^DeAndereKrant

Ik zie dat ze over onze ruggen heen een agenda door willen drukken”, zegt hij over de COC en andere zelfbenoemde vertegenwoordigers van homo’s. “We worden opgezet tegen de blanke hetero man.” Van Mil wil homo’s helpen te werken aan hun weerbaarheid in plaats van zich te wentelen in slachtofferschap. “Geen vic-tim maar een vic-tor mentaliteit. Wij zijn realistisch roze.”

Het was een samenloop van omstandigheden. Ik had altijd al het gevoel dat ik niet goed vertegenwoordigd was, maar ik kon er nooit de vinger op leggen wat het nu precies was. Het was ook de periode van de Amerikaanse presidentsverkiezingen en de opkomst van Donald Trump. Ik merkte toen al snel dat Trump zo ontzettend gecanceld werd. Mensen reageerden zo ontzettend allergisch op hem, iedereen vond hem een clown. Het was niet zo dat ik in eerste instantie voor hem was, maar mensen zeiden letterlijk dat ik als homo niet voor hem kon zijn. Ik dacht, dat maak ik zelf wel uit. Ik zag het als een vorm van hersenspoeling. Dat zag ik ook gebeuren rondom het onderwerp homo-emancipatie. En toen vond ik het tijd voor een ander geluid. Vanuit daar is de stichting ontstaan.

De belangrijkste boodschap die we willen uitdragen aan iedereen in Nederland, homo, lesbisch, hetero, biseksueel of transgender: stap uit je slachtofferrol en laat je ook geen slachtofferrol aanpraten. Ik heb me als homo nooit geremd gevoeld mijn leven te leiden zoals ik wil. Dat kan heel goed in Nederland. Het ligt echt aan je eigen houding. Je haalt het hele verhaal van de media en de politiek onderuit als je laat zien dat je niet zielig bent. Ook zijn wij voor de legalisering van pepperspray. Zodat wij onszelf kunnen verdedigen als we aangevallen worden. Dit gebeurt op heel veel plekken in Nederland niet, maar op sommige plekken kan het voorkomen. Dat wil ik bespreekbaar maken en ook homo’s helpen aan hun weerbaarheid te werken. Van slachtoffer naar ware kracht.

Ik ben nu 30 jaar, dus van de generatie millenials. Een van de problemen van onze generatie is dat we nogal zijn verpest door social media. Social media kweekt een hele generatie narcisten. Je wordt verslaafd gemaakt aan likes en externe bevestiging. Ik denk dat veel mensen van mijn generatie niet geleerd hebben echt hun verantwoordelijkheid te pakken. Want op een gegeven moment komen mensen erachter dat ze niet zoveel kunnen. En als er dan iemand komt die zegt: het komt door je geaardheid of door je afkomst dat je niet aan een baan kunt komen, dan is het gemakkelijk om daar je identiteit aan te ontlenen. Ik denk juist dat je gewoon aan de slag moet gaan en niet gered moet willen worden. Ga niet geloven dat dingen in je leven niet lukken omdat je onderdrukt bent of omdat je een bepaalde geaardheid hebt. Word geen onderdeel van andermans agenda en leg de verantwoordelijkheid over je leven niet buiten jezelf.

Beide niet eigenlijk. Het was gewoon een gegeven. Ik ben ook nooit tegenover mijn ouders uit de kast gekomen. Als je hetero bent, doe je dat toch ook niet?

Heel goed, ik kom uit een vrijzinnige familie. Ik ben opgegroeid in Zeeuws-Vlaanderen. Er wordt vaak door mensen uit de Randstad gedacht dat het juist daar heel erg moeilijk was, maar dat was helemaal niet zo. Door de dorpscultuur voelde ik me juist altijd erg beschermd.

Ja, absoluut. Dat komt door gebrekkige integratie van bepaalde groepen. Dat blijft een moeilijk onderwerp om te benoemen. Ik denk dat veel mensen het niet benoemen, omdat ze niet in de racistenhoek gezet willen worden.

Klopt, maar je bent geen racist als je benoemt.

Wij zijn wel voor een strenger immigratiebeleid. Er is nu geen echte samenleving. Nu is er een soort verzuiling aan het ontstaan waarin bevolkingsgroepen langs elkaar heen leven. Dat willen we doorbreken. ‘Verdeel en heers’ is enorm een ding. Daar willen we niet aan meewerken.

Ik voel me nauwelijks vertegenwoordigd. Zij lopen dingen te pushen die helemaal niet goed zijn voor ons. Ik zie heel helder dat ze over onze ruggen een agenda erdoorheen willen drukken. Het gaat niet alleen om wetgeving. Het gaat om de situatie op straat. Het is leuk als ik allemaal rechten op papier heb, maar als ik niet veilig over straat kan, is het allemaal een wassen neus. Mensen hebben hun prioriteiten niet op orde. Net zoals met de regenboogzebrapaden. Het is symboolpolitiek. In heel veel culturen is het lopen over een vlag ook nog eens beledigend. Daarom vind ik het helemaal niet oke dat er nu regenboogzebrapaden zijn. Het lost helemaal niets op en we worden weer in de slachtofferrol gezet.

Te vroege of te expliciete seksuele voorlichting bij (jonge) kinderen. Dat hele gedoe dat geslacht maar een sociaal construct is waar jonge kinderen al mee lastig gevallen worden. We worden opgezet tegen de blanke hetero man. Maar wij zien de blanke hetero man helemaal niet als onze vijand. In AZC’s zijn homoseksuelen niet veilig. Er wordt dan gezegd ‘we vangen homoseksuelen apart op voor hun veiligheid’. Maar dat lost toch niets op? Dat vind ik erg zorgelijk. Dan hebben we het dus niet over het ware probleem. Ook genderneutrale wc’s of genderneutrale aanspreekvormen worden gepusht, maar dat is helemaal niet belangrijk. Of wat dacht je van de grote multinationals die allemaal een regenboogvlaggetje in hun logo hebben, behalve in het Midden-Oosten, omdat daar homoseksualiteit niet getolereerd wordt. Het is symboolpolitiek over onze ruggen.

In bepaalde sectoren, zoals entertainment, werken gemiddeld meer homoseksuelen. Dat is ook helemaal niet erg, veel homo’s houden ook van de showbusiness. Maar wat we nu zien is dat er in series op Netflix allemaal homo’s of iemand van kleur bewust wordt ingeschreven. Alles is gepusht en verpest. Ik kijk daarom ook geen televisie meer.

Wij spreken ons niet heel erg uit over transgenders, want het is iets heel anders dan bij ons. Bij ons gaat het om ‘op wie mag ik verliefd worden’ terwijl bij hun gaat het om ‘ik voel me niet goed in m’n eigen lichaam’. Dat is een daadwerkelijk ander iets. We staan met De Roze Leeuw daar ook wel vrijzinnig in. We staan heel erg voor ‘leven en laten leven’. Maar natuurlijk zie ik ook wel dingen waar ik mijn vraagtekens bij heb.

Als iemand volwassen is en echt daadwerkelijk gelukkiger is na een transitie, dan is het fijn dat het mogelijk is. Maar soms spelen er andere problemen en hebben mensen andere hulp nodig. Ik denk niet dat we er een hele maatschappij op zouden moeten aanpassen. Daarnaast maken wij ons wel zorgen om de nieuwe transgenderwet. Die wet maakt nu mogelijk dat mannen kunnen zeggen: ‘ik voel me vrouw’. In Amerika zijn er nu gevallen bekend dat er mannen uit mannengevangenissen worden overgeplaatst naar vrouwengevangenissen en vervolgens daar vrouwen verkrachten. Dat is volledig doorslaan van het stimuleren van transgender rechten. Waar ik ook echt op tegen ben, zijn hormoonbehandelingen bij kinderen. Ik denk dat de meeste mensen voor hun 21ste nog niet precies weten wie ze zijn. Het duurt even voordat mensen zelfstandig zijn en weten wie ze zijn. Kinderen hebben een hele levendige fantasie. Ze worden nu beïnvloed door onderwijs, door voorleesmiddagen door drag queens in bibliotheken en door kinderprogramma’s met transgenders. Dat is niet oke. Dat haalt kinderen weg van hun kern. Dat wil ik bespreekbaar maken en ook echt aangeven dat dit veel te ver gaat. Verder als je hormoonbehandelingen bij kinderen mogelijk maakt, zetten we de deur open voor moeders met het Münchhausen by proxy-syndroom. Dat zijn moeders die een afwijking bij kinderen faken om zo het kind van ziekenhuis naar ziekenhuis te kunnen slepen. Zo kunnen moeders van hun dochter een zoon maken of andersom. Heel zorgelijk en zeer schadelijk voor kinderen.

Ik hou het graag bij mezelf. Ik ben zelf een enorme vrije geest en ik heb een hectisch en vrij leven en daar kies ik bewust voor. Ik denk dat het niet goed is voor kinderen als ik dan kinderen zou hebben. Verder denk ik dat ik met mijn man niet hetzelfde kan bieden als een man en een vrouw. De dynamiek tussen twee mannen is echt wel anders dan tussen een man en een vrouw.

Je denkt dus heel veel vanuit het kind? Dat mis ik heel erg bij mensen. Veel mensen denken: ik wil een kind. Punt.

Exact. Ik hou ook heel erg van dieren. Maar ik ben heel veel van huis dus dan is het egoïstisch als ik nu een dier neem.

Het wil niet zeggen dat homo’s kinderen op kunnen voeden. Sterker nog, ik denk dat het kind heel goed opgevoed kan worden door homo’s. Maar ik denk wel dat de rol van de moeder dan wel mist. We komen allemaal uit een vrouw, de moeder is heel erg bepalend voor ieder mens. En dat mag ook wel gewoon benoemd worden.

Ik vind het verschrikkelijk. Het is misschien heel hypocriet, ik ging er elk jaar wel heen omdat het een leuk feest was. Maar het laat niet het beste van onszelf zien. Ik zie het als een gay carnaval. Het is heel erg geseksualiseerd.

Geen idee, dat vind ik fascinerend. Als je kijkt wat er allemaal gebeurt op straat tijdens de pride, vind ik dat wel ver gaan. Sommige dingen kun je beter achter gesloten deuren houden. Als hetero kun je ook niet zomaar alles doen op straat. Het is een soort doordraaien van vrijzinnigheid. In Duitsland is het nu zelfs al zo ver dat er een pride is voor seks met dieren. Dat vind ik gewoon gestoord, zeker als er kinderen rondlopen. Ik wil als homoseksueel hier helemaal niet aan gekoppeld worden.

Seks zou geen taboe moeten zijn, het mag weer als bijzonder gezien worden. Dat heeft ook met waardigheid te maken. Iemand die genoeg van zichzelf houdt, gaat niet zomaar met iedereen naar bed. Onderschat niet hoe hard de gay scene is hoor. Dat is vaak een ware vleeskeuring.

Veel homo’s gebruiken de app grindr. Ik ben daar mee gestopt omdat ik het echt zie als iets slechts. De treurigheid straalt er vanaf. Het is wanhopig en een etalage van treurige mensen. Het werkt heel erg verslavend. Juist door die leegte en die afhankelijkheid van externe bevestiging, lukt het veel mensen niet goed een diepgaande liefdesrelatie op te bouwen. Je ziet bij homo’s veel seksverslavingen.

De apps zijn allemaal slim ontwikkeld. We zijn allemaal junkies geworden van de likes en de aandacht. En dat is heel treurig en ik wil daar niet meer aan meewerken. Mensen zijn leegtes aan het creëren en aan het vullen. Je bent niets waard voor de ander. Terwijl wat we echt zoeken is liefde. Wij staan met De Roze Leeuw voor vrijheid en homorechten maar ook echt voor zelfrespect, liefde en verantwoordelijkheid. Ware liefde geeft uiteindelijk pure vrijheid en rust. Ik denk dat heel veel mensen dat vervullende zoeken, maar dat we in een wereld leven, waarin veel mensen dit zijn verloren. En dat we dat weer mogen terugvinden. Dat is waar we voor staan met De Roze Leeuw.