^DeAndereKrant

Woensdag 28 september vorig jaar schrok België wakker met het alarmerende nieuws dat de 36-jarige zelfstandige goudhandelaar en wapenverzamelaar Yannick Verdyck in zijn huis in Merksem, Antwerpen door een Frans anti-terreurcommando was doodgeschoten. Volgens de berichten van het federale parket werd Verdyck verdacht van het plannen van een aanslag tegen de Belgische overheid, waardoor er op het nippertje een terreurdaad zou zijn voorkomen. Verdyck, die bekend stond om zijn betrokkenheid bij de autonomiebeweging en zichzelf “soeverein” had verklaard, werd in de Belgische media direct afgeschilderd als een “extreem rechtse complotdenker”. Bronnen bij de nationale omroep VRT beweerden dat Verdyck gevaarlijke ideeën koesterde over een politieke elite, waaronder het World Economic Forum, die onze samenleving zou ondermijnen. Familie en vrienden van Verdyck schetsten o.a. tegenover De Andere Krant, in oktober vorig jaar, een geheel ander beeld. Ze kenden Verdyck als een rustige jongen met een hoog politiek bewustzijn, zonder strafblad of psychiatrische voorgeschiedenis, en met een groot empathisch vermogen, die bereid was om iedereen te helpen die zich zorgen maakte over de staat van onze samenleving. Ze benadrukten dat zijn wapenverzameling volledig legaal was, met een vergunning. Ze vroegen zich af waarom de autoriteiten ervoor hadden gekozen om zo hard op te treden tegen Verdyck, en vooral waarom er een Waals, Franstalig arrestatieteam was ingezet in plaats van een Vlaams.

Bijna tien maanden na het overlijden van Verdyck, ontmoet De Andere Krant in Antwerpen Erik Geenen (1959), een gepensioneerde vermogensbeheerder die zich al vijftien jaar de beste vriend van Verdyck noemt, en zich nu inzet om gerechtigheid te krijgen voor Yannick. Geenen verwierf in België bekendheid als ‘de aandeelhoudersactivist met het groene petje’ die het met name de Nationale Bank van België (NBB) lastig maakte met kritische vragen tijdens aandeelhoudersvergaderingen. Hij inspireerde daarmee de actiegroep NBB4Ever, die opkomt voor de belangen van de kleine aandeelhouders van de NBB. Geenen, die ook andere financiële instellingen kritisch volgde, werd in het verleden regelmatig geïnterviewd in de Belgische media. Hij woont sinds enkele jaren een deel van de tijd in Kenia. Wij praten met hem in restaurant l’Entrepôt du Congo, in het hart van Antwerpen. “Zolang de omstandigheden het nog toelaten, reis ik nog op en neer tussen België en Kenia (Afrika)”, vertelt Geenen. “Als de rellen in Frankrijk en Brussel escaleren, dan kan reizen wel eens heel moeilijk gaan worden. Om nog maar te zwijgen over de oorlog in Oekraïne. Als er ergens een breuk komt in het distributiesysteem, zullen de supermarkten binnen enkele dagen leeg zijn. Dit was exact de reden waarom Yannick Verdyck zich zo fanatiek stortte op het voorbereiden om zijn familie en vrienden te beschermen. Hij realiseerde zich dat er een moment zou kunnen komen waarop de overheid niet langer in staat zou zijn haar burgers te beschermen. Yannick leefde in een wijk met veel immigranten en constante onrust. Zijn constante waarschuwing was: Mensen onderschatten de situatie.”

Hoe heb je de afgelopen negen maanden na de dood van Yannick – beleefd?

Tot oudejaarsdag 2022 ben ik maanden aan een stuk door ziek geweest. Ik was niet in staat om te functioneren. Wellicht bevond ik me op de rand van een depressie. Het gaat wel over je beste vriend, hè. En dan wordt daar onbeschroomd de grootste smeerlapperij over gepubliceerd. En iedereen vindt het maar normaal. Na enkele uren twijfelen, besloot ik dezelfde dag om publiekelijk de verdediging van mijn beste vriend Yannick op mij te nemen. De leugens, de desinformatie en de framing gingen te ver, ik kon dat niet zomaar laten passeren. Ik besef dat ik daarvoor een vlijmscherpe doorn in het oog van de Belgische autoriteiten ben geworden, maar ik hoop dat mijn relatieve bekendheid in de Nieuwe Media mij beschermt tegen de willekeur van de overheid.

Kun je uiteenzetten wat er volgens jou exact is gebeurd op die vroege ochtend van 28 september?

Er werden die ochtend twee versterkte huiszoekingen uitgevoerd omdat de autoriteiten ervan overtuigd waren dat een groep zogenaamd “extreemrechtse activisten” op het punt stonden om een aanslag te plegen: Bij Yannick in Merksem en bij zijn vriend Igor G. in Gent. De andere huiszoekingen waren gewone huiszoekingen zonder buitensporig geweld en op de normale uren. Er werden die ochtend van 28 september 2022 in totaal zes mensen opgepakt waarvan er twee effectief aangehouden werden: Igor G. en iemand die niet gekend is door mij of de familie, een zekere Marc geloof is. De vier andere onschuldige mensen werden bijna onmiddellijk vrijgelaten, twee zelfs zonder verhoor door de onderzoeksrechter. Die mensen zijn echter zodanig getraumatiseerd door de gebeurtenissen en willen absoluut niet vernoemd worden, zelfs niet met initialen. Dat ze hem hebben doodgeschoten is een onwaarschijnlijke blunder geweest, want het heeft het anti-overheidssentiment in België sindsdien enorm gevoed.

Naar mijn inzicht zijn ze op de betreffende woensdagochtend, 28 september, omstreeks half vijf de tuin van Yannick binnengedrongen met als doel hem in zijn slaap te overmeesteren. De commando’s hadden echter de soliditeit van de gepantserde achterdeur onderschat waardoor hun eerste poging om de deur open te breken mislukte. De woning van Yannick was zeer goed beveiligd. Ten eerste omwille van de verplichtingen die opgelegd worden aan mensen die een wapenvergunning hebben en vervolgens omwille van de grote hoeveelheden goud en contant geld die hij als zelfstandig goudhandelaar thuis bewaarde. Na de mislukte poging hebben ze de deur met bruut geweld opengebeukt doch dit blijkt kostbare tijd gekost te hebben en het ging uiteraard gepaard met veel lawaai. Al dat tumult heeft Yannick uiteraard gewekt en hij heeft zonder enige twijfel gedacht dat hij het slachtoffer was van een gewapende overval. Ondertussen was de belangrijkste troef van de Franstalige commando’s, het verrassingseffect, volledig verdwenen en gelet op de berichtgeving onmiddellijk na het drama waren die mensen wellicht gebriefd over een schietgevaarlijke extreemrechtse terrorist waardoor de agenten wellicht vreesden voor hun leven. Persoonlijk ben ik ervan overtuigd dat Yannick niet geschoten heeft. Gelet op het verloop van de gebeurtenissen en de verklaringen van de buren hebben de agenten wellicht gepanikeerd en hebben zij vrijwel onmiddellijk het vuur geopend. Betrouwbare getuigen hebben een vijftal schoten gehoord die allemaal hetzelfde klonken. Het tijdstip van overlijden is vastgesteld op een uur na het schietincident zonder dat er een ambulance is gebeld. Ik heb geen idee waarom. Je verstand staat erbij stil. Maar dat ze hem hebben doodgeschoten is een onwaarschijnlijke blunder geweest, want het heeft het anti-overheidssentiment in België een extra boost gegeven en een onschuldige burger met een blanco strafregister blijft ook na zijn dood onschuldig.

Helemaal zeker weten we het niet. ’s Morgens werd er nog door politici en MSM gezegd en geschreven dat Yannick het vuur had geopend en de politie dat vuur beantwoord had, maar nog dezelfde dag veranderde ze dat verhaal in “een dode bij een "schietincident", zonder extra informatie daarover te geven. Dat kan volgens mij enkel omdat de onderzoeksrechter bij de eerste vaststellingen geen kogelinslagen in de richting van de politie gevonden heeft. De reconstructie van het incident in december zou hierover uitsluitsel moeten geven doch daar mag, gelet op het geheim van het onderzoek, niet over gecommuniceerd worden. Ondertussen bleef overal het nieuws rondgaan dat er een extreemrechtse complotdenker op tijd was uitgeschakeld die op het punt stond om onschuldige mensen te gaan vermoorden. En ook hoorde je overal dat de autoriteiten en the special forces van de politie hun werk uitstekend hadden gedaan. Zo is er een vertekend beeld ontstaan.

Het is mijn plicht om Yannick gerechtigheid te verschaffen. Toen bekend werd dat hij door de politie was doodgeschoten, waren zowel de politiek als de media snel om Yannick te portretteren als een "levensgevaarlijke complotdenker met extreemrechtse sympathieën die een aanslag op het punt stond te plegen". De mediaberichtgeving leek duidelijk vooraf geïnstrueerd. Het is enorm zwaar om niet alleen je beste vriend te verliezen, maar ook te moeten toezien hoe zijn reputatie postuum door de pers wordt besmeurd, terwijl je weet hoe goedhartig hij werkelijk was. Net als alle sportschutters en andere erkende wapenhandelaars in België had Yannick een blanco strafblad en een medisch attest waarin vermeld stond dat hij “psychisch en fysisch bekwaam was om met een vuurwapen om te gaan.” Yannick had evenmin problemen met justitie. Hij leefde strikt volgens de regels, want voor hem waren die wapenvergunningen een laatste toevluchtsoord voor het geval de politie ons niet meer kon beschermen. Wat ze deden, was niets anders dan karaktermoord. Zo hebben ze Yannick voor de tweede keer gedood. Naar mijn inzicht heeft de overheid Yannick gebruikt als een 'trofee', een extreemrechtse en gevaarlijke schurk die ze konden tonen om zelfs zijn naaste vrienden en familie aan hem te laten twijfelen. En niemand die het interesseert.

Als er een criminele, minderjarige moslim de orders van de Franse politie negeert, en wordt doodgeschoten, is het hele land in rep en roer, terwijl er naar Yannick geen haan gekraaid heeft. De multiculturele ideologie is de grootste leugen die ons de voorbije decennia verkocht is. En de huidige actualiteit bewijst maar weer hoe ze ons in haar greep heeft/ houdt.

Kijk maar naar de situatie in Frankrijk: het lijkt wel Mad Max met al die opstandige relschoppers. De autoriteiten hebben nauwelijks nog controle over de chaos. In dat opzicht had Yannick een visionaire blik, en al zeg ik het zelf: ik ook. Vanaf 1989 kreeg ik in de gaten dat het heel erg fout zat in de financiële wereld en na de ondergang van de Barings Bank in 1995 kreeg ik het gevoel dat West-Europa op langere termijn geen veilige haven zou blijven. Om allerlei redenen woon ik nu afwisselend in België en Kenia.

Heb je na al die maanden een idee waarom er een Waals, Franstalig arrestatieteam was ingezet in plaats van een Vlaams team?

Mijn vermoeden is dat de Belgische overheid mogelijke lekken wilde vermijden. Yannick, voorzitter van een grote schuttersclub kende veel politiemensen in en rond Antwerpen en het lijkt dan ook logisch dat men geen risico’s wilde nemen bij de arrestatie van een “gevaarlijke extreemrechtse terreurverdachte die een aanslag wilde plegen”. Bovendien is het anti-rechtse-Vlaamse sentiment in Wallonie veel heviger dan in Vlaanderen. Anders gezegd: die zijn veel eerder bereid om een vermeende Vlaamse “terrorist” hard aan te pakken.

Op 19 juni (Yannick’s verjaardag) publiceerde het satirische journalistieke platform “‘t Scheldt” dat de Belgische Staatsveiligheid was getipt door een dronken ex-vriendin van Yannick die in een jaloerse bui een SMS zou gestuurd hebben. Sinds juni 2022, drie maanden voor zijn dood, had Yannick een relatie met een Oekraïense vrouw, wat zij kennelijk niet kon verteren. tscheldt.be publiceerde dat ze in het bezit zijn van het SMS-bericht dat de bal aan het rollen bracht. In het SMS'je zou staan dat Yannick met zijn vrienden op het punt stond een drone-aanval op een druk bezochte publieke plaats te plannen. Eerlijk gezegd was dat de vraag die ik me al sinds eind september stelde: Zou het een jaloerse ex zijn die onrechtstreeks Yannick de dood ingejaagd heeft? Een andere belangrijke trigger was wellicht het moment waarop de eerder genoemde Igor G. besloot om van Gent naar Merksem/Antwerpen te verhuizen om Yannick. Dat kan voor de autoriteiten een soort "wake-up call" zijn geweest, zo van: “en nu gaan ze tot actie over”. Waarschijnlijk hebben ze mij ook in de gaten gehouden vanwege mijn intensieve contact dat ik met Yannick onderhield, maar mijn verblijf in Kenia betekende waarschijnlijk mijn redding.

Alleen de podcast De Compleetdenkers en jullie als De Andere Krant. En het journalistieke platform T Scheldt. De familie heeft een procedure wegens doodslag opgestart doch zit vast zolang het onderzoek niet officieel afgerond wordt. Eind september/begin oktober wordt er wellicht in Merksem een herdenking georganiseerd om eerherstel voor Yannick te bekomen. We zijn daar momenteel over aan het brainstormen.