^DeAndereKrant

Het zijn vragen, die ondanks alle informatie die inmiddels beschikbaar is over de zin en onzin van testen, helaas nog steeds leven, onnodige discussies opleveren, relaties onder druk zetten, en soms zelfs relaties doen verbreken.

Een interessant en ironisch aspect aan deze casus is, dat inmiddels ook tot veel gevaccineerden is doorgedrongen, dat de coronavaccinaties niet beschermen tegen transmissie, en ook niet tegen ziekenhuisopname, iets wat inmiddels zowel wetenschappelijk alsook helaas in de praktijk wordt bevestigd. Het vreemde is, dat de demissionaire regering toch onverminderd een volledige vaccinatie van de hele bevolking wil blijven doordrukken, iets wat om diverse redenen totaal onlogisch en zinloos is. Mogelijk zelfs schadelijk, maar dat is voor een andere keer.

Ondanks allerlei goede informatie en logische argumenten valt ingepropageerde corona-angst niet snel te doorbreken. Hierover heeft hoogleraar klinische psychologie professor Mattias Desmet reeds een aantal zeer interessante interviews en lezingen gegeven, die je makkelijk op Youtube of Bitchute kunt vinden.

In dit artikel doe ik een poging, op eenvoudige wijze de overeenkomsten en de verschillen tussen de PCR- en antigeentest uit te leggen en uiteraard ook wat een testuitslag ervan betekent.

Allereerst de overeenkomsten. Beide testen pogen op indirecte wijze het Sars-CoV-2 aan te tonen, dat verantwoordelijk zou zijn voor het - qua beeld en ernst met griep vergelijkbare - ziektebeeld Covid. Ik schrijf bewust 'pogen', omdat beide tests niet dírect het vírus aantonen, doch hooguit sporen van bouwstenen van het Sars-CoV-2. De PCR-test tracht RNA-sporen te detecteren, en de antigeen-(eiwit)test poogt virus-eiwitten te detecteren.

Wat betekent een testuitslag? In beide gevallen zegt een positieve test op zichzelf niet of iemand een daadwerkelijke infectie doormaakt, ziek is/wordt of besmettelijk is. Beide type testen kunnen dit alleenstaand niet vaststellen.

Dit wordt wel iets waarschijnlijker zodra er daadwerkelijk relevante – bij Covid passende – klachten of symptomen zijn. En als je er ook nog een arts(onderzoek) bij betrekt, dan ben je zinvol bezig. De klinische context is dus heel belangrijk.

Vandaar één van de weinige juiste uitingen die vanuit de overheid is gedaan: bij klachten, blijf thuis. Maar dit gold natuurlijk ook al als je dacht griep te hebben. Dan ga je ook niet op bezoek bij familie of vrienden of je kwetsbare oma. En één van de weinige niet-gelogen uitspraken van Mark Rutte: “Het heeft geen zin om je te testen, als je geen klachten hebt.” Het eisen van een test door vrienden en/of familie is bij afwezigheid van klachten eigenlijk zinloos.

Wat is dan nog het verschil tussen een positieve PCR-testuitslag en een positieve antigeentestuitslag? De in vitro PCR-test werkt zo: tijdens een polymerase chain reaction (PCR) laten we een in een laboratorium gemaakte DNA-primer-sequentie in een neusslijmvlies-monster ‘op zoek gaan’ (annealen en repliceren) naar een specifiek stukje (ooit) viraal genetisch materiaal (virus-RNA). Op dit RNA staan in code de instructies geschreven welke viruseiwitten en andere bestanddelen moeten worden gebouwd en hoe de boel in elkaar gezet dient te worden (virus-assemblage). De virus-eiwitten komen dus iets later in beeld in het hele proces.

De PCR-techniek is extreem gevoelig in het oppikken van RNA-fragmentjes en vermenigvuldigt deze vervolgens door middel van de PCR. Een antigeentest detecteert pas vanaf de gemaakte eiwitten, amplificeert níet en is minder gevoelig dan de PCR, maar nog steeds in staat kleine hoeveelheden eiwit aan te tonen met specifieke bindingsmoleculen met een kleuring in de test, zichtbaar als een streepje, indien positief.

Doch, van zowel eventueel gedetecteerde RNA-fragmenten als virale eiwitten (bij antigeentest), weten we niet in welke toestand of context deze zich bevinden, en hoe lang zich dit al in het neusslijmvlies bevindt? Noch weten we, zonder verder medisch onderzoek door een arts, of er zinnige (klinische) relevantie bestaat tussen eventueel aangetroffen stukjes virus-RNA of eiwitten en eventuele aanwezige symptomen. Was er überhaupt nog wel intact virus? Was of is er daadwerkelijk een infectie gaande? Of was het hooguit een poging tot infectie door een virale indringer, waarbij het immuunsysteem in onze luchtwegslijmvliezen de indringer al succesvol tegenhield?

Positieve uitslagen in beide tests zeggen hooguit iets over de aanwezigheid van sporen van bouwstenen van het gezochte virus, maar stellen dus niet direct actief virus vast, en al helemaal geen ziekte of besmettelijkheid. Dit kan pas serieus genomen worden, als ook de klinische context - door onderzoek van een arts - wordt meegenomen, en dat is bij alléén maar laten testen niet het geval.

Als we dan toch voor de volledigheid ingaan op de tests zelve, dan is de kans op een fout-positieve uitslag bij de antigeentest kleiner dan bij de PCR-test. De reden is dat de antigeentest detecteert op het niveau van viruseiwitten en de PCR-test al positief kan aangeven op het niveau van virale RNA-brokstukken, terwijl de eiwitten nog niet eens gemaakt hoeven te zijn.

Ter vergelijking: stel dat je je auto onderzoekt op olielekkage., dan zou in deze vergelijking de PCR-test al een probleem vaststellen bij enkele onschuldige druppels, maar slaat de antigeentest pas positief uit als er grotere en andere oliesporen zijn. Toch kun je in beide gevallen niet alleen op basis hiervan concluderen, dat er daadwerkelijk een olieprobleem is. Er is bijvoorbeeld niet eens een testrit met de auto gemaakt en de auto is niet op de brug geweest. Verder onderzoek en een samenhang van bij olielekkage passende problemen maken het plaatje pas compleet. Zo is het dus ook met medische conclusies.

Tot slot is het erg vreemd dat de website van de rijksoverheid geen antigeen-zelftest adviseert als je even goed ziek bent. Op de overheidssite schrijft men: “…dat een zelftest dan niet zou volstaan, en is het advies, om u bij de GGD met een PCR-test te laten testen”.

Dit is heel vreemd, want juist als de klachten en het ziektebeeld duidelijker zijn, is kans op een foute positieve uitslag (en interpretatie) met een antigeen-thuis-zelftest kleiner. Maar gek genoeg wil de overheid dat u – zich best ziek voelend – toch ook nog een bezoek brengt aan de GGD, om daar ook nog eens een PCR test te laten doen. De enige reden, die ik kan verzinnen is dataverzameling: het opvoeren van het aantal positieve tests.