Nieuws Geo-politiek

“Als ik al een kant moet kiezen, kies ik de kant van de burger”

oorlog israel
💨

Perspectieven op conflict in Israël​
Perspectieven op conflict in Israël
Datum: 14 oktober 2023
Geo-politiek

Van de redactie


“Als je gaat denken in termen van tegen elkaar vechtende kampen, ben je het spoor bijster”, was het commentaar van schrijver David Icke op de gebeurtenissen in Israël. Wat hij bedoelde: oorlog is altijd in het belang van de machthebbers, aan welke zijde ze ook staan, en nooit in het belang van de burgers, bij welk volk ze ook horen. Zo voelen wij dat ook bij De Andere Krant: wegkijken kan niet meer, doorgaan met geweld is geen optie.

Voor de vrede


Vorige week zaterdag, toen de inkt van onze vorige krant net droog was, bereikte ons het nieuws van de gebeurtenissen in Israël. Met ontzetting hebben we naar de gruwelijke beelden gekeken. Een ondenkbaar scenario werd realiteit: een inval in het zuiden van Israël, één van de best bewaakte stukjes land ter wereld. Bewaakt door het meest geavanceerde leger ter wereld, zo is ons altijd voorgehouden. Vanuit de openluchtgevangenis van Gaza werd hier door losgeslagen fanatici gejaagd op onschuldige burgers. En het Israëlische leger was urenlang in geen velden of wegen te bekennen.

Opnieuw een escalatie van de al zeventig jaar durende oorlog. Een gewelds­eruptie waarvan direct duidelijk is dat zij tot nog veel meer geweld zal leiden. Levens aan beide zijden eindigen in deze eerste weken van oktober. Trauma voor alle onschuldigen die hiermee te maken hebben. En de vrede is verder weg dan ooit. Ons hart huilt voor de Israëlische festivalganger die nooit meer thuiskomt. Voor de Palestijnse slachtoffers van de vergeldingsacties. Voor de getroffenen aan beide zijden. Voor alle burgers ter wereld die in vrede willen leven.

De wereld waarin we leven wordt geregeerd door oorlogzuchtigen voor wie het leven van een mens geen waarde heeft. Afgelopen week noemde minister van defensie Kajsa Ollongren de oorlog in Oekraïne een hele goedkope manier om het gevaar ‘Rusland’ op afstand te houden. De honderduizenden doden zijn voor haar blijkbaar geen ‘kostenpost’. De machthebbers likken hun vingers af bij de op volle toeren draaiende wapen­industrie. De escalatie in Israël is een volgende fase in hun goddeloze spel van verdeel en heers. Van continue oorlog. Van kolossale winsten voor de wapenindustrie. Van afleiding voor al het wanbeleid dat zoveel mensen raakt en de wereld steeds minder leefbaar maakt.

Bij De Andere Krant hijsen we geen vlaggen, kiezen we geen partij. We veroordelen alle geweld. We roepen onze lezers op, juist in deze moeilijke tijden het hoofd koel te houden. Niet mee te gaan in het spel van ‘verdeel en heers’. De vraag te blijven stellen wie hier profiteert. Welke perverse belangen worden gediend. En welke kleine of grote bijdrage we kunnen leveren aan een wereld van vrede.

Een volstrekt ongeloofwaardig script

Jeroen Pols


De brute inval van Hamas in Israël heeft alle kenmerken van (deels) een ‘false flag’-operatie, schrijft Jeroen Pols. “De grens tussen Gaza en Israël is de best bewaakte ter wereld en Gaza is het meest bespioneerde stukje land ter wereld. Toch konden de Hamasstrijders ongestoord hun gang gaan.” Pols waarschuwt dat we ons niet moeten laten meeslepen door de machthebbers die dit nieuwe verhaal hebben bedacht, na ‘corona’ en ‘Oekraïne’.

In 1962 stelde de CIA onder de naam Operation Northwoods voor, terroristische aanslagen te plegen op militaire en burgerdoelen in de VS om een inval in Cuba te rechtvaardigen. Een van de scenario’s was een ‘Cubaanse’ terreurcampagne met bomaanslagen op Amerikaanse burgers in de omgeving van Miami en andere steden in Florida of zelfs Washington, waarna het Cubaanse regime door politiek en media als schuldige aangewezen zou worden. Een reeks geënsceneerde incidenten rondom de basis Guantanamo Bay zou vervolgens de schijn wekken dat vijandige Cubaanse troepen de aanval openden waarna Amerikaanse troepen hun gang konden gaan in Cuba.

Dit is een gedocumenteerd voorbeeld van een false flag-operatie waarbij een overheid er niet voor terugdeinst haar eigen burgers gruwelijk te vermoorden om collectieve morele verontwaardiging op te wekken als steun voor militaire wraakacties. De hoogste militaire leiding keurde het plan destijds goed, maar uiteindelijk zette president Kennedy zijn voet dwars.

Dit verhaal is niet opgediept uit een konijnenhol van complottheorieën, het is gewoon te lezen in de door het National Security Archive in 2011 gepubliceerde officiële stukken en toont de onverschilligheid van de macht over onschuldige mensenlevens, een handelwijze die mogelijk eerder regel dan uitzondering is.

Andere bekende voorbeelden zijn de aanval op Pearl Harbor in 1941, die de Amerikaanse regering liet gebeuren om inmenging van de VS op het strijdtoneel van WO II te rechtvaardigen en de aanslagen op de Twin Towers en het Pentagon in 2001, die de aanzet vormden voor de Irak-oorlog en vergaande wereldwijde afschaffing van burgerlijke vrijheden en andere mensenrechten.

Nadat media en politiek de bevolking jarenlang onvermoeibaar inzeepten met coronapropaganda, verdween het onderwerp begin 2022 van de ene op de andere dag spoorloos van de agenda en draaiden alle camera’s in de richting van Oekraïne.

Intussen loopt het verhaal daar ook niet lekker meer, honderdduizenden jongemannen gingen onder aanvoering van een corrupte coke snuivende clown door de vleesmolen en de oorlog is verloren. Tijd dus voor een nieuw verhaal, temeer omdat het klimaatverhaal niet op gang komt, vaccinatieschade niet meer te verhullen is en de machtszieke elite langzaam maar zeker ontmaskerd wordt. Vergeet Oekraïne, een verrassingsaanval van Hamas op Israël neemt het stokje over met een volstrekt ongeloofwaardig script dat zelfs in een schooltoneelstuk weggehoond zou worden. Het is de arrogantie van de macht die gewend is met alles weg te komen.

Gaza is de grootste openluchtgevangenis ter wereld, de Israëlische geheime dienst Mossad surveilleert de bevolking met een intensiteit dat zelfs maar de gedachte om iets tegen het beloofde land te ondernemen, niet onopgemerkt blijft. De grenzen zijn potdicht, alleen minimale hoeveelheden voedsel en water komen na moeizame Israëlische toestemming het land binnen, geen land dus om wapens of materieel binnen te smokkelen. De grens met Israël is een ondoordringbare barrière van hekken en muren, gecontroleerd met de modernste technologie zoals censoren, camera’s en drones om elke beweging te detecteren en volgen. Militaire patrouilles bewaken nauwgezet de grenzen om infiltraties te voorkomen.

Toch circuleren op sociale media filmpjes van Hamasstrijders die doodgemoedereerd en kennelijk onopgemerkt tientallen ultra light-vliegtuigjes op een aanvalsactie voorbereiden. Hamasstrijders weten ongemerkt een gat in het hek te maken, dringen Israël binnen en gaan urenlang ongehinderd op moordtocht, mogelijk honderden jongeren, kinderen en vrouwen vallen ten prooi aan sadistische en koelbloedige liquidaties. De Hamasstrijders keren terug naar Gaza met medeneming van gijzelaars zonder dat hen iets in de weg gelegd en rijden daar onder luid gejuich triomfantelijk de ontklede lichamen van vermoorde jonge vrouwen rond.

Zelfs iemand met een mislukte lobotomie begrijpt dat een dergelijke actie leidt tot niet eerder vertoonde wraakacties, een uitnodiging tot totale destructie. Het heeft daarmee alle kenmerken van een false flag, een met Operation Northwoods vergelijkbaar script.

Hoe doorzichtig ook, toch ontploften sociale media met oproepen tot meedogenloze wraakacties tegen een volstrekt weerloze Gazabevolking – het zijn ‘beesten’ – en met morele verontwaardiging over beelden van wereldwijd feestende moslims, zelfs op ‘wakkere’ accounts van opiniemakers die normaal gesproken de macht fileren.

Zolang we niet willen beseffen dat we iedere keer door gewetenloze machthebbers tegen elkaar worden opgezet, blijven onschuldige slachtoffers vallen om de bevolking af te leiden van de echte vijand.


 
Wil je meer weten?
Koop de nieuwste editie bij jou in de buurt, of bestel deze editie.
Wil je meer weten?
Koop de nieuwste editie bij jou in de buurt, of bestel deze editie.




©2024 De Andere Krant.
Alle rechten voorbehouden.