^DeAndereKrant

Op 31 januari 2020 kondigde de Italiaanse regering van premier Guiseppe Conte de noodsituatie af, omdat twee met Covid-19 besmette Chinezen op het vliegveld in Rome waren onderschept. Drie weken later werd de eerste inwoner van Noord-Italië gediagnostiseerd met het coronavirus. Vanaf dat moment regende het dagelijks besmettingscijfers in de media. De Italiaanse virologe van de Universiteit in Milaan, Maria Rita Gismondo, beschuldigde de media en regering van paniekzaaien, door de noodtoestand uit te roepen na slechts vier gediagnostiseerde patiënten en door nadrukkelijk een groot aantal legervoertuigen te tonen die lijken zouden vervoeren. Bryant stelt dat er simpelweg meer mensen gecremeerd werden in plaats van begraven, uit angst voor besmetting. “Crematoria werden daardoor overvraagd en daarom werden de legervoertuigen ingezet.” “Wij hebben de pandemie gecreëerd”, concludeert Gismondo op 6 juli 2020 in een interview met de Duitse journalist Billy Six. “Ziekenhuizen hanteerden ‘dodelijke covid-behandelprotocollen’, resultaten van PCR-testen werden overdreven en de telling van coronadoden deugde niet. Ook verkeert de gezondheidszorg in Italië door 20 jaar bezuiniging in ontredderde staat en speelt vervuiling een rol in de gezondheidsproblemen. Het ergste van dit alles: de mensen die verantwoordelijk zijn voor deze leugens, zitten allemaal nog op hun post”, aldus Gismondo.

Na de ‘uitbraak’ in Italië, sloeg de paniek over op de rest van Europa. Bryant rapporteert dat het foutief gebruik van de PCR-test, gebruikt als hét diagnosemiddel, daarin een belangrijk aandeel heeft gehad. “Met drie bewezen stukjes RNA uit het virus, is de kans het grootst dat het virus intact is en ziekmakend kan zijn”, aldus de Italiaanse arts Stefan Scoglio. In de Covid-crisis volstond één stukje RNA om een test positief te verklaren. Ook was er sprake van overdreven hoge vermeerderingscycli om de stukjes meetbaar te maken.

Daarnaast bestond er grootschalige manipulatie van de statistieken. Op 17 maart 2020 stelde de Italiaanse Hoge Gezondheidsraad vast dat 99 procent van de overledenen met Covid-19 onderliggend lijden had. Veel later, op 21 oktober 2021, kwam datzelfde instituut met fors aangepaste overlijdensoorzaken. De eerder gecommuniceerde 130.468 mensen stierven niet door, maar mét Covid-19. Slechts 2,9 procent daarvan, namelijk 3.783 mensen, stierven daadwerkelijk door Covid-19, zo bleek na analyse van de cijfers.

Bryant maakt in zijn artikel duidelijk dat het gebied in Noord-Italië waar de Covid-19-crisis startte, zwaar vervuild is. Bergamo en Brescia hebben de hoogste concentraties fijnstof en dioxide op een lijst van 1000 Europese steden, zo blijkt uit het Lancet Planetary Health rapport van 2021. Ook andere vervuiling is ernstig in die regio. Denk aan longkanker door asbestvervuiling, dierlijk afval en door industrie vervuilde grond. De Amerikaanse bioloog, internist en endocrinoloog Zach Bush voorspelde in 2019 longziektes in de provincie Hubei, waar Wuhan ligt – de metropool waar de coronacrisis startte. “Toen Harvard het aantal coronadoden analyseerde, ontdekten ze dat luchtvervuiling beter dan wat dan ook in het milieu, voorspelt hoeveel doden er zullen vallen. Ook beter dan de aanwezigheid van het virus. Het aantal doden correleert met de hoeveelheid microgram luchtvervuiling bestaande uit deeltjes in de lucht die je inademt, die kleiner zijn dan 2,5 nanometer. Dáár ga je dood aan. Een jaar geleden liet ik iedereen zien waar de volgende pandemie zou plaatsvinden, midden in China”, zei Bush, wijzend op Wuhan.

In Italië was Roberto Speranza in 2020 de gezondheidsminister. Hij introduceerde protocollen waarbij patiënten langdurig in slaap werden gebracht met medicijnen, zoals Midazolam, en vervolgens mechanisch beademd werden via een buis door de keel. Het was ook het middel dat de Britse gezondheidsminister Matt Hancock veelvuldig aanprees. Midazolam heeft bijwerkingen zoals ademstilstand en wordt gebruikt bij ter dood veroordeelden. Het middel was niet aan te slepen, net als de mechanische beademingsmachines, die met vliegtuigladingen uit China kwamen. Het World Economic Forum (WEF) liet op 10 maart 2020 al weten dat “elke beademingsmachine goud waard is”. Het begon echter vrij snel op te vallen dat juist mensen die aan de beademingsmachines lagen overleden. Italiaanse artsen kwamen erachter dat de behandeling anders moest, berichtte NRC Handelsblad op 10 april 2020. “Autopsies, uitgevoerd door de Italiaanse pathologen, hebben aangetoond dat het geen longontsteking is, maar gedissemineerde, intravasculaire coagulatie (trombose), die bestreden moet worden met antibiotica, antivirale middelen, ontstekingsremmers en anticoagulantia”, schreef de krant.

Daarnaast beschrijft Bryant dat de vergrijsde bevolking in de regio het ondanks een ernstig verslechterde gezondheid ook nog moest stellen met een ‘ontredderde staat van gezondheidszorg’ door 20 jaar bezuinigingen. Bij de start van de coronapandemie was het niveau “lager dan wat de WHO in staat achtte om basisgezondheidszorg te bieden”. In de afgelopen tien jaar daalde het aantal ic-bedden van 992 in 1980 tot 262 per 100.000 inwoners. Tijdens griepuitbraken lagen deze bedden in de jaren voorafgaand aan de covid-crisis ook al vol. Daarnaast is ook de omvang van het zorgpersoneel met 5,2 procent gekrompen tussen 2009 en 2017.

Bryant besluit met de bevinding dat de omstandigheden In Noord-Italië voorafgaand aan de crisis al uiterst penibel waren. De overheidsdecreten en de media veroorzaakten een paniek die alleen maar voor meer doden heeft gezorgd. “Er was geen pandemie, maar slechts een koelbloedig georganiseerde misleiding”, is de slotconclusie van de onderzoeksjournalist.

Het hele verhaal staat op: dakl.nl/covid-ground-zero-europe

Milanees Riccardo Barbieri, criticus van het coronabeleid, woonde lange tijd in Nederland. In 2019 was hij net teruggekeerd naar “het land van zijn oude vader om hem in Milaan te ondersteunen”. Hij zag met opperste verbazing aan, hoe de gezagsgetrouwe Noord-Italianen alle decreten opvolgden die werden uitgevaardigd na de afkondiging van de noodsituatie op 31 januari 2020. Hij ziet nu - ruim drie jaar later - dat er na de onthullingen in het Verenigd Koninkrijk rond minister van gezondheid Matt Hancock en in Duitsland na de ontboezemingen van collega Karl Lauterbach, ook in Italië meer ruimte komt om terug te kijken op het desastreuze beleid begin 2020.

Barbieri verbleef drie jaar geleden net buiten Milaan en moest een zelf opgestelde verklaring bij zich hebben als hij naar buiten ging. “Hierop diende te staan waar je vandaan kwam, waar je naartoe ging en wat je doel was. Men deed je geloven dat je moest kunnen aantonen dat je een bedrag van minstens 20 euro zou spenderen in het geval je naar de winkel ging. Dat om te voorkomen dat je meerdere keren per dag voor slechts een pakje sigaretten de straat op ging. Dat alles moest gebeuren met een mondkapje op, zodra je in de buitenlucht was. De instructies hiervoor kwamen met name via de televisie, bijvoorbeeld na bespreking in praatprogramma’s. Daar werd ook verteld dat de beslissingen genomen werden door een team van ‘experts’. Achteraf bleek dat gezondheidsminister Speranza de beslissingen nam, soms tegen de visie van dit team in. Hierdoor was er voortdurende verwarring over wat je nu officieel nou wel en niet mocht.”