^DeAndereKrant

Om te beginnen, Hamakers betoog is gebaseerd op rechtssystemen zoals die volgens haar in de Verenigde Staten zouden gelden. Het is goed erop te wijzen dat ons rechtssysteem staatsrechtelijk gezien zeer verschilt van dat in de VS. Dus met een uitleg hoe eventueel het Amerikaanse systeem zou werken in het kader van het autonoom worden zal de Nederlandse lezer niet veel opschieten.

Hamaker stelt dat volgens het handelsrecht een bedrijf uitsluitend met een bedrijf handel mag drijven. Een bedrijf kan niet naar een mens (Hamaker zal bedoelen een natuurlijk persoon) een nota sturen. Nu is onduidelijk of Hamaker het hier heeft over het Amerikaanse recht. Maar voor zover zij suggereert dat dit ook zou gelden voor Nederland, zit zij er sowieso naast. Het contractenrecht zoals neergelegd in het Nederlands Burgerlijk Wetboek, geldt voor bedrijven en consumenten waarbij consumenten soms extra bescherming genieten. Een beperking zoals door Hamaker genoemd dat een bedrijf geen nota naar een particulier mag sturen, staat nergens in het BW, noch in enige andere wet trouwens. Hoe is deze ongegronde stelling trouwens in te passen in ons maatschappelijk verkeer? Mag de loodgieter of de tuinman dan geen rekening sturen voor het door hem verrichte werk?

Het handelsrecht zou volgens Hamaker nog iets voor ons in petto hebben. Daar geldt: wie zwijgt stemt toe. Dus je zit, aldus Hamaker, vast aan een heleboel contracten zonder dat je dat weet. Maar in werkelijkheid kent ons recht zo’n regel helemaal niet. Voor de totstandkoming van een contract geldt dat beide partijen daarvoor toestemming moeten geven, art. 6:217 BW eist een aanbod en een aanvaarding. Beide rechtshandelingen moeten gericht zijn op het tot stand komen van de overeenkomst. Een ‘zwijgen’ door een partij kan niet automatisch worden uitgelegd als een wil die gericht is op het totstandkomen van een overeenkomst. Simpel zwijgen doet dus geen contract tot stand komen. Iets anders is dat een contract stilzwijgend tot stand kan komen. Maar dan moet de stilzwijgende toestemming kunnen worden afgeleid uit het gedrag van een partij. Bij voorbeeld: iemand rijdt een parkeergarage in. Dan sluit hij stilzwijgend een parkeerovereenkomst.

Maar belangrijker in dit verband is dat het handelsrecht niet van toepassing is op belastingafdrachten aan de overheid. Er komt met de ontvangst van een blauwe enveloppe geen overeenkomst tot stand tussen de burger en de staat. De betalingsplicht is gebaseerd op belastingwetgeving.

Hamaker suggereert dat landen geen staten maar bedrijven zouden zijn. Waarop is die stelling gebaseerd? Als zij bedoelt dat de Nederlandse Staat een onderneming zou zijn, zou die onderneming toch moeten zijn ingeschreven in het Handelsregister. Het is ons bekend dat Dun & Bradstreet de Staat der Nederlanden heeft gerubriceerd als bedrijf. Dun & Bradstreet is een kredietbeoordelingsbureau. Een classificatie door een kredietbeoordelingsbureau kan er natuurlijk niet toe leiden dat ons land dus een onderneming is geworden.

Onze geboorteakte is een waardepapier, zegt Hamaker. Die geboorteakte wordt gesteld op naam van een stroman. Dat document vertegenwoordigt in Amerika een waarde van 1 miljoen dollar. Als de slachtoffers van de toeslagenaffaire zouden weten dat zij begunstigde zijn bij een trust, dan zouden ze geen financiële problemen hebben, aldus Hamaker. Met name hier vragen wij ons af: waar is het bewijs? Het is met name deze opvatting die in kringen van maatschappijkritische mensen vaak valt te beluisteren. Hamaker noemt nog geen begin van bewijs. Wij hebben nog nooit iemand gesproken die zijn trustbedrag met succes heeft opgeëist. Een oproep daartoe van ons via het videokanaal Café Weltschmerz heeft geen enkele reactie opgeleverd. De promotor van de trustgedachte, Ronald Heister van Bossmaker, hebben wij uitgenodigd in de studio. Maar hij is daarop niet ingegaan. Hij schijnt te hebben toegegeven dat zelfs hij niemand kent die het ooit gelukt is een erfenis uit de trust te incasseren. Wel kun je bij Bossmaker voor 550 euro per persoon de nodige documenten voor het incasseren van de erfenis kopen.

Uit een vonnis van de Rechtbank Utrecht van 11 februari 2022 blijkt dat zo’n 7900 mensen bij de ‘Trustbelastingdienst’ hun erfenis uit de trust hebben opgeëist. Daarbij werd verwezen naar een uitspraak van de ‘Hoge Raad van de Kinderen’. Voor het bestaan van deze twee diensten is geen enkel bewijs. De rechtbank kon niets met dat verhaal.

Misschien is het wel goed ook erop te wijzen dat wij in het Nederlandse recht de rechtsfiguur ‘trust’ helemaal niet kennen. De hoon die in de reguliere media over deze kwestie viel te beluisteren, was - helaas - volkomen terecht.

Volgens Hamaker zijn we niet wie we zijn. Wij wonen niet in ons huis, dat is een stroman. Ons huis is niet van ons maar van een stroman maar we weten het niet. Dat blijkt wel uit het feit dat de belastingdienst in aanslagen onze naam in hoofdletters schrijft, zo betoogt Hamaker. Waar is het bewijs? Het is mooi om autonoom te worden. Schrijvers dezes zouden dat ook graag willen. Maar dat is niet zo eenvoudig als Hamaker suggereert. Helaas zijn er nogal mensen die in hun streven naar autonomie denken dat ze de alledaagse spelregels kunnen negeren. Ze betalen geen belasting meer en geven aan oproepen en dwangbevelen geen gevolg. Aan het eind van de dag zijn ze wel hun geld, of nog erger, hun huis kwijt. Of ze voeren geen verweer in een strafzaak omdat ze de rechter niet erkennen, en ze belanden in de gevangenis.

De bottom line is dat elk rechtssysteem niet meer is dan een door mensen gecreëerde fictie. Het is geen exacte wetenschap waarin nieuwe ontdekkingen tot een wijziging van onze rechtspositie kunnen leiden. Het geldende recht is het recht waarvan naleving met (staats)ge­weld afgedwongen wordt. Binnen een dergelijk systeem kan niemand autonoom functioneren simpelweg omdat een individuele burger geen machtsmiddelen heeft om zich te verzetten. Zolang er geen omwenteling in de vorm van een revolutie of machtsovername plaatsvindt, geldt het recht van de sterkste, en dat is helaas de Staat. Het heeft weinig zin om tegen de gevangenisdirecteur, rechter of gerechtsdeurwaarder te zeggen dat je soeverein bent. Het systeem verkoopt al je eigendommen en draait de celdeur op slot als je weigert de door de staat vastgestelde regels te volgen. Dat is de realiteit.

Hamaker besluit het interview met de stelling dat als je soeverein bent geworden, je valt onder ‘natural law’. Daarmee suggereert zij dat er dan een ander recht op je van toepassing is. Over het begrip natuurrecht bestaan veel misverstanden. Het is ook weer een juridische fictie die ervan uitgaat dat de mens geboren wordt met bepaalde onvervreemdbare vrijheidsrechten. Dit is ook het uitgangspunt van de Universele Verklaring voor de Rechten van de Mens van de Verenigde Naties. Deze constructie moet aan machthebbers duidelijk maken dat zij de fundamentele vrijheden moeten waarborgen en geen bevoegdheid hebben deze weg te nemen. Elk mens op aarde valt dus volgens de door de Verlichting beïnvloede westerse vrijheidsidealen onder het natuurrecht.