^DeAndereKrant

Onderzoekers van het AZ Groeninge Ziekenhuis in Kortrijk evalueerden de werkzaamheid en veiligheid van een behandelprotocol met HCQ (en eventueel azithromycine) bij patiënten die in hun ziekenhuis werden opgenomen met corona. Het antibioticum azithromycine werd alleen aanvullend voorgeschreven bij vermoeden van een bacteriële longontsteking. De onderzoekers verzamelden gegevens tussen 16 maart en 20 mei 2020, dus vroeg in de pandemie. Ze vergeleken de resultaten van 352 coronapatiënten die in Kortrijk met dit protocol werden behandeld met 3.533 ziekenhuispatiënten in heel België die ‘standaardzorg’ kregen.

De onderzoekers, onder leiding van nefroloog dr. Gert Meeus, voerden een zogenaamde ‘retrospectieve analyse’ uit om de sterftecijfers na 28 dagen te kunnen vergelijken tussen beide groepen. Hierbij kwamen statistisch significante verschillen aan het licht. Zo lag het ‘ruwe’ sterftecijfer in de HCQ-groep op 16,8 procent en in de standaardzorg-groep op 25,9 procent. De onderzoekers doken echter nog wat dieper in de cijfers, waarbij ze de patiënten nauwkeuriger vergeleken. Patiënten in de HCQ-groep waren gemiddeld jonger dan in de standaardzorg-groep (69,7 versus 73,1 jaar). Ook waren onder de HCQ-slikkers meer mannen, minder rokers en minder mensen met kanker. Daar stond tegenover dat ze vaker overgewicht hadden, een verzwakt immuunsysteem, hoge bloeddruk, een leveraandoening en/of longziekte. Stuk voor stuk risicofactoren voor een slechte covidprognose.

Na correctie voor deze variabelen bleek dat patiënten die géén HCQ kregen een 57 procent hoger risico hadden op sterfte binnen 28 dagen. Het resultaat had zelfs nog gunstiger kunnen uitpakken voor HCQ als de Belgen hun onderzoeksprotocol wat anders hadden vormgegeven. Zo werden ook ziekenhuispatiënten die slechts één dosis HCQ kregen in de analyse opgenomen. Terwijl van één pilletje uiteraard niet veel valt te verwachten. Een volledige HCQ-kuur duurde vijf dagen. Meeus en zijn collega’s schreven HCQ voor in standaarddoseringen.

Het overlevingsvoordeel in de HCQ-groep bleek consistent voor alle leeftijdsgroepen. Dertien patiënten stopten met de behandeling vanwege bijwerkingen, voornamelijk maagdarmklachten. De Belgen concluderen dat behandeling van covid-19 met HCQ (en eventueel azitromycine) veilig was en gepaard ging met een statistisch significant sterftevoordeel bij in het ziekenhuis opgenomen patiënten. “Onze bevindingen ondersteunen de huidige negatieve aanbevelingen met betrekking tot deze behandeling niet”, schrijven ze. Want nog altijd zit HCQ in het verdomhoekje, waar het intussen gezelschap heeft gekregen van ivermectine.

HCQ werd in 1955 in de VS goedgekeurd voor de behandeling van malaria. Vanwege de ontstekingsremmende effecten wordt het ook voorgeschreven aan volwassenen met auto-immuunziekten, zoals lupus en reumatoïde artritis. Huisarts Rob Elens uit Meijel werkte jarenlang in Afrika als tropenarts en had daardoor de nodige ervaring met HCQ bij de uitbraak van de pandemie. Toen het ziekenhuis in het naburige Weert een patiëntenstop afkondigde, ontwikkelde hij met een plaatselijke apotheker een ‘lokaal behandelprotocol’ rond HCQ. Andere middelen in het protocol waren het mineraal zink en azitromycine. Elens behandelde op deze manier tien coronapatiënten. Ze knapten binnen een week op. Nadat de huisarts zijn ervaringen had gedeeld op de lokale zender Peel en Maas TV, en daarmee via Youtube een half miljoen kijkers bereikte, verbood de Inspectie hem op 8 april 2020 deze behandeling nog langer toe te passen. Waarna nieuwe coronapatiënten van Elens weer langzaam verslechterden, naar het ziekenhuis moesten en overleden.

In maart 2021, toen in ons land volop werd gevaccineerd, dreigde de Inspectie artsen die HCQ of ivermectine wilden voorschrijven bij covid-19 met boetes van maximaal 150.000 euro. Apothekers werden aangemoedigd (huis)artsen te verklikken. Een jaar later publiceerden de onafhankelijk onderzoekers Daniël van der Tuin en Cees van den Bos een reconstructie van het Haagse HCQ-dossier.2 Hieruit blijkt dat de overheid geen enkele belangstelling had voor onderzoek naar vroegtijdige behandeling met HCQ: “Dat vroegtijdige behandeling met hydroxychloroquine in combinatie met zinksulfaat en azitromycine op bedenkelijke gronden door de autoriteiten is tegengewerkt, blijkt uit de Wob-documenten. De Nederlandse overheid heeft zeer snel voorgesorteerd op een strategie van massavaccinatie, waar grote financiële belangen mee gemoeid waren. De beschikbaarheid van een effectief medicijn zou de voorlopige toelating van een vaccin in de weg kunnen staan.”

Kortom: HCQ was een sta-in-de weg voor de gekozen marsroute, die voerde naar de prikstraten. Werden onderweg talloze landgenoten opgeofferd voor dit ultieme doel? De Belgische studie geeft het ongemakkelijke antwoord.