^DeAndereKrant

In coronatijd heeft De Vries met vier anderen een lokale politieke partij opgericht: Keerpunt22, om ook in de gemeente Tubbergen – waar Albergen onder valt – een steentje bij te dragen aan de gemeenschap. Vanuit zijn ambtspositie kwam hij te weten dat die vreemde mensen ‘statushouders’ waren, die het COA in ‘t Elshuys had ondergebracht. Tijdelijk, zo werd hem medegedeeld. “De gemeente wilde het niet naar buiten brengen, omdat er dan onrust zou ontstaan. Ik zei: er ontstaat onrust als we dingen achterhouden.”

Intuïtief voelde De Vries dat er iets niet pluis was. Na enige onderzoek kwam hij erachter dat het COA het hotel wilde kopen. De Gemeente Tub­bergen bevestigde dit, maar verzekerde hem dat er geen sprake van was omdat huisvesting niet in het bestemmingsplan van de gemeente past. Het hotel bood bovendien slechts ruimte aan 80 gasten. Om er 150 tot 300 asielzoekers te kunnen huisvesten moeten er woonunits op de grond omheen worden geplaatst. Dat kan nooit de bedoeling zijn, redeneerde Tubbergen.

Begin augustus, vlak voor zijn vakantie met de camper naar Portugal, informeerde De Vries nog even naar de laatste stand van zaken. Hij kreeg vanuit de gemeente te horen: “Geen zorgen. Wij hebben het COA medegedeeld dat we niet meewerken aan de bestemmingswijziging. Er kan geen woonfunctie op komen.” In Zuid-Europa kreeg hij een onheils­telefoontje: het COA had het hotel gekocht voor 1,7 miljoen euro. De Vries brak woedend zijn vakantie af en reed in een rechte lijn terug naar zijn dorp. Sindsdien staat hij spreekwoordelijk, en soms letterlijk, op de barricaden.

Hij is niet voorgelogen door raadsleden, weet De Vries. “Den Haag heeft het gemeentebestuur – dat wel naïef is geweest – gepasseerd onder de noemer crisis. Precies zoals ze ook hebben gedaan met de lockdowns en de coronapas.”

Correspondentie vanuit het College van B&W in handen van De Andere Krant, bewijst die lezing. Het Twentse gemeentebestuur heeft al in juni aan het Rijk en COA laten weten dat “de locatie niet geschikt is voor deze grootschalige opvang. Dat past niet in het bestemmingsplan. Daarbij staat de ontwikkeling niet in verhouding tot het aantal inwoners van onze gemeente en specifiek het dorp Albergen”.

Het dorp telt 3000 inwoners. De komst van honderden asielzoekers heeft grote impact op wat De Vries beschrijft als een “kneuterige, hechte dorpscultuur”. In de gemeentelijke brief, onder anderen ondertekend door burgemeester Wilmien Haverkamp-Wenker, staat verder dat Tubbergen zijn uiterste best doet mee te helpen de vluchtelingencrisis te beteugelen. “De situatie in Ter Apel is schrijnend, de noodzaak om iets te doen in de azc’s is hoog. Dat erkennen wij en daarin willen wij naar evenredigheid, passend bij de schaal van onze gemeente, onze verantwoordelijkheid nemen. Dat hebben we al gedaan, want er is opvang gerealiseerd voor 60 Oekraïense vluchtelingen.”

Het is niet genoeg voor de regering. Afgelopen dinsdag (23 augustus) kwam Eric van der Burg op bezoek. De staatssecretaris Asielzaken liet doorschemeren dat “de asielzoekers er gaan komen. Over hoe je dat doet, daar ga ik het met het gemeentebestuur over hebben”. De Vries: “Ik vond zijn houding dramatisch. Onderhandelingsruimte is er niet. Hij erkende dat de staat de gemeente heeft gepasseerd, maar liet doodleuk weten dat er alleen te praten valt over hoe we mee willen werken. Zo niet, dan gaat de staat het op landelijk niveau afdekken met de beste juristen die ze hebben. Het hotel is gekocht en die asielzoekers gaan bij jullie gevestigd worden, was de strekking van zijn verhaal. Hij gaf alleen antwoord op zelf gestelde vragen”.

Ondertussen zijn in veel main­streammedia de Tukkers als xe­nofoob afgeschilderd. Opiniemaker Johan Derksen zei in VI dat hij het idioot vindt dat ze in “dat dorpje allemaal staan te protesteren als rednecks (een dom, onwetend, agressief en discriminerend persoon – red.)”. Bij RTL Nieuws kwam een foto voorbij van een bord waarop staat ‘Met 300 azc’ers van kleur binnenkort in Albergen verkrachting, beroving en terreur!’ – in de buurt van een groep jongeren uit het dorp. Psychologen beschreven daarop de ouders van Albergen als volwassenen die hun kinderen racistische denkbeelden meegeven. De Vries zegt dat het totaal bezijden de waarheid is. “Dat bord is door onze eigen jongeren snel weggehaald, maar de media hadden het al op de foto gezet. We zijn niet tegen vreemdelingen. Ik heb zelf weleens een klein Syrisch jongetje dat was verdwaald terug naar het hotel gebracht. We hebben aantoonbaar als ons best gedaan met de opvang van statushouders. We willen praten over wat maximaal haalbaar is voor onze gemeenschap. Maar wel met gezond verstand. Ik werkte voor de marechaussee en ben vaak in asielzoekerscentra geweest. Ik heb gezien wat er gebeurt als je grote groepen bij elkaar zet die niks te doen hebben.

We staan bekend als de veiligste gemeente van Nederland. Dat met één dorpsagent en twee toezichthouders. Je kunt nu wachten op overlast als het doorgaat. Dat gebeurt ook als je hier 300 vreemde Belgen of Noren neerzet, die niks te doen hebben. Het heeft niks met rechtsextremisme te maken.”

Volgens De Vries is het van belang dat Nederland in gaat zien wat er werkelijk speelt. “Als ze dit erdoor krijgen, kunnen ze dit overal in het land gaan doen. De Wet verplaatsing bevolking is er in het zomerreces doorheen gedrukt. Dat is geen toeval. Ze testen hoever ze kunnen gaan. Het zou mij niet verbazen als ze daarna ook achter de Nederlandse voordeur hun slag gaan proberen te slaan”, aldus De Vries, die ook zijn eigen huis in waarde ziet dalen. “De banken en verzekeraars stellen in hun risico-analyses dat het onveiliger wordt met een azc in de straat. Daardoor daalt de WOZ-waarde van mijn huis en moet ik straks meer premie betalen. Als ik dat als burger constateer ben ik ineens racist. Bizar.”

Milo Schoenmaker, voorzitter van het COA, opperde in De Volkskrant het idee om een bijstandsgezin en asielzoeker in de toekomst onder één dak te huisvesten. Op dit moment krijgen veel statushouders voorrang bij het toewijzen van een woning, terwijl ook onder bijstandsgroepen de nood hoog is. Volgens Schoenmaker kan de staat twee vliegen in één klap slaan door bijvoorbeeld een bijstandsmoeder met kinderen samen te laten wonen met een statushouder in hetzelfde gebouw. Het zou volgens hem een mogelijke oplossing zijn voor de woningnood.