^DeAndereKrant

Iris van Asselt en haar gezin werden twee jaar geleden de eerste bewoners van de eco-community LiberTerra, nadat zij binnen twee maanden hun biobased dubbele tiny house bouwden. Inmiddels is LiberTerra uitgegroeid tot een gemeenschap van zestien volwassen en vijf kinderen met tien houten huizen, waarvan vijf tiny houses. Elk huis is een unieke mix van biobased en hergebruikte materialen. Energieneutraal natuurlijk, met een oppervlakte van tussen 23 en 62 m2. De houten woningen vormen een mooie eenheid met de groene, natuurlijke leefomgeving en het aangrenzende voedselbos. De community omvat ook een kenniscentrum rondom ecologisch en circulair wonen, bouwen en WEconomy, een nieuwe economie waarin samenwerking en fair trade de uitgangspunten zijn.

Iris, die nu als biobased-­wonen-specialist en duurzaam-interieur-stylist advies geeft aan particulieren, bedrijven en overheden, vertelt dat het allemaal begon “met een reis met mijn gezin van Amsterdam naar Tokio in ons camperbusje. Zeven maanden op zo’n kleine oppervlakte brengt je terug naar de essentie. Wat heb ik eigenlijk nodig? Waar word ik gelukkig van en hoe en waar wil ik wonen? Minder spullen en keuzes, dat geeft rust en ruimte in hoofd én kasten.”

In de zomer van 2020 begon zij met het bouwen aan haar droom. “Dat ging niet zonder slag of stoot. Het meeste geld en werk zit onder de grond. Je moet op het riool en dikke blauwe zeeklei is geen gemakkelijke ondergrond om op te bouwen.” Tijdens de workshop verkennen de bezoekers het terrein en mag het huis van Iris van binnen worden bekeken. “Ons interieur is een mix van oud en nieuw, biobased en tweedehands materialen”, vertelt zij. “Je ziet hier een stoel van de straat maar ook een stoel van een heel nieuw materiaal, alles esthetisch en ecologisch verantwoord.” De sfeervolle en weldoordachte inrichting straalt ruimte en rust uit, mede door het uitzicht op groen.

Eefje Fehres, eigenaresse van Tiny House Store, waar veel informatie te vinden is over alles wat met tiny houses te maken heeft, had dezelfde ervaring als Iris nadat ze onderweg naar https://tinyhouse-store.nl/bouwproces-van-ons-eigen-tinyhouseThailand haar bagage een tijd kwijt was en met alleen handbagage verder ging. “Dan besef je: wat hebben we nou eigenlijk écht nodig? Dat is ontzettend weinig! Eenmaal weer thuis bleek mijn man ook een ingeving te hebben gehad, want die had onze halve huisraad weggegooid. We gaan minimaliseren, zei hij. Ik vond het prima! Veel gesprekken en vele websites later wist ik het zeker: ik ga in een tiny house wonen. Los van het ‘minimaliseren’ en het verkleinen van m’n ecologische voetafdruk, is het leven zonder hypotheek ook een grote vrijheid.”

Het zelf bouwen en inrichten van een Tiny House gaat niet vanzelf, weet Eefje uit eigen ervaring. “Ik vond het moeilijk te bepalen welke materialen we het best konden gebruiken. Ik bracht uren door achter de pc en googelde tot ik scheel keek. Stelde vragen tot ik een ons woog. En het lastige was dat als ik specialisten om advies vroeg, ze allemaal wat anders adviseerden. Heel frustrerend soms.” Ondanks de afmetingen is er verrassend veel bergruimte in haar huis en heeft de huiskamer zelfs een aparte rustige werkplek.

Vanuit hun inmiddels brede ervaring adviseren Iris en Eefje nu zelf geïnteresseerden over biobased producten en tiny wonen. In het kenniscentrum van 30 m2, kun je workshops volgen, stalen van diverse biobased materialen zien en voelen – denk aan hennep, vlas, katoen, wol, leem, zeewier, mais, kokos, bamboe, kurk – en andere informatie krijgen. Het kenniscentrum zelf is ook een voorbeeld van het biobased bouwen. De wanden zijn geïsoleerd met stro, de muurafwerking bestaat uit plaatmateriaal van geperst hout zonder gebruik van lijm en de vloer is van linoleum met resten van cacaoschillen.

Verder krijg je informatie over hoe gebouwd kan worden met bouwpakketten, de voor- en nadelen van zelf bouwen, wat je beter aan professionele mensen kunt overlaten, de invloed van weersomstandigheden, isolatie, warmtevoorziening, water en elektriciteit. Alles met als doel zo circulair mogelijk te leven.