^DeAndereKrant

Biodiversiteit creëren is zijn passie, zegt Gerbrand Vlooswijk. Hij weet zich gezegend met het steeds meer in harmonie mogen leven met de natuur en te werken op de boerderij die al meer dan 120 jaar in de familie is. Hij en zijn vrouw houden er tweehonderd koeien. “Dit Renatureprogramma past perfect bij ons”, zegt hij. De boer is aangesloten bij Arla Foods, die als doelstelling heeft de biodiversiteit bij haar 8000 leden te verhogen. “Het is een coöperatie, waarmee we mede-eigenaar zijn van de onderneming die onze weidemelk verwerkt en in de supermarktschappen zet.”

Vlooswijk hoefde niet lang na te denken toen hij vanuit de coöperatie de vraag kreeg of hij wilde meedoen aan het Renatureprogramma, waarmee boeren de komende jaren gezamenlijk 125.000 inheemse bomen en struiken kunnen planten. Arla Foods kwam met dit initiatief, omdat landschapselementen als bomenrijen, heggen of kleine bosjes steeds meer uit het landelijk gebied zijn verdwenen. Daardoor holt de biodiversiteit hard achteruit. Reden te meer voor de boer om bomen en heggen te planten.

We lopen langs de beukenhaag en de kruisbessen en hij wijst naar de gloednieuwe aanplant van vijfhonderd streekeigen bomen en struiken op zijn land. “Ik zie dit als een van de laatste stappen die we hebben genomen om de biodiversiteit te verbeteren”, legt hij uit. “Het past perfect wat mijn vrouw en ik al doen om het erf terug te brengen naar hoe het ooit was en tegelijkertijd de natuur te verrijken. We hadden al knotwilgen en hakhoutbosjes. Met dit programma kunnen we het groen uitbreiden. Afgelopen najaar waren we een van de eersten die zich hiervoor aanmeldden. In december konden we de fruitbomen al planten.”

Samen met het agrarisch collectief Lopikerwaard stelde Gerbrand eerst een plan op. Het collectief adviseerde hem ook over de aan te schaffen bomen en struiken. “Initiatiefnemer Arla Foods leverde het inheemse plantgoed. Ik zorgde dat het in de grond kwam. 11 januari hadden we plantdag. Toen kwamen ook vanuit Arla Foods mensen meehelpen met planten.” Vlooswijk wist al dat hij fruitsoorten wilde hebben die niet zo vatbaar zijn voor ziekten. “Ik wil onbespoten oogst hebben. Bij mij gaat het niet in de verkoop en dan geeft het niet als je her of der een buts of pukkeltje vindt. Met een fruitteler die daarvan veel weet, kwamen we uit op makkelijke soorten pruimen, handappels en (stoof)peren. Vanaf eind juni worden de eerste peren en appels rijp. In november is de laatste oogst. “Voorwaarde aan deelname was wel dat de beplanting minimaal tien jaar onderhouden wordt en blijft staan. Daarmee is dit ook een duurzame oplossing”, vindt Vlooswijk.

Bij het Renatureprogramma wordt goed gekeken naar de omgeving, vertelt hij. “Niet elk boerenland is hiervoor geschikt. Als er bijvoorbeeld weidevogels zijn, moet je geen bomen planten omdat daarin roofvogels kunnen nestelen. Wij hadden vroeger bomen. Dat ze hier weer terugkomen, past bij dit landschap waarin veel boomgaarden staan. Op de boerderij hebben de steenuil en een kerkuil hun onderkomen. Met de geplante bebossing, waarin muizen zich kunnen verschuilen, hoopt hij dit in stand te houden. “Met dit programma hebben we de kans gekregen echt een verschil te maken als boer.”

De natuur op en rondom zijn boerderij verrijken, levert ook meerwaarde voor de logees in hun gastenverblijf. “En niet alleen voor hen, want hier komen ook mensen met beginnende dementie voor dagbesteding”, legt hij uit. “Het is geweldig te zien hoe zij opbloeien en genieten van al dat groen. Het is echt een win-winsituatie.”

De knoppen aan de bomen zijn net ontloken. Voor zover het oog reikt, is de uitbarsting van van het lentegroen zichtbaar. Vier katten liggen te luieren in het zonnetje en laten zich graag aanhalen. Vlooswijk boer kijkt tevreden uit over zijn land. “Het duurt nog even voordat we hiervan kunnen oogsten”, zegt hij. De opbrengst is bedoeld voor de mensen op de zorgboerderij. “We kunnen er van alles van maken natuurlijk. Appelsap of appeltaart of appelmoes en nog veel meer... Allemaal erg therapeutisch en lekker!”