^DeAndereKrant

De Britse regering gaat niet alleen de relschoppers die de afgelopen tijd hebben huisgehouden in het land, keihard aanpakken, maar ook iedereen die online bijdraagt aan de onrust. “We zullen alles wat we in huis hebben aan wetgeving, er tegenaan gooien”, verklaarde Metropolitan Police Commissioner Sir Mark Rowley, de hoogste politiefunctionaris van Londen.

Chris Haward, woordvoerder van de National Police Chiefs’ Council, verklaarde dat de rellen “niet vanzelf tot stand kwamen. Ze waren het gevolg van tientallen influencers die het verdriet om het tragische verlies van drie jonge meisjes in Southport misbruikten. Zij verspreidden doelbewust misinformatie, zetten aan tot haat en tweedeling en spoorden aan tot geweld vanuit hun eigen huis.”

De regering heeft speciale politieteams ingesteld om hate influencers (verspreiders van haat) op te sporen. Er zijn al meer dan duizend arrestaties verricht na de rellen van de afgelopen tijd, waaronder die van honderden mensen die worden verdacht van ‘haatspraak’ of het aanzetten tot geweld. De eerste zware straffen zijn ook al uitgedeeld. De 28-jarige Jordan Parlour kreeg 20 maanden gevangenisstraf omdat hij op Facebook opriep tot het slopen van een hotel in Leeds waarin zich 200 asielzoekers bevonden. De 34-jarige Richard Williams kreeg 12 maanden cel omdat hij let’s f***ing riot had gepost op Facebook, samen met een haatdragende tekst over immigranten. De 26-jarige Tyler Kay kreeg 38 maanden gevangenisstraf omdat hij posts retweette waarin hij opriep tot “massadeportaties” en het “in brand steken van alle f**** hotels” waar migranten in zaten. “Als me dat tot racist maakt, dan is dat maar zo”, had hij er aan toegevoegd.

De Britse politie zal zelfs niet schromen om mensen in het buitenland te vervolgen en om uitlevering te vragen van ‘haatzaaiers’, zei Rowley. “Of je je nu in dit land bevindt en misdaden pleegt op straat of dat je misdaden pleegt van verder weg online, we zullen je pakken.” Op de vraag van een verslaggever of hij ook om uitlevering van verdachten zou gaan vragen – bijvoorbeeld van X-eigenaar en multimiljardair Elon Musk, die kritiek had geuit op de harde aanpak van sociale-mediagebruikers door de Britse overheid (“is dit Groot-Brittannië of de Sovjet-Unie?” had Musk gevraagd) – antwoordde Rowley: “Dat je vanachter je toetsenbord strijd voert, betekent niet dat je gevrijwaard bent van de wet. Je kunt je nog steeds schuldig maken aan misdrijven als opruiing, aanzetten tot rassenhaat. Er zijn talrijke terroristische misdrijven (terrorist offenses) die betrekking hebben op de publicatie van materiaal. Al die misdrijven komen in beeld als mensen haat en geweld uitlokken op straat en we gaan achter al deze individuen aan, net zoals we op straat de confrontatie aan zullen gaan met het tuig dat problemen veroorzaakt voor gemeenschappen.” Diverse politici en opiniemakers hebben opgeroepen tot een “onderzoek” naar Musk of gepleit voor zijn arrestatie.

De steeds verdere beperking van de vrijheid van meningsuiting in Groot-Brittannië is al lange tijd een bron van zorg voor voorvechters van persvrijheid, schrijft de Amerikaanse jurist professor Jonathan Turley, auteur van een recent boek, The indispensable right: Free speech in age of rage. In 2022 werd een Britse man veroordeeld voor het posten van een beledigende tweet over een oorlogsveteraan, schrijf Turley op de website ZeroHedge. Iemand anders werd gearresteerd, omdat hij een ‘anti-politie’ T-shirt droeg. Weer een andere man werd gearresteerd omdat hij de Ierse vriend van zijn ex-vriendin een ‘kabouter’ noemde. Een vrouw werd gearresteerd, omdat ze aan het bidden was bij een abortuskliniek. “De Britse rechtbanken hebben wat zij beschouwen als ‘giftige ideologieën’ gecriminaliseerd”, schrijft Turley. Hij noemt het voorbeeld van een man die 4 jaar gevangenisstraf kreeg, omdat zijn huis vol stond met nazi- en Ku Klux Klan-attributen.

Turley: “Het Verenigd Koninkrijk heeft inmiddels een heleboel wetten die uitingen criminaliseren op basis van vage criteria. De Public Order Act uit 1986 verbiedt uitingen van rassenhaat. Paragraaf 18 van die wet spreekt van iedere uiting die ‘dreigend, grievend of beledigend’ is. Je hoeft niet eens ‘aan te zetten tot rassenhaat’ om te worden gearresteerd, het is al voldoende als ‘het waarschijnlijk is dat rassenhaat wordt opgewekt’ door wat je zegt.” Vorig jaar kwam hier de Online Safety Act bovenop. Die geeft de overheid nog meer middelen om ongewenste meningsuitingen tegen te gaan. Critici stellen dat de Britse regering met twee maten meet – premier Keir Starmer verdedigde destijds de rellen die ontstonden rond de Black Lives Matter-beweging – en geen oog heeft voor de reële grieven van de bevolking. De Britse kiezers eisen al jaren dat de immigratie sterk wordt afgeremd, maar dat gebeurt niet. Volgens diverse commentatoren voeren zowel Conservatieve als Labour regeringen een bewust beleid om niet-westerse immigratie te bevorderen.

David Sacks, een ondernemer, schrijft op X: “Wat er nu gebeurt in Groot-Brittannië is de culminatie van een decennialang invade the world, invite the world-beleid. Het Verenigd Koninkrijk was de grootste cheerleader van de zinloze Forever Wars van de Amerikanen, die miljoenen slachtoffers eisten en leidden tot massa-migraties vanuit de getroffen landen. Het VK opende vervolgens zijn grenzen voor deze migranten, tegen de wens van de kiezers in. Het hoeft niet te verbazen dat dit heeft geleid tot sociale onrust. Nu probeert de regering haar falen toe te dekken door online censuur uit te oefenen.”

Blogger Simplicius haalt een artikel aan uit 2009 in The Daily Telegraph. Daarin zegt Andrew Neather, adviseur van onder meer Tony Blair, premier van 1997 tot 2007, dat “de enorme verhoging van het aantal immigranten in het laatste decennium deels is toe te schrijven aan een politiek gemotiveerde poging van ministers om het land radicaal te veranderen en ‘rechts een stukje diversiteit in te peperen’”. Volgens Neather was het opheffen van immigratiebeperkingen door Labour bewust beleid, maar miniardelen van immigratie, zei Neather.

Een belangrijke rol in het immigratiebeleid werd gespeeld door de Performance and Innovation Unit. Deze ‘schimmige denktank’ schreef een beleidsstuk, dat vervolgens werd overgenomen door minister van Binnenlandse Zaken (en Bilderberger) Jack Straw, in 2001. Hierin werd een “grote verandering” aangekondigd in het immigratiebeleid, zegt Neather. Vanaf die tijd steeg de immigratie sterk. Volgens Neather, die als speechwriter werkte voor Blair and Straw, wilde de regering Groot-Brittannië “echt multicultureel” maken. Volgens blogger Simplicius gaat de werkelijke reden voor het immigratiebeleid nog dieper: “Massa-immigratie is het ultieme wapen om iedere ideologische weerstand tegen het globalistische plan voor een gecentraliseerde wereldregering af te breken.” ¾