^DeAndereKrant

Jesse Braun werd in 1969 geboren in Heerhugowaard en groeide op in Spanje. In Den Haag studeerde hij aan de Royal Academy of fine Arts (KABK) en had een ontwerpbureau met twee collega’s. In zijn vrije tijd maakte hij kunst en ontwerpen voor een Spaans blad, “altijd een beetje rebels en sterk anti-EU”. In 2013 emigreerde hij naar Kyoto, omdat hij klaar was met Europa en de Oosterse filosofie beter bij zijn zienswijze als zen­boeddhist paste. In ‘het land van de rijzende zon’ werkte hij voor de ­coronacrisis als leraar Engels en combineerde The Daily Lama en andere projecten met werk als schoonmaker. Toen het toerisme stil kwam te liggen, verloor hij zijn baan en begon zijn “fulltime meme-­war tegen covid”.

De komst van de EU. We zijn deze leugen mee gaan spelen, omdat we te lui waren om op te staan. In de jaren ’70 en ’80 groeide ik op in Spanje. Ineens kregen we allemaal EU-regels waar we altijd zonder hadden geleefd. Voor mij klopte dat niet. Ineens stond het dorp vol stoplichten, die overigens jaren uit hebben gestaan, omdat alles prima werkte zonder. Ik was altijd al tegen de EU, want ik wist dat het ons vrijheid zou kosten. Ik hamer er continu op dat we nooit voor de EU gestemd hebben. Waar baseren ze hun status op, hoe komen ze aan die positie, waarom zitten ze daar? Ik erken ze niet. Als je een beetje in een leugen meegaat, trekken ze je de volgende leugen in. Nu zeggen ze bijvoorbeeld: er zijn oneindig veel genders. Dat moet je gelijk afkappen.

Ik bedacht de Daily Lama in 2017 als tegenhanger voor de Dalai Lama (de spirituele leider van het Tibetaanse boeddhisme – red.). Ik ben overigens compleet tegen deze figuur. Hij liet zich prikken voor de camera, wakkert klimaatpaniek aan en promoot zo de sustainable development goals (SDG’s) van de Verenigde Naties. Als geestelijke, boeddhistische leider kun je zulke standpunten helemaal niet innemen, dan geloof je dus niet in het goddelijke, de eenheid, maar in de overheid. Daarnaast vind ik zijn uitspraak: “mijn religie is vriendelijkheid” te eenzijdig. Het boeddhisme wordt in het Westen heel zacht en lief voorgesteld, met van die kale monniken die wormpjes uit de grond halen zodat deze diertjes niet beschadigd raken. Zenboeddhisme daarentegen is best strikt, bijna militaristisch.Voor de balans is de Daily Lama daarom politiek incorrect, direct, zonder nonZens, onvriendelijk. Ik deel met de Daily Lama wat ik leerde over taoïsme en zen­boeddhisme, in de hoop dat mensen daardoor wakker worden geschud.

Toen corona aangekondigd werd, zei ik meteen tegen mijn vrouw: “De elites hebben het virus losgelaten”. Ik kende het plan dat er op een dag een virus zou worden gebruikt om een bepaalde transitie voor elkaar te krijgen en het bevolkingsaantal te verminderen om meer controle te hebben. Tegelijk dacht ik: dit is top, dit maakt mijn werk veel gemakkelijker. Het werd zo’n clownwereld dat het niet moeilijk moest zijn om te laten zien hoe gestoord het is, dacht ik. Zo worden de mensen vanzelf wakker en komen meer uit hun mind en terug in de realiteit, was mijn hoop. Maar toen bleek dat mensen er helemaal in meegingen en doordraaiden.

Er is een complete aanval op het Westen en de westerse cultuur gaande. Gezinnen worden ontwricht, natuurlijke rollen worden omgedraaid, wat de vrouw sterk maakt en de man slap, kinderen worden bij de staat gedumpt, omdat iedereen moet werken vanwege hoge belastingen. De overheid is enorm gegroeid en is er sinds de boomers een totale psychological warfare op ons losgelaten. Het communisme begon ook zo: boeren en gezinnen moesten kapot. Het is precies dezelfde truc als nu. Ik denk dat het doel is, alles gelijk te maken: een pot nat. Met als resultaat dat we straks in het scenario van het boek Brave New World leven, waarin dankzij genetische manipulatie, hersenspoeling en recreatieve seks en drugs alle burgers tevreden consumenten zijn. We leven nu al in een combinatie van Brave New world en Orwells dystopische toekomstroman 1984. Inmiddels klapt de financiële scam in elkaar. Klimaatverandering wordt het nieuwe geld, het nieuwe slavernijsysteem waarmee ze ons onder controle willen houden. Als je het klimaat beheert, heb je voor altijd inkomen. Mensen als Bill Gates hebben een godcomplex en zijn in hun drang naar macht de natuur aan het slopen. Bossen kappen ‘om de natuur te redden’, de lucht volsprayen met rotzooi, een bom in de atmosfeer om de zon te verduisteren en de aarde af te koelen, bizar. Het is een grove fout om te denken dat we boven de natuur staan. Alleen het ego kan zoiets bedenken.

Mijn mond viel echt open van de ongelooflijke gehoorzaamheid in Nederland. Ik dacht altijd dat we brutaal en vrijheidsgezind waren. Ik vind het schokkend om te zien hoe weinig mensen over hebben voor vrijheid. Ik kan er met mijn hoofd niet bij dat de meerderheid van Nederland het allemaal maar pikt. Ik woonde tot mijn 14e in Spanje, in het staartje van dictator Franco in de jaren ’70 en ’80. Dat was nog een streng militairachtig regime, maar wel duidelijk. Nu heerst er een soort passief agressieve vorm van vrijheid: ze zeggen dat je vrij bent, maar je bent het helemaal niet. Oneindige bureaucratie, hoge belastingen, alles is kapot geregeld en als je niet ‘de linkse kerk-mening’ hebt, word je gedemoniseerd. Het is schijnvrijheid, het sloopt de ziel. Ik zie Nederland als een openluchtgevangenis, mensen zitten vast in het slaaf-denken, lopen voorop met deugen en reageren constant op termen van de roverheid en EU, in plaats van zelf de aanval in te gaan en de regels bepalen. De roverheid zou voor ons moeten werken, niet andersom.

De verzorgingsstaat heeft de jager, de krijger uit de man gehaald. We denken dat we afhankelijk zijn van de overheid. Het verzorgingsmatriarchaat zoals ik dat noem, waarin alles geregeld is, heeft mensen slap gemaakt. Je ziet dat bijvoorbeeld met de boeren, die nemen het heft niet meer in eigen hand, maar vragen toestemming aan de roverheid. Die boeren zijn gemakkelijk in de maling te nemen, zijn niet zo gehaaid als de stadsmens, geen tijd voor trucs en spelletjes, het zijn geen strategen. Dan trappen ze dus in zo’n BBB, typisch zo’n Nederlands fenomeen: de middenweglopers. Mensen zijn bang om extreem genoemd te worden en zoeken daarom naar de middenweg, want dat is wel zo fatsoenlijk. Maar ze merken niet dat de middenweg ongelooflijk naar links verschoven is. Ze denken dat ze met BBB een middenweg kiezen, maar die zit helemaal niet meer in het midden.

​​In Japan was het coronagebeuren veel minder strikt. We hebben nooit verplichtingen gehad, alles gebeurde vrijwillig, soms onder sociale druk. Japanners waarderen harmonie meer dan vrijheid. Om het land in harmonie te houden, zijn ze bereid een heleboel in te leveren. Ook hebben we veel respect voor iemands eigen privacy en waarde. De QR-code (het coronatoegangsbewijs – red.) is bijvoorbeeld echt not done, je mag niet vragen of iemand gevaccineerd is. In het Westen kijken we naar de wereld vanuit verdeeldheid en hokjes. We denken dat intelligentie en wat uit onze hersenen komt wijsheid is. Maar natuurlijke wijsheid komt niet uit de hersenen, maar vanuit je ziel, je onderbuik, je ik, je Qi. Westerlingen zijn heel erg mentaal, theoretisch, dat maakt ze gemakkelijk te manipuleren. In die zin heeft Yuval Harari (Israëlisch historicus en ‘futuroloog’ van het World Economic Forum – red.) gelijk dat mensen hackable animals zijn in zo’n mentale staat. De mind is hackable, niet de ziel.

De Oosterse filosofie gaat uit van de acceptatie van de eenheid. De wereld is één geheel, hoe we die ook verdelen. Mensen zijn onderdeel van elkaar, ook al zitten ze in een verschillend lichaam. In Samoerai-taal: alles wat ik een ander aandoe, doe ik ook mezelf aan. Als soldaten van het front terugkeren, hebben ze na een tijdje niet meer echt een gevoel van ‘we hebben gewonnen en wat waren we goed’. Ze hebben er vaak juist nachtmerries van, want eigenlijk hebben ze zichzelf wat aangedaan. Vanuit die gedachte hebben de mensen die nu aan de touwtjes trekken in de wereld slecht karma. Die worden waarschijnlijk herboren in ellende.

Japan is heel erg traditioneel, dus het duurt wel even om de familiestructuur kapot te maken. Ik zie wel dat het naar binnen sijpelt, bijvoorbeeld op scholen. Daar leren ze van de SDG’s en promoten ze krekelvoer. Het probleem van Japan is dat ze niet globaal kijken en de wereldpolitiek niet volgen. De meeste mensen kennen het kwade gedeelte van de SDG’s niet: mooie beloftes, maar slavernij via ‘het klimaat,’ zoals ik het zie. Japan bestaat grotendeels uit midden- en kleinbedrijf en cash is hier nog heel erg gewild. Japan is ook het land van de contrasten, het is heel bureaucratisch en heel erg geregeld, maar ook weer niet. Alles leeft naast elkaar in harmonie. De bureaucratie en hoe moeizaam en traag veranderingen gaan, is waarschijnlijk onze redding van de totalitaire plannen van agenda 2030.

Als we stoppen met slaaf-denken en loskomen van mamma en pappa roverheid, komen we er wel. We moeten ons aanpassen aan de tegenstander die een waanzinnige voorsprong heeft, netwerken, meer groepsbesef hebben en onze mind uitzetten. Als ik met mijn leger tegenover een WEF-leger zou staan, zou ik het meest onlogische doen, want dat verwachten ze niet. Ze zijn compleet logisch, systeemdenkers, net machines. Onze kracht is onze ziel en onze menselijkheid, want die erkennen ze niet. We moeten tai chi- of aikidomethodes toepassen, je buigt de aanval om en leidt het keihard terug. Degene die het sterkste is in no-mind en het denken kan uitschakelen, zal winnen, want die wordt niet afgeleid en beweegt vanuit instinct. Dan zie je hoe het leven echt is zonder oordeel, en dat je niet afhankelijk bent van die overheid, dat het anders kan.

Mijn advies: stap uit je mind en zie je brein als tool in plaats van als iets waar de waarheid vandaan komt. Meditatie heeft mij daarin veel gebracht. Zelf ben ik van de achterhoede, als we echt gaan aanpakken koop ik een ticket naar Nederland en help ik mee. Maar dat halfzachte gedoe met die bordjes, ‘in liefde blijven’ en koffie drinken, daar doe ik niet aan mee, dat is energie verspillen. Ik ben meer van zwaarden uit het vet, de paarden van stal halen en het Binnenhof op, puur omdat onze tegenstander geen thee gaat drinken en een stapje terug gaat doen. Zij hebben een plan, een doel en gaan daar niet van afwijken. In Frankrijk begrijpen ze dat beter.