^DeAndereKrant

Professor Jaap C. Hanekamp (UCR Middelburg, onderdeel van Utrecht University) stelt dat we eerst terug moeten naar de vraag ‘is er een stikstofprobleem?’. “Antwoord: het is een definitiekwestie. Er zijn normen afgesproken, na een reeks onderzoeken. Daardoor is een getalsmatige werkelijkheid gecreëerd. Afgesproken is: als de stikstof boven de norm uitkomt, dan is dat slecht voor de natuur. Je kunt al een discussie voeren over de legitimiteit van de norm. Het volgende probleem: hoe meten we stikstofdepositie? Stikstof dat in regenwater terechtkomt, is meetbaar. Maar neem vandaag, een prachtige dag (16 juni – red.). Er is geen instrument om de droge stikstofdepositie fatsoenlijk te meten. Dus wordt dit door het model Aerius gedaan. Ik ben niet tegen modellen, zoals sommigen zeggen. Wat ik stel, is dat dit model niet nauwkeurig genoeg is. We kunnen niet eens bepalen hoeveel stikstof er op een hectare neerdaalt. Er valt dus niet te zeggen: hier staan tien koeien, dat betekent zoveel stikstof en heeft deze gevolgen voor de natuur. Kortom: het beleid is gestoeld op een getalsmatige werkelijkheid, gecreëerd door een disfunctioneel model”, aldus Hanekamp, die lid is geweest van de Commissie-Hordijk. “De precisie die gesuggereerd wordt met het model, bestaat niet. Dat weet Den Haag. Waarom ze het zo doen? Als wetenschapper hou ik me afzijdig van speculeren. Wat ik wel durf te zeggen: het stikstofbeleid is waanzin. Kansloos, nutteloos en kostbaar.”

Nederland is een uitzondering in Europa. Op Jaaphanekamp.com, in de column Natuur en Stikstof - Het Paard en de Wagen, schrijft de professor daarover. “Daar leg ik uit dat heide in Duitsland als gunstig habitat wordt beoordeeld. Over de grens bij Nederland wordt voor dezelfde heide met andere drukfactoren gemeten.”

Nynke Koopmans, boerin en politica van BVNL in Friesland, gelooft net als veel collega’s niets van de motieven van de regering. Zij gelooft dat de regering uit is op het land van de boeren, door het ze op verschillende manieren bijna onmogelijk te maken rendabel te zijn. Het stikstofverhaal is een dekmantel. “Net zoals een coronavaccin niks met gezondheid heeft te maken, heeft het stikstofbeleid niets met natuur te maken.” Afgelopen woensdag stond ze met een groepje boeren en truckers voor het Provinciehuis in Leeuwarden. De demonstranten kregen te horen dat de provincie het “oneens was” met het stikstofbeleid van de overheid en dat in een brief had laten weten. “We dachten een medestander te hebben. Truckers die erbij waren, wezen ons op de misleiding. De provincie heeft wel een brief naar het Rijk gestuurd waarin staat dat ze het niet eens zijn. Ze hebben zelfs meer financiële steun gevraagd. Maar nergens stelt de provincie: we gaan niet meewerken. Dat spreken ze ook richting de boeren niet uit. Veel boeren – die dag en nacht bezig zijn met hun bedrijf – slaan ’s ochtends de krant open en lezen: provincie steunt boer. Ze denken: komt goed. Gedeputeerde Klaas Fokkinga zegt: we gaan het op de Friese manier doen, via ons uitvoeringsprogramma. Dat is een document van 300 pagina’s dat een drukke boer niet gaat lezen. In dat programma staat vrijwel hetzelfde plan als het Rijk heeft bepaald. Op zijn best wijkt het vijf procent af. Mensen worden rustig gehouden met een fopspeen. Daarom is het verzet nog relatief klein.”