^DeAndereKrant

Mijn vroegere vriendin stelde hem gerust en zei: “Maak je niet druk, een rommelig huis is een teken van intelligentie”. Toen ze op de afgesproken avond bij hem binnenkwam, schrok ze heel erg en zei: “Zó intelligent kun je onmogelijk zijn!”

Uiteindelijk hebben ze toch 14 lange jaren samengewoond. Het ging fout toen hij weigerde zich te laten vaccineren voor haar 96-jarige moeder. Dat vond mijn vroegere vriendin hoogverraad, zelfs neigend naar moord met voorbedachten rade. Op basis van deze beschuldiging verweet hij haar ‘psychopathisch’ te zijn ingesteld. Ook wilde hij vanwege de dubbele Pfizer haar niet langer penetreren. Zij vond dat een goeie reden voor een affaire met zowel haar gevaccineerde tandarts als de net zo vol-gevaccineerde monteur die haar auto APK-keurde. Goedkeurde.

Dit alles gaf natuurlijk nóg meer relationele wrijving dan al fataal was. Toen ze uit elkaar waren, was er geen sprake van ‘vrienden blijven’.

Via via hoorde ik laatst dat de inmiddels 97-jaar geworden moeder overleden is en dat de vroegere vriendin de doodsoorzaak bij haar ex legt. Weliswaar deels, maar toch, het zal je maar in je ongevaccineerde schoenen worden geschoven.

Wat ik met dit verhaal wil illustreren is: ook al zou dit stelletje misschien sowieso gebrouilleerd zijn geraakt, de laatste jaren waren wel de aanjager van een enorme hoop verwijdering. Het lijkt ook alleen maar erger te worden. De afgelopen dagen zelfs zó erg dat ik serieus dacht: Wordt het niet eens tijd dat we “met z’n allen” uit de kast komen? Kappen met de flauwekul en eerlijk zeggen: we wíllen helemaal geen democratie… al die verschillende meningen zijn onze ondergang. Na jaren van oeverloos gelul door Jan en alleman is het ­duidelijk: we kunnen het gewoon niet aan.

Alleen al het gekrakeel in óns land toont genadeloos aan: democratie is zó Aristoteles, zó post-Franse Revolutie, zó 20e eeuw, zó niet passend bij deze moderne 3e wereldoorlog dat het klaar is, weg d’r mee. Alles schreeuwt om strakke leiding door een paar verstandige mensen. En laten we in vredesnaam niet gaan discussiëren over de afschaffing van die democratie. Voor je het weet poetst iemand dan weer een of andere ouwe-lullen-grondwet op en zitten we tot Sint-Juttemis met allerlei foute partijen opgescheept.

Niet om op te scheppen maar ik heb best een goed idee voor een nieuw staatsmodel. Vooral de recente uitlatingen van lokale televisionairen – denk daarbij aan mensen als Claudia de Brij, Ozcan Akyol en Marcel van Roosmalen – waren inspirerend. Ik moet toegeven, aanvankelijk werd ik wat misselijk van hun plannen. Een partijverbod is immers niet niks. Ook al werkt democratie dan voor geen meter, ik was mijn hele leven toch best gehecht aan het idee dat het zou kúnnen werken. Ooit. In de toekomst. Om dat te moeten loslaten is natuurlijk wel een omschakeling.

Aan de andere kant, al die ellende in de wereld is ook niet meer te doen en toen… al mediterende op een wat vredelievender staatsmodel, al is die vrede dan verplicht, kwam het idee ineens binnen:

Claudiacratie.

Ik geef een ruwe schets:

Vanwege haar voortrekkersrol spreekt het voor zich dat mevrouw de Brij leiding zal geven aan het hoofdministerie. Daar zal er streng op worden toegezien dat foute boeken nooit meer worden verkocht, laat staan genomineerd, dat verkeerde denkers geen podium krijgen, laat staan op de Dam, dat mensen die politici op het matje roepen op het matje worden geroepen, dat het onderzoek naar corruptie van Ursula von Der Leyken onmiddellijk wordt stopgezet en dat alle andere nader te bepalen claudiacratische principes nauwgezet worden nageleefd. Alles om de laatste rotte rudimentaire resten van de democratie te beletten zich ooit weer in ons systeem te nestelen.

Arjen Lubach zal de leiding krijgen over een opleidingskamp voor staatsvriendelijke entertainers. Binnen de Claudiacratie mag er best gelachen worden maar dat kan natuurlijk ook binnen ’t Hekje van Youp.

Hans Teeuwen zal vanwege zijn lange staat van dienst worden gedoogd maar dan in gemonitorde vorm. Om zijn transitie duidelijk te etaleren zal Hans de presentatie gaan doen van Heel Holland bakt. Tot 2030. De preventieve werking hiervan is dat elke lolbroek wel even 1984 keer zal nadenken alvorens een democratische grap te maken.

Bovenstaand claudiacratisch concept moet nog worden uitgewerkt maar eventuele aanvullende ideeën worden absoluut niet op prijs gesteld, laat staan in overweging genomen.