^DeAndereKrant

Maar hoe ontdoe je een hele wereldbevolking van haar eigendommen? Dat is nog niet zo eenvoudig. Het gewoon afpakken is uiteraard diefstal en daartegen zullen de meeste mensen zich (terecht) verzetten. Er kan dus niet verwacht worden dat mensen hun huis, hun inboedel, hun auto en hun banktegoeden zomaar inleveren omdat meneer ­Schwab dat zo graag wil. Dus, als al ons eigendom over acht jaar verleden tijd moet zijn, moet iedereen in betrekkelijk korte tijd onteigend worden. Dat kan alleen via situaties van ‘overmacht’.

De coronacrisis, de stikstofcrisis, de CO2-crisis, de woningcrisis, de Russische crisis en welke andere nieuwe crisis dan ook, lijken op het eerste gezicht allemaal losstaande overmachtssituaties te zijn. Toch hebben ze een belangrijke overeenkomst: allemaal gaan ze de bevolking enorme hoeveelheden geld kosten. Zo heeft de coronacrisis inmiddels meer dan 80 miljard euro gekost. Dat is ruim 10.000 euro per gezin (er zijn 8 miljoen gezinnen in Nederland, met een gemiddeld gezinsinkomen van ongeveer 30.000 euro). Voor CO2- en stikstofreductie heeft de nieuwe klimaatminister Jetten 60 miljard toegewezen gekregen. Dat is ruim 7500 euro per gezin. Allemaal publiek geld en dus allemaal door ons te betalen. Uit ons loon (ons eigendom).

Mede als gevolg van de Ruslandcrisis stijgt de energierekening van de Nederlandse gezinnen met 86 procent. De afgelopen maand zijn onze boodschappen 6,4 procent duurder geworden en aan die prijsstijgingen lijkt voorlopig geen einde te komen. Na jaren van dalende hypotheekrente is de huizenmarkt verzadigd en zijn de huizenprijzen op recordhoogte gekomen. Daarmee ook de hoeveelheid uitstaande hypotheekschuld, want mensen nemen hun leenbeslissingen op basis van maandlasten. En als bij toverslag stijgt nu ineens de rente nu weer. Als dat doorzet, komen massa’s mensen in enorme financiële problemen en kunnen ze niet meer aan hun verplichtingen voldoen waardoor hun huizen (onderpand) aan de banken vervallen. Waardoor de huizenprijzen zullen instorten. En daardoor komen er dan nog meer mensen met hun hypotheek ‘onder water’ te staan.

Meestal worden rentefluctuaties gezien als een soort natuurverschijnsel waarop niemand invloed heeft, maar dat is onjuist. Ze zijn gewoon het gevolg van beslissingen van mensen. Mensen die daarover zeggenschap hebben. Zoals de mensen die zich verenigd hebben in het WEF, die dus graag zien dat mensen hun eigendommen kwijtraken. Bij voorkeur aan hun banken.

Het onbetaalbaar maken van levensbenodigdheden is de meest efficiënte manier om mensen van hun arbeidsopbrengst te ontdoen. Zodat er onvoldoende overblijft om in het levensonderhoud te kunnen voorzien. Wie niet in zijn levensonderhoud kan voorzien, wordt afhankelijk. Die kan alleen overleven bij de gratie van de overheid. Als dit veel mensen wordt aangedaan, zit er niks anders meer op dan een basisinkomen te introduceren. Uiteraard op voorwaarden die de overheid daaraan stelt. Men heeft dan twee vliegen in een klap: een bevolking zonder eigendom en zonder zelfbeschikkingsrecht. Een reddeloze en machteloze bevolking die niets anders meer kan dan gehoorzamen, in ruil voor een overlevingsrantsoen. Maar die volgens Schwab gelukkig zal zijn met de ‘goede zorgen’ van zijn nieuwe ­wereldregering. Nog maar een paar crisisjes te gaan en het is zover.