^DeAndereKrant

Een “schijnonderzoek” en een “klap in het gezicht van alle slachtoffers”, zo noemde Gideon van Meijeren van Forum voor Democratie het onderzoek van de commissie-Hendriks die afgelopen maand een rapport presenteerde over georganiseerd ritueel kindermisbruik. De titel van het rapport is Tussen ongeloof, ondersteuning en opsporing. Volgens de commissie bestaat er georganiseerd en zeer gewelddadig kindermisbruik in Nederland, maar zijn er geen harde bewijzen dat er netwerken actief zijn die kinderen op een rituele of satanische manier misbruiken.

“Die bewijzen zijn er wel degelijk”, zei Van Meijeren tijdens een debat in de Tweede Kamer van 19 januari. Hij noemde de zaak van ‘Lisa’ (niet haar echte naam), die in 2020 onder de aandacht is gebracht door VPRO-radioprogramma Argos. Lisa had op 15-jarige leeftijd aangifte gedaan van stelselmatige verkrachting door haar vader en een netwerk van hooggeplaatste mannen, onder wie advocaten, een topman van een groot bedrijf en een voormalig topman van het ministerie van justitie, Joris Demmink. Ze zou als gevolg van de verkrachtingen onder meer zwanger zijn geraakt en zijn bevallen van een baby die daarna was vermoord.

Ze werd niet geloofd door de politie, maar dat bleek later onterecht. “Een bedrijfsrecherchebureau trof kinderporno aan op de laptop van de vader van Lisa. Meerdere gynaecologen die haar medisch onderzocht hebben, hebben met absolute zekerheid vastgesteld dat het meisje zwanger is geraakt en bevallen is van een baby. In trauma gespecialiseerde therapeuten van de GGZ constateerden dat aan alle signalen van zwaar traumatisch seksueel misbruik was voldaan. Argos toonde ook aan dat het politiedossier bol stond van de ongerijmdheden en dat er met bewijsmateriaal geknoeid was.”

De zaak Lisa staat niet op zichzelf. Na de uitzending van Argos, ontving het tientallen soortgelijke verhalen, die aannemelijk maken dat in Nederland op grote schaal in georganiseerd verband kinderen op de meest macabre wijze worden verkracht en gemarteld door satanische netwerken. De door Argos geïnterviewden spraken over ernstig seksueel misbruik, martelingen en zelfs het offeren van baby’s.

De commissie-Hendriks erkent dat er veel getuigenissen zijn van slachtoffers over ritueel en sadistisch misbruik. Opsporingsambtenaren die door de commissie zijn geïnterviewd zeggen zelfs dat ze beeldmateriaal hebben aangetroffen waarin ernstig sadistisch misbruik te zien is. Maar voor misbruik met rituele kenmerken hebben ze geen visueel bewijs gezien. Belangenorganisatie Stichting Misbruikt! weerspreekt dit. Ook van ritueel misbruik zouden beelden bestaan.

Van Meijeren zei niet verbaasd te zijn dat de commissie geen hard bewijs had aangetroffen voor georganiseerd ritueel misbruik. Volgens hem “stond de uitkomst van het onderzoek op voorhand al vast”. Het onderzoek was ingesteld op verzoek van de Tweede Kamer, maar was uitgevoerd door een commissie die was ingesteld door het ministerie van Justitie en Veiligheid. Van een onafhankelijk onderzoek kon daarom geen sprake zijn. Aan dit ministerie kleeft volgens Van Meijeren de smet van de kwestie Demmink.

Joris Demmink was tot zijn pensionering in 2012 de hoogste ambtenaar van het ministerie van Justitie en Veiligheid. Volgens Lisa maakte hij onderdeel uit van de groep mannen die haar misbruikt hadden. Demmink en zijn netwerk zouden er, zo suggereerde Van Meijeren, voor gezorgd hebben dat er niets gedaan is met de aangifte van Lisa en er niemand vervolgd is voor het misbruik van haar en anderen. Lisa’s moeder had via een artikel 12-procedure geprobeerd bij het gerechtshof vervolging af te dwingen, maar dit was gedwarsboomd door een rechter die “goed bevriend” was met Demmink, “die onderdeel van het dadernetwerk zou zijn”. Deze rechter, Jan Wolter Wabeke, had “aantoonbaar gelogen”. Hij had ontkend Demmink te kennen. Argos kreeg daarna een foto in handen Van Demmink bij Wabeke thuis, waaruit het tegenovergestelde bleek. Eén van de overige aanwezigen bij die ontmoeting heeft bij de notaris verklaard dat Demmink “door de gastheren” werd voorgesteld als “een goede vriend van hen” en dat Demmink vaker in het huis van Wabeke en zijn partner in Best kwam, en daar ook soms logeerde. Argos meldde verder nog dat ook Wabeke ooit genoemd is in een onderzoek naar seksueel misbruik van jonge jongens.

De naam Demmink blijft, jaren na zijn pensionering in 2012, steeds terugkomen in publicaties en uitspraken van mensen die onderzoek doen naar georganiseerd kindermisbruik. Lang voor zijn vertrek gonsde het al van de geruchten dat hij praktiserend pedofiel was, met een voorkeur voor minderjarige jongens. In de jaren ’90, toen hij nog niet benoemd was tot hoogste ambtenaar op het ministerie, liep er een politieonderzoek naar hem, en naar drie hoofdofficieren van justitie en een hoogleraar aan de Vrije Universiteit in Amsterdam die jongensbordelen zouden hebben bezocht en aan seksfeesten met minderjarige jongens zouden hebben deelgenomen. Het OM ondernam niets naar aanleiding van dit zogenoemde Rolodex-onderzoek.

In 2012 vroeg een groep Amerikaanse congresleden zich in een brief aan de EU af of Nederland in staat was adequaat op te treden tegen kindermisbruik en kinderporno, gezien Demminks machtige positie. Ook het gedoogbeleid ten aanzien van pedofielenclub Martijn baarde de Amerikanen zorgen. In 2014 startte het OM alsnog een strafrechtelijk onderzoek naar Demmink naar aanleiding van de aangifte van twee Turkse jongens die verklaarden verkracht te zijn. Dit gebeurde op last van het gerechtshof in Arnhem. Het onderzoek leidde echter niet tot vervolging. Het hof in Arnhem willigde in 2017 een verzoek in van het OM om af te mogen zien van vervolging van Demmink wegens een gebrek aan bewijs. Dit gebeurde overigens nadat de voorzitter van de rechtbank die tot vervolging had besloten, Rob van de Heuvel, vlak voordat hij arrest zou wijzen, om het leven kwam nadat zijn roeiboot overvaren werd op de Rijn.

“Het wijst op klassenjustitie en een staat waarin hooggeplaatsten met de juiste contacten binnen justitie en de rechtelijke macht boven de wet staan en weg kunnen komen met de meest vreselijke verkrachtingen”, concludeert Van Meijeren over de zaak Lisa. “Slachtoffers worden aan hun lot overgelaten. Geen rechtstaat dus, maar een staat van ongekend onrecht.”

De commissie die onderzoek heeft gedaan naar georganiseerd ritueel misbruik stond onder leiding van de Amsterdamse hoogleraar Jan Hendriks. Hij pleitte in 2015 in dagblad Het Parool voor legalisering van het bezit van kinderporno. Hierdoor zou, zo beweerde hij, “het aantal gevallen van kindermisbruik wel eens kunnen dalen”.