^DeAndereKrant

Karen is auteur van meer dan dertig boeken, veelgevraagd spreekster, en runt al jaren een school in Amstelveen waar ze lesgeeft in onder andere Jungiaanse psychologie. Ze is adviseur bij investeringsbedrijf Dasym, en kreeg recent meer bekendheid door haar interviews op het videokanaal van Jorn Luka en het online platform De Nieuwe Wereld. Ze dook diep in het ‘autonomie-verhaal’.

Dat is een heel ingewikkeld verhaal, dat is begonnen in de Verenigde Staten, in Washington DC. Dit is een klein stukje land in de VS, dat zich in de 19e eeuw als bedrijf in Engeland heeft geregistreerd. Daar ontstaat een paradoxale situatie: een bedrijf valt onder bedrijfsrecht, onder handelsrecht. Dus officieel valt Washington DC onder handelsrecht. Dat betekent ook dat alles wat met het Congres te maken heeft en de federale regering, onder handelsrecht valt, en niet onder common law of continentaal recht zoals wij dachten. Wanneer een land geen land is, maar een bedrijf, krijg je hele andere rechtszaken en een ander rechtssysteem. Als je daar als burger niet van op de hoogte bent, dan voer je in rechtbanken een verdediging die geen hout snijdt.

Vervolgens heeft dat systeem zich verder ontwikkeld – Washington ging begin 20e eeuw failliet en was daarbij veel geld schuldig aan bankiers. De City of London (een klein zelfstandig gebied in het hart van Londen waar veel bankiers gevestigd zijn - red.) bood aan geld te lenen en uitstel van betalingen te geven, maar er waren wel een paar eisen: er moest een Federal Reserve, een centrale bank komen. Wat veel mensen niet weten is dat de Bank of England, de centrale bank van Engeland, eigendom is van de banken, net zoals de Federal Reserve. Dus het zijn de grote banken die hier de invloed uitoefenen.

Daarnaast eiste de City het heffen van inkomstenbelasting en een onderpand. Washington DC heeft toen de tastbare bezittingen van elke Amerikaan weggegeven als onderpand. Ze hebben ervoor gezorgd dat als je bijvoorbeeld een huis had, het nog wel op je naam stond, maar je niet meer het volledige eigendom had, omdat het onderpand van de banken was. Maar, dat wist je niet, want burgers werden daarover niet ingelicht. Het mechanisme dat toen ontwikkeld is, is later nog veel verder verfijnd toen de VS in 1933 failliet gingen.

In het handelsrecht mag een bedrijf uitsluitend met een bedrijf handel drijven. Dus een bedrijf kan alleen naar een bedrijf een nota sturen. En een mens kan naar een mens een nota sturen. Maar, een bedrijf niet naar een mens. Daarom kan het Congres van Amerika, als bedrijf, niet zomaar belastingaanslagen of andere zaken sturen naar mensen. Er moest dus een tussenstap verzonnen worden: dat werd de ‘stroman’. In de wet heet dat een persoon – niet zoals wij dat verstaan, maar een rechtspersoon. Juridisch, binnen het handelsrecht is de ‘persoon’ gelijk aan een bedrijf. Als je bent geboren, word je aangegeven. Je geboorte wordt geregistreerd en dan komt er op basis daarvan een geboorteakte. Die akte is de basis voor het creëren van de ‘dubbelganger’ of stroman.

Terug naar 1933: de banken waren bereid weer geld te lenen. Maar, ze vroegen wederom om een onderpand. Echter, het onderpand in de zin van bezittingen was al weggegeven. Het nieuwe onderpand werden de energie en arbeid van elk mens. Er werd een algemene schatting gemaakt: wat is het verdienvermogen van elke Amerikaan? Die waarde, van jouw toekomstige verdienvermogen, werd onderpand voor de banken. Dat betekende dat je geboorteakte een soort van obligatie werd, een waardepapier.

Veel andere landen gingen in de periode van de jaren ’30 failliet, en ze lijken allemaal dit systeem gevolgd te hebben. Ik heb er nog geen gevonden die niet dit model heeft overgenomen. Dat betekent dus dat burgers in de meeste landen gestript zijn van hun bezittingen, maar dat niet weten. Je mag je eigenaar noemen, maar je bent het feitelijk niet meer. Je verdienvermogen is aangegeven als garantie voor de staatschuld. Ik ben daar helemaal ingedoken, want ik vond het zo’n bizar verhaal, maar het klopt dus echt. Onder andere James Traficant, een Amerikaans congreslid die het verhaal boven water haalde, legde het vast in een congresverslag in 1993.

De stroman – dat is een juridische fictie. Het staat op jouw naam, woont op jouw adres, het heeft al jouw gegevens. Het enige verschil is – het draagt je naam in hoofdletters. Omdat deze ‘persoon’ een bedrijf is, kan de regering als bedrijf, je stroman een aanslag sturen. Kijk maar naar je blauwe envelop. Je naam en adres staan in hoofdletters geschreven. Hij is dus niet aan jou als mens geadresseerd, maar aan je stroman.

Precies. Het handelsrecht heeft hele prachtige regels als het gaat om contractrecht. Dat zegt eigenlijk, je moet allebei helemaal dat contract willen. Het moet eerlijk zijn, transparant, het moet een gelijkwaardige ruil zijn, je moet goed geïnformeerd zijn. Maar er zijn twee vormen van contracten. Het ene is een expliciet contract, dat zet je op papier, daar zet je je handtekening onder. Maar, je hebt ook impliciete contracten. Als je je gedraagt alsof je in contract bent, dan wordt dat beschouwd als een contract en dan moet je de voorwaarden nakomen. Wat dat tot gevolg heeft, is dat je een heleboel dingen doet waarvan je denkt ‘dat hoort toch zo?’, ‘dat is de wet’, etcetera. Maar dat is niet het geval. Als je met je gedrag laat zien, ik ben het er mee eens, dan zit je aan een contract vast. Binnen het contractrecht geldt dat als je het niet eens bent, of als er iets niet klopt, je actie moet ondernemen en dat laten merken, ik ben het met deze handelsvoorwaarden niet eens, of, dit hebben we niet afgesproken. Want, in het handelsrecht geldt, wie zwijgt, stemt toe. Je zit dus impliciet in een heleboel contracten zonder dat je het weet.

De hoogste rechters weten dit, de hoogste functionarissen binnen regeringen en binnen ministeries. Ik heb zelf een burgemeester van een stad gesproken, die ook zei, ik ben bekend met dit systeem. Het koningshuis is er bekend mee. Je moet dus echt in de toplaag zitten.

Het hele verhaal is bij de meesten nog onbekend. Ik wist hier vijf jaar geleden ook niets van. Je groeit op in het systeem, je denkt in het systeem, je denkt dat dat de werkelijkheid is. Dus als een ambtenaar het niet weet, help hem. En ga niet moeilijk doen. Zet heel rustig stap voor stap. Licht anderen in, geef goede voorlichting. En dat is ook een van de redenen dat ik die cursus heb gemaakt. Ik heb alle humbug weggehaald. Want er werd ook gezegd, dit systeem is al in 1302 met een Pauselijke bul ingesteld. Als je de Pauselijke bullen leest, in hun historische context, dan blijkt daar niets van te kloppen. Je moet dus met feitelijke, historisch juiste data komen. En dan blijft er voldoende over om te laten zien dat we geleidelijk aan in een systeem gerold zijn dat naar een apotheose toegaat. Ik ben daarin niet de enige die dat ziet. Denk bijvoorbeeld aan professor Quigley, die al in de jaren ’60 waarschuwde over wat er gaande was.

Uit de cursussen die ik in de VS volgde, die werden gegeven door mensen die ook echt autonoom leven en die al veel stappen hebben gezet, leerde ik dat je geboorteakte inderdaad een waardepapier is, en dat de banken, op het moment dat er een geboorteakte is, naar het IMF kunnen gaan en kunnen zeggen, ik wil een voorschot op dit waardepapier. En dat krijgen zij, tot 1975 was dat 650.000 dollar, nu één miljoen dollar. Daar gaan ze mee speculeren, die pot wordt erg groot. Dat noemen ze de cestui que vie trust. Daarover doen ook allemaal gekke verhalen de ronde, dat die op je placenta gevestigd zou zijn. Maar daar heb ik niets over kunnen vinden. Het is gewoon je geboorteakte als basis. Het is een soort obligatie.

Die cestui que vie trust staat op naam van je stroman. Er waren op deze cursussen heel wat internationale deelnemers, en sommigen van hen in Amerika en Engeland hadden al zoveel stappen gezet dat het hen is gelukt om de belasting en ziektekostenverzekering rechtstreeks uit de cestui que vie trust af te laten schrijven. Dit hoorde ik niet op één cursus, maar van verschillende mensen die dit al in de praktijk hebben gebracht. Ik moet erbij zeggen, het is echt een oerwoud aan stappen binnen een ander rechtssysteem, dus voor Nederland moet dat nog uitgezocht worden, maar zij kregen dus al het een en ander betaald via de trust. Dan denk ik aan de drama’s van de toeslagenouders, de drama’s van de mensen in Groningen. Als bij hen domweg bekend was dat ze begunstigde zijn van een trust, dat het gewoon mogelijk is om dat financieel te regelen. Dan heb je een veel leefbaarder en creatievere maatschappij.

Eén van hen legde uit, ik heb nu veel minder geld nodig, en kan ook veel meer weggeven. Ik kan gemakkelijker goedkope diensten aanbieden, ik kan beter een bijdrage leveren aan de maatschappij. Maar wat belangrijker is, het geeft een basiszekerheid die veel creatiever is dan het basisinkomen dat ze willen koppelen aan de digitale centrale bank munt.

Ik ben absoluut niet tegen belasting betalen, maar als we het uit de trust kunnen halen, dat zie je dat er zoveel meer creatieve ruimte over blijft voor mensen om hun talenten te ontplooien. Echt kennis van zaken hierover kan ongelofelijk veel bijdragen aan het herscheppen van de maatschappij op een veel menselijker manier, met veel meer mogelijkheden.

Kijk, er is natuurlijk best een groep mensen die uit is op de pot met geld. Die zijn er ook, zij willen alleen autonoom worden om te kijken hoeveel ze uit die trust kunnen halen. Dat gaat niet zomaar lukken. Ik raad mensen dan ook aan om niet direct het onderste uit de kan te willen halen, maar probeer eerst te begrijpen hoe het systeem in elkaar zit. Wordt niet boos op anderen wanneer ze het niet begrijpen. Ga proberen om autonoom te denken, verantwoordelijk te zijn. Van daaruit kun je verder gaan. Ik neem zelf ook de tijd. Je leeft in een systeem dat hier nog onvoldoende van op de hoogte is. En dat zal eerst verder op de hoogte gebracht moeten worden. En dan kan er een heel nieuw, creatief systeem groeien, en daar kun je aan bijdragen.

Bij de NCTV wordt de soevereiniteitsbeweging als een terrorismegevaar gezien. Maar dat is het niet. Je valt dan onder natural law, dat betekent: je mag niemand kwaad doen, je mag niet stelen, je mag niet oneerlijk zijn, je mag niet doden. Dat zijn oerwetten, en daar heb je je aan te houden.

Ja, precies. Je valt dan als mens onder een ander rechtssysteem dat uitgaat van waarheid. Dat betekent, jij bent verantwoordelijk voor je eigen daden. Jij moet je inzetten voor vrede, je moet de waarheid vertellen. Anders ben je net zo strafbaar als ieder ander. Dat autonomen asociaal zouden zijn is framing, want het hele financiële systeem kan alleen maar draaien op de stroman. En via die stroman word je geplukt. Want je moet dingen betalen die op een andere manier betaald kunnen worden. Degenen die het autonomie verhaal echt snappen zijn hele verantwoordelijke, zelfstandige mensen, die klaarstaan voor hun medemens en die hun creativiteit ontwikkelen en een bijdrage leveren aan de maatschappij.