Lobbyclubs pushen wolf met miljoenensubsidies
dssimages
💨
Wildernis ten koste van landbouw
Wildernis ten koste van landbouw
Datum: 4 december 2022
Samen Leven
Rypke Zeilmaker
Er komen steeds meer wolven in Nederland. De wilde dieren zorgen voor veel overlast voor plattelandsbewoners en vallen geregeld huisdieren en vee aan. Achter de wolf staat een professioneel lobby-apparaat dat met miljoenensubsidies wildernis in Nederland wil creëren ten koste van landbouwgrond.
Op 17 oktober werd een zorgpony van een paardenhouder in Elsloo slachtoffer van een wolvenaanval. Het dier stond achter een groot hek met prikkeldraad van 1,30 meter, maar het hield de wolf niet tegen. De pony werd verscheurd. Dna-onderzoek van aangevreten koeien en kalveren toont aan dat deze dieren ook slachtoffer van een wolvenaanval zijn geworden. De website voor paardenhouders Horses.nl meldt dat “op 6 oktober in Diever melding is gedaan van een aanval op een paard en op 8 oktober op een pony in Wittelte. De provincie Drenthe gaat er bij het rijk op aandringen dat ‘beheer’ van de wolf noodzakelijk is om overlast van het dier te beperken”.
Veel plattelandsbewoners met huisdieren zijn niet blij met de komst van wolvenroedels in hun leefgebied. Lobbyplatfom Wolven in Nederland lijkt zich weinig aan te trekken van dit leed en voert agressief campagne om de komst van de wolf te promoten. Het heeft daarbij de beschikking over miljoenen euro’s aan subsidie, waarmee op tv, social media en zelfs op het witte doek wolvenpromotie wordt gemaakt. I love my job, stelt Glenn Lelieveld, de nationale media-woordvoerder van het wolven-pr-bureau op sociale media. Hij plaatste beelden van de eerste pups van een wolvenpaar bij de Fries-Drentse grens. “De hier getoonde beelden zijn van augustus. In die periode zijn ze nog kwetsbaar”, stelt Lelieveld. Hij krijgt meteen bijval van andere voorstanders van de wolf: “Heel mooi, maar niet te veel laten zien. Bescherm deze info voor mensen die er andere bedoelingen mee hebben.”
Pr-platform Wolven in Nederland staat niet alleen. De club is opgericht door Ark Natuurontwikkeling. Deze organisaties krijgen steun van Wageningen UR en de (provinciale) overheid, maar ook van het Amerikaans-Canadese milieumultinational International Fund for Animal Welfare (IFAW), die in september nog een documentaire uitbracht, Wolf, van Cees van Kempen, met voice-over van Matthijs van Nieuwkerk. Ark ontving daarnaast 2,1 miljoen euro subsidie van de Postcodeloterij voor het project Rewilding de Veluwe, dat meer wilde natuur wil creëren op de Veluwe, ten koste van menselijk gebruik.
Andrea van der Eng en schapenhouder Bart Kemp vertegenwoordigen met de hulp van enkele donateurs het “enige wolfkritische platform van de Benelux”: No Wolves. “Hebben weidedieren dan geen rechten?”, is de slagzin van hun campagne. Zij komen op voor de belangen van plattelandsbewoners en veehouders, die in een tergend langzaam bureaucratisch proces terecht komen als ze compensatie willen voor schade door aanvallen van wolven. Zij voorzien de komende jaren meer wolvenaanvallen, net zoals in Duitsland is gebeurd. “Wij constateren een herhaling van de verkooppraatjes die we eerder in Duitsland zagen. Tot 2015 ging het daar goed, omdat er nog grote lege gebieden waren, zoals in Oost-Duitsland. Toen de wolven het cultuurland gingen opzoeken, ging het mis. Dat zie je nu ook in Nederland gebeuren.”
Wolfwerende rasters, wolven-consulent en wolvenklachtenloket
Veehouders krijgen hun gedode dieren pas vergoed als een ‘wolvenconsulent’ bij de provincies heeft vastgesteld dat zij voldoende wolfwerende hekken en rasters hebben geplaatst. En pas nadat bij Wageningen UR via DNA-testen bij gedood vee de doodsoorzaak is vastgesteld. Die gang langs de wolvenbureaucratie, kan zestien weken duren volgens de website van BIJ12; het provinciale wolven-klachtenloket. Van der Eng en Kemp zijn kritisch: “Wij hebben een lijst opgesteld met opvallende aanvallen achter vermoedelijk wolfwerend raster. Deze is aan Bij12 gestuurd. Bij één aanval zijn we er zeker van dat de schapen achter goede wolfwerende rasters stonden.”
De ‘slimme’ wolven blijken dus niet door hekken te worden geweerd. Alleen al van 20 tot 26 november sneuvelden nog zes andere landbouwhuisdieren, verspreid over wolvengebied in Nederland. Het is de weekoogst van drie voortplantende roedels en enkele zwerfwolven in ons land. In Duitsland – waar de eerste roedel zich onder Dresden vestigde rond 2002 – leven al 170 roedels. Die doodden duizenden (landbouw)huisdieren per jaar. Niettemin ziet Wolven in Nederland ruimte voor “20 tot 40 roedels”, aldus de website.
Hoewel er veel tegen de komst van de wolf in te brengen is, sneuvelen de argumenten van de tegenlobby. “No Wolves is tientjeswerk”, aldus Andrea van der Eng, en is niet opgewassen tegen de miljoenenlobby voor dit ‘wildernis-icoon’. “We hebben één donateur die eens meer dan duizend euro gaf, verder is het dubbeltjes draaien, knibbelen en knabbelen. Wij hebben ook de vraag gesteld of we subsidie moeten aanvragen. Maar dan zouden we te afhankelijk worden van de overheid. Nu zien we dus in Nederland een herhaling van de verkooppraatjes, die we eerder in Duitsland zagen. Tot 2015 ging het daar goed omdat er nog grote lege gebieden waren, zoals in Oost-Duitsland. Toen de wolven het cultuurland gingen opzoeken, ging het daar mis. Dat zie je nu ook in Nederland gebeuren, men lijkt alle ervaring die daar al twintig jaar is opgedaan te negeren.”
Ark Natuurontwikkeling (jaaromzet 9 miljoen euro aan subsidies en loterijgelden), dat net als Wolven in Nederland van Glenn Lelieveld is gevestigd op het Toernooiveld in Nijmegen, lijkt met het promoten van de wolf een andere agenda te dienen: rewilding, oftewel het uit productie halen van landbouwgronden voor wildernis, waar mensen niets meer mogen doen. Het projectplan van Ark, dat de wolf prominent in beeld brengt, heeft als doel om landbouwgrond op de Veluwe te ‘extensiveren’. Daarnaast moet landbouwgrond onttrokken worden via het ‘verbinden van natuurgebieden’.
Een andere collega van Lelieveld en zijn Wolven in Nederland, is Rewilding Europe. Die stichting ontstond als afsplitsing van Ark in 2011. Deze wildernisclub zette in 2021 6,8 miljoen euro om aan donaties, Postcodeloterij-gelden (9 ton) en subsidies, waarvan 7,8 ton EU-subsidies. Daaronder ook een halve ton subsidies voor het project Wolflux in Portugal. Het recept is hier wederom dat ‘natuurgebieden verbonden worden’, dus dat agrarisch gebruik en menselijke jacht tussen natuurgebied moet verdwijnen. Sinds het Europese Parlement in 2009 een ‘wildernis’-motie aannam voor ten minste 10 procent-wildernisoppervlakte op Europees platteland, zijn diverse lobby-initiatieven als Rewilding Europe opgestart.
In Nederland gaf Sharon Dijksma als LNV-Staatssecretaris in 2014 de wildernislobby een duw. Zij liet de wolf tot strikt beschermde diersoort verklaren onder artikel 3.2 van de Natuurbeschermingswet. Dat betekent dat een wolf op je terrein niet aan ‘verstoring’ mag worden blootgesteld. Ook moeten terreineigenaren na melding van een wolvenwaarneming bij de Zoogdiervereniging een ecoloog op hun terrein toelaten voor ‘monitoring’. Dat houdt in, onderzoek door een ‘deskundige’ naar de verspreiding en het gedrag van de wolf op je terrein. Volgens het vakblad Binnenlands Bestuur zijn met die monitoring ruim zeven ton euro onkosten gemoeid in 2023.
Voor slechtziende hebben we ook een audio versie van het hoofdartikel, ook via je favoriete podcast streamer!
Wil je meer weten?
Wil je meer weten?
Koop de nieuwste editie bij jou in de buurt, of bestel deze editie.