^DeAndereKrant

Mijn reactie op deze vragen was initieel afwijzend. Ik vond het oneigenlijk dat we naast het laten zien van een andere kant van het nieuws ook verantwoordelijk zouden zijn voor het aandragen van oplossingen. Ondertussen ben ik hierover van mening veranderd. De ervaring die ik de afgelopen jaren heb gehad, is dat het nieuws dat wij brengen voor heel veel mensen te groot is. Het staat te ver af van de wereld zoals zij die begrijpen. De notie dat er binnen de overheid, delen van de wetenschap, het bedrijfsleven en dus ook de media andere belangen worden gediend dan het algemeen belang is vaak angstaanjagend. Mensen die hun leven hebben gebouwd op de bestaande structuren, en dat is in de praktijk iedereen, voelen vaak alle vastigheid onder hun voeten verdwijnen wanneer deze structuren niet te vertrouwen blijken te zijn. Dan is de keuze om weg te kijken en het overweldigende bewijs dat dit wantrouwen rechtvaardigt niet te willen zien in de praktijk snel gemaakt.

Terwijl voor mij persoonlijk de ontdekking van de massale corruptie een opluchting opleverde – de onmenselijke orde waarin ik leef is geen natuurlijk gegeven, maar een gevolg van corrupt menselijk handelen – beleven de meeste mensen dat anders. Wat ik ontdekte is dat pas wanneer er een geloofwaardig alternatief ontstaat, een perspectief op een leefwereld die echt vrij is, een wereld waarin bestaanszekerheid bestaat en mensen onafhankelijk kunnen leven van alle duistere machten die de huidige wereld besturen... pas dan kunnen mensen open gaan staan voor de waarheden zoals die in onze krant staan.

Mijn conclusie is dus dat wij de opdracht hebben, naast het harde nieuws ook heel veel aandacht te hebben voor de nieuwe wereld waar al zo veel mensen aan bouwen. In de krant doen we dat al door de wekelijkse Andere Agenda en de bijdrages waarin we berichten over een veelheid van mooie initiatieven. De kersteditie was helemaal gewijd aan inspirerende verhalen en we zullen ook komend jaar nog meer spreekbuis zijn van dit nieuwe, bevrijdende, elan. En nog belangrijker dan onze berichtgeving, is dat we allemaal collectief gaan bouwen. Ons op alle terreinen waar we invloed hebben onafhankelijk gaan maken van de machtsinstituten die ons niet dienen. Stap voor stap, vallend en opstaand maken we onszelf vrij. Door ons (contant) geld bewust te besteden, schoon voedsel te verbouwen en eten, onze (geestelijke) gezondheid serieus te nemen, op geen enkele wijze te corrumperen met ‘het systeem’, nieuwe scholen en samenleefvormen op te zetten. En in dit alles te verbinden met elkaar. De enige manier is samenvoorzienend en samenredzaam. Laat 2024 het jaar worden waarin deze ontwikkeling een niet te stoppen beweging wordt!