^DeAndereKrant

De ministeries van VWS en Buitenlandse Zaken meldden op 28 september dat zij “samen met ruim twintig partijen” een Global Health Pact hebben ondertekend en een Global Health Hub hebben opgericht.

Het bericht leidde tot commotie op de sociale media. De regering leek zich te committeren aan een internationale overeenkomst - een Global Health Pact - maar wat hield die precies in? Voor de Global Health Hub was een website gemaakt, maar de tekst van het pact bleek nergens te vinden. Navraag bij het ministerie van VWS leverde aanvankelijk niets op, behalve de mededeling van een perswoordvoerder dat het pact “binnenkort in de Staatscourant wordt gepubliceerd”. Kamerleden tastten ook in het duister. “Ik ben er ook naar op zoek”, meldde een woordvoerder van Belang van Nederland. Uiteindelijk stuurde VWS het document naar deze krant. Er staat niet veel meer in dan op de website van de Global Health Hub te vinden is.

De hub en het pact zijn uitvloeisels van de Dutch Global Health Strategy 2023-2030, door de regering aangekondigd in oktober 2022. Zij hebben drie officiële doelen: “Het versterken van de mondiale gezondheidsarchitectuur en nationale gezondheidssystemen, verbeteren van de internationale pandemische paraatheid en het adresseren van de impact van klimaatverandering op de volksgezondheid”.

De ‘partners’ die bij de hub zijn aangesloten en het pact hebben ondertekend, zijn uitsluitend Nederlandse partijen. Het gaat om bekende namen als het Aids Fonds, Amref (Flying Doctors), Cordaid, Koninklijk Instituut voor de Tropen, RIVM, Leiden University Medical Center (LUMC), TNO, Erasmus MC, TU Delft, maar ook minder bekende organisaties als het Amsterdam Institute for Global Health & Development (AIGHD), Dutch Global Health Alliance en Dokters van de Wereld. Verder doen mee verenigingen van medicijnenstudenten (IFMSA), artsen (KAMG) en niet te vergeten de Vereniging Innovatieve Geneesmiddelen, waarbij alle farmaceutische concerns in Nederland, inclusief Pfizer, zijn aangesloten.

De hub en het pact lijken bedoeld om het Nederlandse gezondheidsbeleid onder te brengen bij het internationale gezondheidsstelsel dat zich aan het ontwikkelen is. In combinatie met de controversiële Pandemiewet die in het voorjaar, ondanks felle protesten, door de Eerste Kamer werd aangenomen en die de minister van VWS ongekende macht geeft om het gezondheidsbeleid te dicteren, sluiten hub en pact naadloos aan op internationale initiatieven, met name vanuit de WHO, om een wereldwijde structuur op te zetten die volledige controle krijgt over het gezondheidsbeleid in de wereld.

Zowel de WHO als de EU hebben de (zelfverklaarde) ‘covidcrisis’ aangegrepen om in snel tempo gezondheidswetgeving in het leven te roepen die bevoegdheden verlegt naar internationale, niet-democratisch gecontroleerde organisaties.

De Europese Commissie startte in oktober 2020 met de European Health Union, die in november 2022 werd uitgebreid met de EU Global Health Strategy. Onder deze paraplu is een Health Emergency & Preparedness Response Authority opgezet – een Europese autoriteit die gaat bepalen hoe EU-lidstaten moeten reageren op “gezondheidscrises”. Deze Autoriteit werkt nauw samen met de nieuwe WHO Hub for Pandemic & Epidemic Intelligence.

Daar, op WHO-niveau, komt de echte macht te liggen als de huidige plannen doorgang vinden. Bij de WHO lopen twee trajecten die in de richting gaan van meer centralisatie. Deze week wordt in Genève onderhandeld over voorgestelde wijzigingen in de Internationale Gezondheidsrichtlijnen (IHR) die uit 2005 stammen. (Zie kader).

Daarnaast wordt gewerkt aan een nieuw initiatief, een wereldwijd Pandemieverdrag, waarover mogelijk in mei 2024 wordt gestemd op de World Health Assembly, de jaarlijkse bijeenkomst van de 196 WHO-lidstaten. Het Pandemieverdrag voorziet onder meer in de oprichting van een mechanisme waarmee vroegtijdig “bedreigingen” kunnen worden gesignaleerd. Op basis daarvan kan de directeur-generaal van de WHO een “internationale noodtoestand” afkondigen, die de WHO in staat stelt om ingrijpende vrijheidsbeperkingen op te leggen aan de wereldbevolking.

De WHO kreeg onlangs een stevige steun in de rug van haar moeder­organisatie. De Algemene Vergadering van de VN nam een resolutie aan – de UN Declaration on Pandemic Prevention, Preparedness and Response (PPPR) – die onder meer oproept tot universele vaccinatie.

De VN-verklaring onderkent de mogelijkheden van digitale gezondheidsdocumenten, zoals vaccinatiepaspoorten, en stelt dat er behoefte is aan een one health-benadering. De verklaring roept daarnaast op tot maatregelen om misinformatie, desinformatie, haatspraak en stigmatisering te bestrijden, vaccinatietwijfel weg te nemen en het vertrouwen in publieke zorgsystemen en autoriteiten te vergroten. Elf landen stemden tegen de PPPR, waaronder Rusland, Cuba, Iran, Nicaragua en Venezuela.

De WHO zit ondertussen niet stil. De organisatie is begonnen met een Global Digital Health Certification Network (GDHCN). Bedoeling van dit initiatief is om een wereldwijd systeem van digitale gezondheidscertificaten te introduceren, die reizigers verplicht bij zich moeten dragen. Het kan gaan om vaccinatiepaspoorten, maar ook bijvoorbeeld test- en herstelbewijzen en track-and-tracesystemen die aangeven waar iemand is geweest.

Deze plannen van de WHO roepen steeds meer weerstand op. Frank Gaffney, oprichter van het Center for Security Policy in de VS, waarschuwt dat de digitale WHO-certificaten de rechten van burgers ondermijnen. “Er kan in je eigen land misschien geen vaccinatieplicht zijn, maar als je dan niet meer kunt reizen, worden je rechten alsnog beknot.” Francis Boyle, hoogleraar internationaal recht aan de Universiteit van Illinois, die binnenkort het boek Stopping the Globalists publiceert, stelt dat de WHO werkt aan “een wereldwijde totalitaire medisch-wetenschappelijke politiestaat”.

David Bell, een Australische arts die negen jaar voor de WHO werkte, zegt dat de WHO aan de leiband loopt van grote landen en commerciële partijen. “Nog in 2019 zei de WHO dat pandemieën bij lange na niet de belangrijkste bedreiging zijn van de volksgezondheid. Nu zijn ze dat ineens wel. Je kunt wel nagaan dat er nu een heleboel pandemieën op ons af gaan komen als dit geld en macht oplevert.” Silvia Behrendt, een juridisch expert die ook bij de WHO werkte, bevestigt dat de WHO “bezig is zichzelf zo te organiseren dat ze voortdurend nieuwe pandemieën kan afkondigen die het uitroepen van steeds weer nieuwe ‘noodtoestanden’ rechtvaardigen. Dat is een uiterst lucratief verdienmodel voor de private partners van de WHO.” De WHO wordt gesponsord door de Bill & Melinda Gates Foundation, die ook zitting heeft in het bestuur, en door organisaties als de alliantie van vaccinproducenten Gavi en de Britse Wellcome Trust die nauw verweven is met de farmaceutische industrie.

De Werkgroep die zich bezighoudt met wijzigingen in de Internationale Gezondheidsrichtlijnen (IHR), en die afgelopen week bij elkaar kwam in Genève, heeft gezegd dat zij waarschijnlijk niet in staat zal zijn om haar voorstellen tijdig te publiceren. Volgens de statuten van de WHO moeten wijzigingen minimaal vier maanden voorafgaand aan de jaarlijkse ledenvergadering worden gepubliceerd, zodat landen voldoende tijd hebben om ze aan een intern democratisch proces te onderwerpen. De ledenvergadering, de World Health Assembly, vindt plaats in mei. De Werkgroep heeft het secretariaat van de WHO nu voorgesteld om een uitzondering te maken op de regels.

Dit heeft onafhankelijk onderzoeksjournalist James Roguski bekendgemaakt op zijn substack. Roguski vindt dit onacceptabel. De journalist, wiens website uitgebreide documentatie bevat over de gang van zaken bij de WHO, waarschuwt dat de wijzigingsvoorstellen zullen leiden tot een ongekende machtsconcentratie. Hij vindt het daarom noodzakelijk dat de lidstaten voldoende tijd hebben om de voorstellen voor te leggen aan het volk. Roguski is aangesloten bij het nieuwe initiatief Door to Freedom, waarin een aantal prominente critici van het WHO-beleid samenwerken.

In Nederland is ook een initatief begonnen om de machtsgreep van de WHO te bestrijden: Stop WHO.nl.