^DeAndereKrant

In 2020 startte Erik van der Horst het videoplatform De Keuringsdienst van Waarheid, om een kritisch geluid te laten horen over het coronabeleid. Vervolgens was hij te zien bij videokanaal Café Weltschmerz als interviewer en host van het satirische programma Poppencast. Inmiddels heeft hij vanuit Duitsland een bedrijf gestart dat Big Tech-vrije telefoons, laptops en pc’s levert en laptops en pc’s ombouwt om ze Big Tech-vrij te maken. Hij geeft daarnaast regelmatig presentaties in Nederland, onder meer voor de Nieuwe Wereld Ondernemers. We spreken elkaar online, via Jitsi Meet, een open source-app met versleutelde verbinding. Geen Big Tech dus, wel een prima beeld en geluid.

Ik had een eigen bedrijf met een team jonge gasten waarmee ik websites maakte en alles wat daarbij komt kijken, van huisstijl tot tekstschrijven, logo’s, fotografie. Ik wist al mijn hele leven dat er iets rammelde, maar in 2020 werd ik heel erg geholpen door onze overheid die er ineens een potje van ging maken. Ik besloot toen van de ene op de andere dag te stoppen met dat bedrijf en me fulltime te storten op het maken van video’s. Dat werd De Keuringsdienst van Waarheid. Mijn motivatie was mijn toen 14-jarige dochter en de rest van de familie op indirecte wijze te informeren, want echt luisteren wilden ze niet. De tweede video die ik maakte heette Zijn wij proefkonijnen? Die ging over de VAERS database die in Amerika de bijwerkingen van de vaccins bijhoudt, wat ik had gekoppeld aan een andere database, waaruit bleek dat de injecties tot augustus 2023 in een experimentele fase zitten. Opgehangen aan een paar uitspraken van Hugo de Jonge die zei “Het is absoluut veilig, het is uit en te na getest”, ging die video viraal en werd offline gehaald. Uit later vrijgekomen Wob-documenten bleek dat het offline halen gebeurde in opdracht van het ministerie van Volksgezondheid. Dit voorbeeld gebruik ik nu in mijn lezingen over Big Tech, omdat ik altijd al het gevoel had dat Big Tech, Big Government, Big Media en Big Pharma één en dezelfde kliek waren.

Ik besloot met Youtube te stoppen. Ik had geen zin om me de mond te laten snoeren of om mijn content aan te passen, wat veel anderen wel doen. Bij Weltschmerz leerde ik een zee aan gelijkgestemden kennen. Dat maakt het relatief gemakkelijk om deze periode te doorstaan. Als ik nu nog mensen tegenkom die al drie jaar in een isolement leven vind ik dat heel verdrietig. Maar ze bestaan.

Toen ik ging roeren in informatie, niet alleen aan de zoekende maar ook aan de brengende kant, ben ik gaan kijken hoe ik dat onder de radar kon doen. Het was mij bekend dat als je een smartphone hebt, dat elke knop die je indrukt, elk filmpje en elke site die je bekijkt, bekend is, je hele ‘social credit score’ is al gevormd door wat je online doet. In maart 2021 ontdekte ik dat er telefoons zijn waar je een ander besturingssysteem op kunt zetten. Dan is het nog steeds Android maar wel Open Source en alle Google-rommel is eraf. Er is geen account aan gekoppeld, je hoeft niet meer in te loggen. De apps die je installeert zijn ook niet meer aan jou gekoppeld. Er komt meer bij kijken want zo’n besturingssysteem zorgt ook dat het tracken van apps wordt dichtgetimmerd. Het is een heel gebruikersvriendelijk besturingssysteem, waarbij mensen hun data kunnen afschermen.

Dat is /e/OS en dat is specifiek geschreven met in het achterhoofd de privacy, waarbij is voortgeborduurd op het Android Open Source Project. Op die telefoon is alles weg wat Google eraan gehangen heeft, er zitten alleen apps op die de privacy veiligstellen. Voor vrijwel alle functionaliteiten die je dagelijks gebruikt, je navigatie, mail, browser, muziek- en videospeler, zitten de apps er al op. Daarnaast heb je de App Lounge, net iets anders dan de App Store. De App Lounge maakt verbinding met twee bronnen. Er is een soort zijtak gemaakt waarmee de App Lounge op anonieme wijze de apps uit de Google Store trekt. De andere is F-Droid en daarin zijn alle apps open source, die kun je altijd blind installeren. Zodra je deze smartphone in handen hebt, kun je gelijk van start gaan. Zet er dan natuurlijk geen Whatsapp op, maar gebruik Signal.

Als je een eigen website met mail hebt die op een server draait van een host is dat relatief veilig. Als wij met elkaar afspreken dat wij een PGP-sleutel, Pretty Good Privacy, gebruiken kan echt niemand bij onze correspondentie. Dan wordt de inhoud versleuteld bij het versturen en ontsleuteld bij ontvangst. Een messenger als Signal werkt net zo, je boodschap wordt versleuteld als je hem verstuurt en zodra die bij de ander via Signal binnenkomt wordt het weer tekst.

Ik denk dat de veiligheid van Protonmail overschat wordt. Proton claimt wel dat mail van Proton naar Proton end-to-end encrypted is, maar zodra je buiten hun platform gaat mailen ligt je mail gewoon weer op straat. Dat weten veel mensen niet, maar zodra je naar iemand mailt met Gmail ben je nog steeds je data met Big Tech aan het delen. Dat mensen Gmail, Hotmail, Yahoo en Live gebruiken snap ik echt niet, want platte tekst gaat dan via de servers van Big Tech, dat kunnen ze gewoon scannen, doen ze ook trouwens. Partijen als Google en Microsoft die Gmail en Live genereren, schrijven zelfs letterlijk in hun voorwaarden, die overigens niemand leest, dat ze de inhoud van je mails kunnen en zullen scannen.

Daar gaat het ook over het besturingssysteem, net als bij telefoons. Bij Microsoft en Apple staat ook in de algemene voorwaarden dat bij alles wat je doet ze kunnen meekijken. Spannende dingen delen in Google Drive of Google Docs, dat zou ik nooit doen, dan staat het echt online. Ook aan Dropbox zou ik mijn data niet toevertrouwen. Ik heb een Next Cloud installatie op een eigen server waarop mijn contactpersonen, mijn agenda, mijn taken en mijn data staan. Die kun je koppelen aan je computer, je telefoon en je laptop. Deze synchronisatie is hetzelfde wat Google doet of iCloud, maar je kunt dat dus heel gemakkelijk zelf ondervangen.

Dat is Linux, een open source besturingssysteem dat veel meer wordt gebruikt dan je denkt. Linux wordt gemaakt door de gebruikers zelf. Aan de technische kant betekent open source dat de bron toegankelijk is, dus controleerbaar wat het doet en wat het niet doet. Het is de bedoeling dat zoveel mogelijk mensen meebouwen om het systeem te verbeteren. Daarnaast heeft het natuurlijk geen gekke algemene voorwaarden, waarbij je je data met huid en haar moet uitleveren. Je kunt er trouwens direct mee aan de slag want LibreOffice is compatibel met MS Office, er zit Thunderbird op voor je mail en Rustdesk als alternatief voor Teamviewer.