^DeAndereKrant

“Laat de regenboogindoctrinatie beginnen”, schreef de Gaykrant voor aanvang van pridemaand op Twitter. Verschillende grote bedrijven laten zich hier blijkbaar graag voor lenen, mogelijk gemotiveerd door een speciale scorelijst – de corporate equality ­index – van LGBTQ+-lobbyorganisatie Human Rights Campaign die fors gesubsidieerd wordt door George Soros’ Open Society Foundation. Hema verkoopt regenboogtompoucen, Postnl bezorgt pakketjes in een regenboogbus, Adidas verkoopt een badpak voor mannen, de als man geboren Dylan Mulvaney promoot sportbeha’s van Nike. Biermerk Bud Light gebruikt dezelfde transvrouw als het gezicht van de Amerikaanse campagne en heeft sindsdien het marktaandeel in de VS in een vrije val zien geraken. Op de voorpagina van de pride-editie van het Britse modemagazine Glamour prijkt een zwangere transgenderman – oftewel een biologische vrouw – Logan Brown. Naar eigen zeggen is ze “onverwacht zwanger geraakt van haar partner, een non-binaire drag performer”.

Steeds meer mensen verzetten zich tegen deze regenboogpropaganda, een ogenschijnlijk gecoördineerde ideologische aanval met als doel normen, waarden en definities te veranderen. Ook binnen de gayscene zelf wordt nu op de rem getrapt. Stichting De Roze Leeuw, een belangenorganisatie voor ‘gewone’ homoseksuelen, lesbiennes en biseksuelen (LHB), startte een heus tegenoffensief. Oprichters Lennard van Mil en Erik Havenaar vinden dat LHB radicaal moet breken met de activisten van de regenbooglobby, met name transgenders, queers, interseksen, en andere seksuele identiteiten die niet in een categorie vallen (TQI+). Laatstgenoemde groep promoot volgens het duo opvattingen die niet kloppen. “Het idee dat je al vanaf jonge leeftijd je geslacht zou kunnen kiezen en zelfs medisch kunt laten aanpassen, is niks om te vieren”, stelt Van Mil. “Dat is zo fundamenteel, onze hele natuur en alles wat ons definieert als mens wordt daarmee ontkend”, vult Havenaar aan. Bovendien is er geen sprake van een gemeenschap, stelt het duo. “LHB gaat om op wie je verliefd wordt, alle letters daarna gaan om hoe je je voelt in je lichaam, dat is totaal iets anders.”

Gays Against Groomers – een Amerikaanse bondgenoot van De Roze Leeuw – heeft zich zelfs volledig tegen de “overbodige pridemaand” en de “trend van het indoctrineren, seksualiseren en medicaliseren van kinderen onder het mom van LGBTQIA+” gekeerd. Zij stellen in hun video Done with pride dat “het verminken van kinderen en experimenteren op hen” moet stoppen. Ook onder transgenders zelf – definitie: iemand met een genderidentiteit heeft die niet overeenkomt met het biologische geslacht – is er verdeeldheid. Zo windt Trans Against Groomers er ook geen doekjes om. “Miljoenen transgenders willen niks te maken hebben met de alfabetreligie en strijden samen met ouders en bezorgde mensen om kinderen te beschermen”, stellen ze op hun Instagram-pagina.

Critici van de genderideologie die zou moeten staan voor inclusie, worden door de Amerikaanse president Joe Biden liever buitengesloten. Hij ­stelde in de aankondiging van de pride-­maand dat transgender­kinderen gevaar lopen “door bewapende haatgroepen” en de honderden “nieuwe anti-LGBTQI+ wetten”, zoals het ingestelde verbod op transgenderzorg voor minderjarigen in steeds meer Amerikaanse staten, waaronder Florida en Texas. Ook de Nederlandse regering staat overduidelijk aan de kant van de regenbooglobby. Zo steunt Rutte IV geslachtsverandering om “bij te dragen aan de emancipatie van transgenders” door deze volledig te vergoeden vanuit de basiszorg, zoals borstprotheses voor mannen of juist verwijdering van borsten bij vrouwen en het verwijderen of construeren van geslachtsdelen. Ook wordt er gesleuteld aan de transgenderwet, waarin staat dat er een deskundigenoordeel in de toekomst niet meer nodig zal zijn voor wijziging van geslachtsregistratie in officiële documenten. Twaalf Europese landen hebben al zulke wetgeving aangenomen. Finland, Zweden en Groot-Britannië daarentegen hebben de richtlijnen voor geslachtsbevestigende ‘zorg’ juist aangescherpt, waardoor minderjarigen geen puberteitsremmers meer krijgen en niet in medische transitie kunnen gaan.

Sociaal-wetenschapper Laurens Buijs, die onderzoek doet naar gender en seksualiteit, is het middelpunt geworden van de verdeeldheid in de LHBTQ+-discussie. Hij vindt het onverantwoord om gender te reduceren tot een kwestie van zelfidentificatie. “Zelfidentificatie heeft geen wetenschappelijke basis en ligt op ramkoers met de activistische agenda van feministen en LHBTI tegen het patriarchaat.” Buijs snapt wel dat ‘pride’ op steeds meer weerstand onder de bevolking stuit. “LHBTI’ers hebben alle reden om trots te zijn op wie ze zijn, maar dat is geen vrijbrief voor grenzeloos narcisme en autoritaire politiek, waarin iedereen die tegenspartelt of kritische vragen stelt keihard wordt aangepakt”, schrijft Buijs, die op non-actief gesteld werd door de Universiteit van Amsterdam, nadat hij als klokkenluider kritiek uitte op de geradicaliseerde trans-en non-binaire beweging en de wokecultuur op de universiteit. In de pride-maand juni werd een mailwisseling tussen hem en de Gaykrant gecensureerd, vanwege Buijs’ “genderkritische houding”. Eerst werd het artikel – tegen de afspraak in voorzien van een naschrift van de hoofdredactie, daarna werd het zelfs offline gehaald.

Niet de eens gepredikte gelijkwaardigheid, maar verdeeldheid overschaduwt de pridemaand anno 2023. Stichting De Roze Leeuw wil hier verandering in brengen en een alternatief bieden voor ‘woke’. Met een serie aan ­activiteiten komen ze tegemoet aan mensen uit hun achterban die zich niet vertegenwoordigd voelen door de regenbooglobby van de staatsgesteunde belangenorganisatie COC. Met borrels, wandelingen en andere events willen ze mensen weer trots op zichzelf en de Nederlandse cultuur maken en laten genieten van de natuur. “We zijn onafhankelijke mensen, daar staan we voor”, stellen Havenaar en van Mil. “We besteden liever aandacht aan de echte helden van Nederland dan dat we onze seksualiteit gaan vieren.”

Stichting Voorzij, een feministische organisatie die zich inzet voor de belangen van vrouwen en meisjes, verwerpt het idee van meer dan twee geslachten.“Ik vind daar juist geen gedachte achter zitten, dat je mag zijn wie je bent”, aldus Renske Verheul van de Stichting tegenover De Andere Krant. “Het zou pas echt vooruitstrevend zijn om te accepteren dat meisjes en jongens als individuen persoonlijke voorkeuren hebben en dat die niks met hun sekse te maken hoeven te hebben. Jongens kunnen bijvoorbeeld van ballet houden en meisjes van voetbal. Sommige kinderen met non-conformerend gedrag blijken later homoseksueel of lesbisch te zijn, maar minstens 80 procent van de kinderen groeit over gevoelens van ongemak rondom hun geslacht heen.” Volgens Verheul is het een wetenschappelijk feit dat er twee geslachten zijn: man en vrouw. Toch wordt vanuit sommige ‘wetenschappelijke’ stromingen getornd aan deze definitie. Het tijdschrift Wetenschap in beeld schreef bijvoorbeeld dat er in de steentijd al non-binaire mensen waren, onthuld door 1252 grafvondsten van Duitse onderzoekers. Verheul: “Het is een verschil of je zegt dat er 96 genders zijn, of dat je zegt dat er mensen zijn die geloven dat er 96 genders bestaan. Ga je mensen met autoriteit onwaarheden laten vertellen, of laat je ze vertellen dat er bepaalde manieren van denken zijn?” Verheul ziet tijdens pride en bij de ‘regenbooglobby’ allerlei nieuwe hokjes ontstaan. “Wat is trans of non-binair? Wat is je een meisje of jongen voelen? Word je als ziel geboren in een verkeerd lichaam? Wat is dan die ‘ik’ die geboren wordt in een verkeerd lichaam?” vraagt ze zich af. “Als je doorvraagt, kom je altijd op stereotypes uit. We zitten in een tijd van maakbaarheidsdenken waarin mensen menen dat als je niet gelukkig bent, je dat zou kunnen oplossen met technologieën, medicijnen en behandelingen. Maar niet alles in het leven ís maakbaar, er zijn fases, dingen gaan voorbij. Dat leer ik mijn kinderen ook.”