^DeAndereKrant

Het Deense onderzoek was al op 30 maart van dit jaar gepubliceerd, maar heeft weinig aandacht gehad. Onderzoekers analyseerden de bijwerkingen van de Pfizer-prikken die tussen 27 december 2020 en 11 januari 2022 in Denemarken zijn gezet. Uit het onderzoek blijkt dat een beperkt aantal batches (de blauwe lijn in de grafiek) zeer veel bijwerkingen opleverden. Gemiddeld gaven die 1 gerapporteerde bijwerking per 10 prikken.

De batches (in de grafiek weergegeven door punten) die het meest gebruikt zijn in Denemarken hadden zo’n 1 op de 400 bijwerkingen. Dat is nog altijd aanzienlijk. Tot slot was er een derde groep (gele lijn) die leidde tot nul meldingen van bijwerkingen, wat heel uitzonderlijk is. Volgens de Deense onderzoekers zijn er wereldwijd 971.021 bijwerkingen geregistreerd van het Pfizer-Biontech-vaccin, variërend van niet-ernstig tot ziekenhuisopnames, levensbedreigende ziekte, blijvende invaliditeit of overlijden.

Vervolgens zijn Duitse wetenschappers verder in de cijfers gedoken. Dr. Gerald Dyker, Professor Organische Chemie aan de Ruhr Universiteit Bochum, en Dr. Jörg Matysik, Professor Analytische Chemie aan de Universiteit van Leipzig, maken deel uit van een groep van vijf Duitstalige wetenschappers die de afgelopen anderhalf jaar publiekelijk vragen hebben gesteld over de kwaliteit en veiligheid van het Pfizer-BioNTech vaccin. Zij ontdekten nog iets opmerkelijks: van de ‘veilige’ batches, bleek er vrijwel geen enkele te zijn gecontroleerd door het Paul Ehrlich Instituut, de Duitse instantie die Europa-wijd verantwoordelijk is voor de kwaliteitscontrole van de Pfizer-vaccins. Om precies te zijn: van de 18 veilige batches, werd slechts één gecontroleerd. Daarentegen werden er van de 34 overige batches 31 gecontroleerd.

Dyker verklaarde in een interview met het online programma van de Duitse journalist Milena Preradovic (Punkt.Preradovic) dat “kwaadwillende” waarnemers zouden kunnen concluderen dat het bij de ‘veilige’ batches om placebo’s ging. En dat het Paul Ehrlich Instituut dat wist, zodat controle niet nodig was. Een mogelijke verklaring voor het kleine aantal ‘gevaarlijke’ batches is dat deze stilletjes van de markt zijn gehaald door de gezondheidsautoriteiten, om de vaccinatiebereidheid van het publiek niet in gevaar te brengen.

De Andere Krant sprak met de leider van het Deense onderzoek, statisticus Max Schmeling, en met de Duitse professor Gerald Dyker. Schmeling stelt dat hij met zijn onderzoek geen ander doel had dan het aanzwengelen van een discussie. Die discussie kwam er, maar niet zoals Schmeling had gehoopt. Vier aan de Deense overheid gelieerde wetenschappers noemden het onderzoek in het tijdschrift Sundhestpolitisk Tidsskrift bewust misleidende pseudowetenschap. De European Journal of Clinical Investigation verzocht het team van Schmeling de publicatie terug te trekken, maar Schmeling en zijn collega’s vochten de aantijgingen aan en het tijdschrift beslechtte het pleit in hun voordeel: het onderzoek wordt niet verwijderd.

Critici hebben aangevoerd dat de verschillen in aantallen bijwerkingen te maken kunnen hebben met de leeftijd van de gevaccineerden, maar Schmeling wijst dit van de hand. Hij wijst er op dat de eerste batches niet slechts over oudere en zwakkere mensen zijn gedistribueerd maar ook over de mensen in de zogenaamde frontlinie, zoals zorgverzekeraars. Daarnaast verzocht hij na de publicatie van zijn onderzoek middels een WOB-verzoek om meer data, waaruit het volgende bleek: van de meest onveilige batches kwam 21% van de meldingen van bijwerkingen van mensen ouder dan zeventig, en van de tweede groep batches 22%.

Ook Dyker verwerpt het idee dat er een demografische bias in het onderzoek van Schmeling is geslopen. “Oudere mensen vinden hun weg niet snel naar de systemen om melding van een bijwerking te doen en hun verzorgers zullen mogelijke bijwerkingen wijten aan hun ouderdom.” Hij wijst en passant op de onderrapportage waaraan passieve meldingssystemen doorgaans onderhevig zijn (het werkelijke aantal bijwerkingen ligt hoogstwaarschijnlijk vele malen hoger). Hij heeft ook kritiek op de marges die het Paul Ehrlich Instituut hanteert bij de controle op de hoeveelheid werkzame en niet-werkzame stoffen in de covid-vaccins. “Die marges zijn veel te ruim. Met zulke ruime marges kan er van een werkelijke controle nooit sprake zijn.”

De kwaliteitsverschillen tussen de batches hebben waarschijnlijk ook betrekking op Nederland en andere Europese landen. Als deze kwaliteitsverschillen ten tijde van de vaccinatiecampagne bekend waren en de meest risicovolle partijen weinig gebruikt zijn, is de vraag of en hoe Nederland en andere lidstaten hebben ingegrepen. Als er inderdaad sprake is van een klein aantal slechtere productieseries, en van een groot aantal placebo’s, kan dit verstrekkende gevolgen hebben.

Noot van de redactie: In het artikel dat in de krant is verschenen, zijn helaas wat fouten geslopen in de cijfers, zonder dat dit afbreuk doet aan de conclusies van het artikel. Over de Deense publicatie en de Duitse interpretatie is in de afgelopen weken uitgebreid gedebatteerd door onderzoekers. Zie bijvoorbeeld dit artikel: https://dailysceptic.org/2023/07/09/why-the-yellow-vaccine-batches-really-do-appear-to-be-placebos/