^DeAndereKrant

Immunoloog en voeding en leefstijl deskundige Carla Peeters heeft als een van de weinige wetenschappers in Nederland vanaf het begin van de pandemie publiekelijk kritiek geuit op het coronabeleid. In artikelen in onder meer HP/De Tijd, Trouw, The Postonline, Brabants Dagblad, EOS wetenschap en interviews met Nu.nl, Nieuws.nl, Talkies Magazine, Margriet, NPO1, Blckbx.tv, de Nieuwe Wereld en Ongehoord Nederland, wees zij op de schadelijke gevolgen van lockdowns, het massa-testbeleid en mondkapjes, de risico’s van mRNA-vaccinaties en de mogelijkheden om het immuunsysteem te versterken met voeding en leefstijl. Ze schreef ook drie ‘rapid responses’ over het gebruik van mondkapjes in the British Medical Journal.

Die kritiek is haar niet door iedereen in dank afgenomen. In de loop der tijd werd ze door vrijwel alle reguliere media geweerd. Op sociale media wordt ze nog steeds regelmatig geweerd en geschoffeerd, zelfs nu steeds meer mensen erkennen dat zij op alle punten gelijk heeft gehad. Peeters publiceert het laatste jaar voornamelijk op de website van het Amerikaanse Brownstone Institute, een toevluchtsoord voor (top-)wetenschappers die in de reguliere media niet worden gehoord en op sociale media zwaar worden gecensureerd.

Voor Carla Peeters heeft het altijd om veel meer gegaan dan het coronabeleid. Als er iets is dat haar raakt, is het de toestand waarin ons zorgstelsel verkeert. “Als ik een ding wil”, zegt ze, “is het betere zorg. Een gezondere wereld. We maken zoveel kapot wat niet nodig is.” Onlangs werd ze uitgebreid geïnterviewd door de documentairemakers van Tegenwind. Wij spraken met haar op haar werklocatie in Utrecht.

Ik maak me al heel lang druk om de bedreiging van giftige stoffen voor onze gezondheid en het milieu. We hebben in de laatste vijftig jaar 100.000 chemische stoffen gemaakt, die voorheen niet bestonden. We weten niet wat de effecten daarvan zijn op de lange termijn. Op onze cellen, op onze genen. In het interview bij De Nieuwe Wereld uitte ik al mijn zorgen over de PFAS-vervuiling in mondkapjes en door 3M in Zwijndrecht en Chemours in Dordrecht. PFAS worden ‘forever chemicals’ genoemd, omdat ze niet afbreekbaar zijn. Ze stapelen zich op in het milieu, en in ons lichaam. Er kunnen PFAS , microplastics, nanoparticles, zoals grafeenoxide, zilveroxide, titaniumoxide en andere toxische stoffen inzitten. Daarvan kun je het nodige binnen krijgen als je een mondkapje opdoet. Ze belemmeren ook een goede ademhaling, wat allerlei negatieve gevolgen heeft, onder meer voor de hersenen, longen en darmen. Dat is vooral voor kinderen schadelijk. En ze doen niet waar ze voor bedoeld zijn. Er is geen enkele degelijke studie die laat zien dat mondkapjes beschermen tegen virale overdracht, maar wel heel veel studies die laten zien dat ze dat niet doen. Mondkapjes zijn niets anders dan een gedragsexperiment.

In een artikel op Brownstone leg ik uit dat de symptomen van Long Covid het resultaat zouden kunnen zijn van de pandemische maatregelen en met name van de toegenomen blootstelling aan micro­plastics, nanoparticles en chemicaliën door het dragen van mondkapjes – en niet te vergeten de schadelijke stoffen in de PCR- en sneltesten.

Dit is wat dr. Shanna Swan aanvoert in haar boek Countdown. Het is natuurlijk een schrikbeeld. Volgens het onderzoeksrapport van de WWF krijgen we iedere week een credit card aan plastic in ons lichaam. Veel daarvan is moeilijk afbreekbaar.

Hoewel de mondkapplicht in Nederland is afgeschaft, zijn in veel zorginstellingen mondkapjes nog steeds, of alweer, verplicht voor het personeel.

De instellingen mogen het nu zelf bepalen. Voor veel instellingen lijkt dit het nieuwe normaal te worden. Het is waarschijnlijk vooral bedoeld voor de buitenwereld en om patiënten gerust te stellen. Velen zijn zo bang gemaakt voor besmetting dat ze liever een verpleegkundige zien met een mondkapje op. Dat geeft ze een gevoel van veiligheid – een vals gevoel natuurlijk. Waar niemand het over heeft is dat de mondkapjes de communicatie tussen mensen verstoren. Denk aan demente ouderen en geestelijk gehandicapten, voor wie de taal van het gezicht essentieel is. Veel demente mensen horen slecht waardoor nog een extra beperking ontstaat. Dit soort maatregelen zijn symptomatisch voor de technocratische manier waarop de zorg wordt bestuurd. Mensen vereenzamen, krijgen slechte voeding, vitamine D wordt uit het pakket gehaald, terwijl er duizenden studies zijn die het belang van vitamine D voor ouderen aantonen en er zelfs het verminderen van IC opnames door virale infecties. In plaats daarvan worden mensen volgestopt met medicijnen, die bijwerkingen hebben, waardoor weer andere medicijnen nodig zijn. Polyfarmacie heet dat.

Heel bijzonder, ja. Ik ben bestuurder geweest van grote zorginstellingen en ben van mening dat je op zichtbare posities zowel in de politiek, journalistiek als wetenschap een voorbeeldfunctie hebt. Iedereen te pas en te onpas uitmaken voor kwakzalver, anti-vaxxer, leugenaar en bedrieger doet enorm afbreuk aan de functie die je vervult. Normen en waarden zijn ver te zoeken. Jongere generaties leren om te polariseren en dialoog te mijden. Schelden, framen en dreigen lijkt het nieuwe normaal. In die 2,5 jaar dat ik me in het coronadebat heb gemengd, en brieven heb geschreven naar het RIVM en het ministerie van VWS, heb ik bijna alleen standaard reacties ontvangen. Niemand gaat in op mijn argumenten. Terwijl ik de moeite heb genomen om de wetenschappelijke literatuur door te spitten en als bestuurder in de zorg en op het RIVM heb gewerkt. Echte wetenschap gaat over dialoog. Nu wordt gedaan alsof wat iemand in een expert-team vindt, de wetenschappelijke waarheid is. Ontluisterend. Bij het Brownstone Institute zitten professoren van Harvard en Yale die worden gecanceld. Er zit een hoogleraar ethiek die zijn baan is kwijt geraakt omdat hij heeft gezegd dat natuurlijke immuniteit werkt! Dit is nog nooit in de geschiedenis vertoond.

Ja, mijn werk is om mensen te begeleiden die langdurig ziek zijn. Ik heb mij daarom ook verdiept in de traditionele geneeswijzen. Deze worden al snel afgedaan als kwakzalverij maar 40 procent van de medicijnen is ontwikkeld met kennis van de traditionele geneeswijzen. Verschillende westerse universiteiten, ook in Nederland, werken al jaren samen met onder andere Indiase universiteiten op het gebeid van traditionele geneeskunde, dit komt echter zelden naar buiten in de media. Ik heb ervaren dat je chronische ziekten kunt overwinnen zonder of met minder medicijnen met een persoonsgerichte multidisciplinaire benadering vanuit een holistisch mensbeeld. Veel klachten zijn het gevolg van stress, eenzaamheid, uitputting, blootstelling aan toxische stoffen en/of slechte voeding. Ik kijk dus meer naar het in evenwicht brengen van de fysiologie, spijsvertering, houding, beweging, adem en mindset. De huidige medische wetenschap gaat ervan uit dat we in de toekomst steeds vaker aan pandemieën van bacteriën en virussen worden bloot gesteld. Dat is een beperkte kijk. Ik ben immunoloog. We leven in symbiose met allerlei micro-organismen. Ziekte is vaak het gevolg van een verstoring van de balans van het immuunsysteem/ecosysteem in je lichaam. De kracht van het natuurlijk immuunsysteem wordt steeds minder erkend. Blaasontstekingen bijvoorbeeld kun je oplossen met voeding. Maar wat er gebeurt is dat vrouwen antibiotica krijgen, soms wel vijf keer per jaar. Dit leidt weer tot andere verstoringen in je darmen.

De zorg is geïmplodeerd. Het is een verdienmodel geworden dat vol zit met perverse prikkels. Laatst was op tv te zien dat demente bejaarden psychofarmaca krijgen voorgeschreven waarvan bekend is dat ze niet werken, maar waarvan we wel weten dat ze schadelijk zijn. Dat is toch niet voor te stellen? Maar vitamine D wordt uit het basispakket gehaald, terwijl we weten dat het betrokken is bij vele processen in je lichaam. We geven Ritalin (methylfenidaat) aan kinderen. Dat is gewoon een drug. Een middel waar je verslaafd aan raakt en de oorzaak niet wegneemt. Als ze 18 zijn, dan is het ineens off-label. We zijn ziektes aan het creëren. In hoeveel labs in de wereld worden nieuwe virussen gefabriceerd? Iedereen weet dat lab-incidenten mogelijk zijn. Waar zijn we dan mee bezig? Wanneer we zo doorgaan, zijn er uiteindelijk alleen verliezers. De uitdaging gaat over hoe we de balans van het ecosysteem kunnen herstellen en het immuunsysteem versterken. De motivatie voor het vak wordt door de huidige denkwijze en aanpak kapot gemaakt. Terwijl de zorgsector de meest intrinsiek gemotiveerde medewerkers heeft. Daar kun je de meest bloeiende en dynamische organisaties creëren. Dat zijn het nu niet, het ziekteverzuim en uitstroom van zorgpersoneel is veel hoger dan eerdere jaren.

Als het gaat over oplossingen, wordt er nu gekeken naar meer automatisering, Artificial Intelligence, technologisering. Dat willen ze heel breed gaan inzetten. Dan hoeven artsen niet meer zelf na te denken en menselijk contact is niet meer nodig tenzij. De computer kan beter bepalen wat iemand heeft. Maar waar is de mens gebleven? De menselijkheid in de zorg? In de maatschappij? Vanuit de wetenschap is bekend dat de arts-patiënt relatie soms belangrijker is dan de behandeling zelf. Als mensen in vrijheid kunnen leven, bewegen, sporten, gezond eten afkomstig van goede boeren en telers, en de onnodige stress uit de maatschappij weghalen, dan hebben we veel minder medicijnen en technologie nodig.