt bedrogen uit
De regering smijt met zulke enorm grote bedragen dat het voor de meeste mensen bijna abstract wordt. Laten we het dus even tastbaar maken door een paar grote posten op een rijtje te zetten.
Defensie, 5 procent van het BBP: 30 miljard extra per jaar. Klimaatakkoord Jetten: 28 miljard. Immigratie jaarlijks: 24 miljard. Upgrade stroomnet: 200 miljard. Alles bij elkaar is dat 282 miljard. Delen we dat door het aantal huishoudens (8,4 miljoen), dan kost het zo’n 33.500 euro per gezin. Het gemiddelde netto gezinsinkomen per jaar is 32.300 euro.
Ik begrijp wel dat dit niet allemaal jaarlijkse uitgaven betreft en dat bijvoorbeeld het uitbreiden van het stroomnet over een langere periode gaat, maar het geeft in elk geval meer inzicht in de orde van grootte van wat de Nederlandse burger te wachten staat, dan cijfers waarvan het aantal nullen bijna niet meer te tellen is. Het gaat om bedragen die door het volk niet op te brengen zijn, en dat snappen de regeerders ook. Desondanks doen ze het.
Je zou zeggen dat het Nederlandse volk voor zulke gigantische aderlatingen dan prachtige dingen in retour zou krijgen, maar het tegenovergestelde is waar. Wat heeft een gezin aan massale bewapening tegen een denkbeeldige vijand die op dit moment juist probeert aan te sturen op vrede? Hoe profiteert een huishouden van 0,0004 graden minder opwarming van het klimaat? Waarom zou de burger 200 miljard willen ophoesten voor een overbodige energietransitie?
De energievoorziening in Nederland was prima geregeld. Gas uit eigen land waarmee het huis in de winter warm gehouden kon worden, benzine of diesel om ons te verplaatsen en stroom om het licht te laten branden. Betrouwbare en betaalbare beschikbaarheid van energie is wat werkelijk belangrijk is voor mensen. Nu alles over één kanaal (stroom) moet gaan, leidt dat niet alleen tot onbetaalbare kosten, maar ook tot beperkte beschikbaarheid en kwetsbaarheid voor uitval. Allemaal op basis van de verzonnen bewering dat de aarde zou vergaan vanwege ons energieverbruik.
Wat heeft de Nederlander aan de massale immigratie van honderdduizenden jongemannen uit verre landen? Iets dat een gemiddeld Nederlands huishouden niet alleen jaarlijks een kleine 3000 euro kost, maar dat ook onrust, criminaliteit en uitzichtloze woningnood voor hun jongvolwassen kinderen oplevert. Allemaal op basis van de verzonnen bewering dat het voor al deze jongemannen in hun eigen land levensgevaarlijk zou zijn. Iets dat in verreweg de meeste gevallen onwaar is.
In het beste geval zijn dit dus allemaal uitgaven waaraan de Nederlander helemaal niets heeft. In werkelijkheid leiden ze echter tot méér ernstige problemen voor de bevolking. Méér energieproblemen, méér sociale onrust en woningtekorten, en als klap op de vuurpijl méér kans op een allesvernietigende oorlog. We worden door onze regering dus verplicht te betalen, niet voor meer waardevolle voorzieningen, maar voor méér ellende. De regering dwingt ons problemen te kopen. Tegen bedragen die zo enorm zijn dat we keihard op het moment afstormen waarop de bevolking het allemaal niet meer kan opbrengen en niet meer kan voorzien in de eigen primaire levensbehoeften. Van het volk wordt geëist dat het zijn eigen ondergang financiert.
Al deze voorgespiegelde ‘problemen’ zijn heel verschillend, maar hebben twee overeenkomsten: ze zijn verzonnen, en de aangedragen ‘oplossingen’ resulteren altijd in hetzelfde, namelijk het wegnemen van de zelfredzaamheid van mensen. Als vrijwel het gehele gezinsinkomen wordt weggeroofd door onbetaalbare en onnodige oplossingen voor niet-bestaande problemen, dan blijft er niets over om van te leven. Wie denkt dan te kunnen terugvallen op zijn spaargeld (weggezet voor moeilijke tijden) komt bedrogen uit. De afgelopen week kondigde de ongekozen EU-president Ursula von der Leyen aan dat de Europese Commissie het nodig vindt “private spaartegoeden te laten bijdragen aan (onder meer) energietransitie en defensie”. Ze noemt dat heel eufemistisch “centralisatie van privégelden”, wat neerkomt op onteigening van uw en mijn spaargeld.
Het zal betekenen dat vrijwel niemand nog voor zichzelf en zijn gezin kan zorgen en afhankelijk zal worden van de welwillendheid van de overheid, die op deze manier zelf de noodzaak voor een rantsoenmodel creëert. Omdat al deze ogenschijnlijk verschillende beleidspunten daartoe leiden, kunnen we ervan uitgaan dat dit precies de bedoeling is. In werkelijkheid moet dus niet het klimaat worden bedwongen, niet zielige mensen uit verre landen worden geholpen, niet Rusland worden verslagen of Oekraïne worden ondersteund. Het werkelijke doelwit is de Europese bevolking die onderworpen wordt.